About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Tuesday, March 07, 2006

Griep? - Kookles - Bijzondere verjaardagen

Na een weekje vakantie is gisteren de school weer begonnen. Lang leve de school, want heel mijn organisatie ligt overhoop bij zo’n weekje vakantie, met als gevolg dat ik bergen te strijken heb, en dat we momenteel haast geen gordijnen moeten hangen want je kan toch niet door de ramen zien, ze zijn vuil. LOL!

Onze zoon voelde zich zondag niet zo goed (buikpijn, lopende neus, stijve spieren in armen en benen,…). Ik vreesde natuurlijk onmiddellijk voor de griep, want die is de laatste weken echt wel aan een opmars begonnen! De week voor de vakantie bleken er heel wat scholen in de regio te zijn waar soms meer dan 30% van de kinderen afwezig was wegens ziekte!!! Dus onmiddellijk een kuur gestart met Echinaforce, eucalyptus beginnen dampen (én een paar druppeltjes in zijn bad), warme thee met verse salieblaadjes uit onze tuin.
En het lijkt alsof het geholpen heeft, voorlopig althans, want hij voelt zich ondertussen terug ok.
Even dacht ik dat hij toch nog ‘prijs’ zou hebben, want toen ik hem gisteren uit school haalde, zei hij “Mama, ik heb goed nieuws, en ik heb slecht nieuws”, en hij klonk vreselijk hees.
“Ok, begin maar met het slechte, en dan onmiddellijk daarna het goede,” zei ik.
“Dat zal niet gaan. Ik moet écht wel eerst met het goede beginnen.”
???
“Het goede nieuws is dat ik heel goede punten heb gehaald op mijn toetsen, het slechte nieuws is, dat het er zoveel zijn, dat, als ik eenmaal gedaan heb met het lijstje op te sommen, ik geen stem meer over ga hebben.”
Hahaha, dat is weer typisch onze zoon! Gelukkig voelde hij zich, ondanks de hese stem, heel goed. En op de eerste dag na de vakantie al direct zo’n lading schitterende punten terugkrijgen, geeft natuurlijk heel veel moed om volop in de laatste weken van die 2de trimester te duiken. De examen beginnen op 23 april, dus hij mag stilaan aan de voorbereiding beginnen.

Vanavond starten mijn kooklessen weer! Reeds voor het 3de jaar op rij ga ik, tesamen met een vriendin, een korte reeks van kooklessen volgen die hier in het dorp ingericht worden. Het zijn 6 lessen waarin telkens 3 of 4 gerechten gemaakt worden, en de 7de les is eigenlijk een feestje dat we aanbieden aan onze partners, en waarin we het beste van de afgelopen lessen speciaal voor hen koken. Heel leuk!
Dit jaar hebben we een nieuwe kok. We hebben in september al eens een proefles gevolgd van hem (dat was zo’n beetje zijn ‘sollicitatie’), en het zal toch een heel verschil zijn met onze vorige kok. Deze kok lijkt meer ‘professioneel’ te zijn, met veel aandacht voor de keuze van ingrediënten, de chemie in de keuken, voedselhygiëne, materialengebruik, enz. Ik ben dus eens benieuwd…

En tot slot wil ik hier nog even een heel bijzondere verjaardag vermelden; dagelijks volg ik de perikelen van Esther en Hein, een Nederlands koppel dat de Diverity Lottery gewonnen heeft, en zo naar de VS (Florida) getrokken is. Zij hebben ginder een eigen zaakje opgezet, en het gaat goed met die twee. En zij wonen nu net één jaar in Amerika (en vierden deze verjaardag met een verhuis naar een nieuwe woning, een hele mooie!). Zoals je kan lezen op hun blog
hebben zij het ginder erg naar hun zin, en is hun eerste jaar, eigenlijk tegen hun verwachtingen in, heel erg voorspoedig verlopen.
Image hosting by Photobucket
Soortgelijk verhaal kan je ook lezen bij Martin, Tova en Shay, die ook zo’n Green Card gewonnen hebben, en begin december hun eerste verjaardag in de States vierden.
Image hosting by Photobucket

Esther, Hein, Martin, Tova, Shay én alle andere ‘inwijkelingen’ in de States: ik hoop dat jullie nog heel veel jaren heel erg gelukkig mogen zijn ginder!

3 comments:

Anonymous said...

Hi Elke,

Haha, je hebt wel de leukste foto van ons in je blog geplaatst zeg! Hahaha... Normaal draag ik geen jurk.

:)

Groetjes,
Martin

PS Afgelopen december vierde Shay alweer zijn 2e verjaardag in de US hoor! De tijd vliegt...

Petra said...

Oef, blij, dat hij (nog) niet ziek is geworden! Hier vallen de slachtoffers ook in grote getallen. Volgens mij is het een vrij laat griepseizoen, meestal verwacht je het in januari of februari. Tijd voor de warmte!

Petra said...

Gelukkig dat het mee viel bij je zoon. Hier is de griep (denk ik) wel toegeslagen....
Misselijk, hoofdpijn en algehele malaise. Maar... we laten ons niet kennen natuurlijk !!!
Ook wij zijn over twee weekjes hier een jaar en zitten te bedenken hoe we dat gaan vieren....
Denk alleen niet dat het een nieuw huis voor ons wordt ;-)
Groetjes weer uit Fuquay
Petra