About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Monday, December 31, 2007

2008 - Hoop

Photobucket

Tezamen met de traditionele goede voornemens
die onlosmakelijk met de komst van een nieuw jaar verbonden lijken te zijn
dompelen we ons ook dit begin
weer helemaal onder in tsunami’s van Hoop.

De beste wensen voor 2008!

Photobucket

Saturday, December 01, 2007

Star Wars en de Michigan City zoo

Met z'n allen maakten we ook een uitstap naar het Science & Industry Museum in Chicago. Hier waren we vorige keer ook al geweest, en we vonden het er heel leuk. Totaal niet te vergelijken met wat wij in België kennen.

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Deze keer was er een special rond Star Wars, waar zoon- en manlief grote fans van zijn!


We zijn ook een dagje naar de Michigan City zoo geweest. Dit is een piepklein zoo-tje (hahaha). Vroeger hadden ze er een bruine beer maar die is spijtig genoeg al overleden.
Wel imponerend waren de tijgers. Je kan tot heel erg dicht bij hun kooi. We hebben ze ook eten zien krijgen, maar dat was binnen en daar was het te donker om foto's van te nemen.
Er staat in de zoo ook een grote uitkijktoren die je zicht geeft op het nabijgelegen strand en de omgeving. Zo kan je duidelijk zien dat het strand verlaten is en dat de herst duidelijk begonnen is.

Monday, November 26, 2007

Humor schaadt de gezondheid

Zaterdag nog even met zoonlief naar de bib geweest. We hebben hier in de bib zo’n self-check-out. Concreet: je scant je bibliotheekpasje en daarna één voor één de boeken die je wilt ontlenen, en op het einde krijg je zo’n ‘kassabonnetje’ met daarop het overzicht van de door jou geleende boeken + de datum dat je ze terug moet brengen. Heel handig dus, op drukke momenten moet je niet meer lang in de rij aan staan schuiven.
Maar zaterdag moesten we alsnog langs de mevrouw aan de balie passeren, want het lukte blijkbaar niet. Het liep mis bij 4 boekjes met cartoons.
Ik: “Mevrouw, kunnen deze boeken niet geleend worden?”
bibmadam: “Oh, jawel hoor mevrouw. Maar pas vanaf 14 jaar.”
Ik schoot in een bulderlach!... Tot ik het doodserieuze gezicht van de bibmevrouw zag… Oeps! Zij meende dat!
Ik: “Mijn zoon zit in het 3de middelbaar, mevrouw. Dat zou dan toch geen probleem mogen zijn?” (terug op mijn meest vriendelijke toon)
Bibmadam: “Neen, dat kan niet. Het mag niet.”
Ik: “Meen je dat nou? Kan ik hier als ouder niet een verklaring ondertekenen waarbij ik de toestemming aan mijn zoon geef om eender wel boek uit de bib te mogen ontlenen? Ik neem de verantwoordelijkheid en zal de bib er niet voor aanklagen.”
Bibmadam: “Neen, dat gaat niet. Mevrouw, er verschijnen elk jaar honderdduizenden boeken. Wij kunnen die écht niet allemaal gaan nalezen. Wij beoordelen ze liever te streng, dan dat we klachten krijgen van ouders die zeggen “Wat heb je mijn kind nu mee laten brengen?!””
Ja hoor, bibmevrouw. U hebt volkomen gelijk. Mijn zoon mag met zijn pasje van ‘jonger dan 14’ Pc-games meebrengen waarin waanzinnigen met het automatisch geweer in hun linkerhand schieten op alles wat beweegt, terwijl ze de overlevende restanten met hun rechterhand vakkundig onthoofden met het samouraizwaard.
Mijn zoon mag de boeken ontlenen die gaan over seks, drugs, misbruik, ...

Maar deze dingen, die mag hij als ‘jonger dan 14’ ABSOLUUT niet zien… Humor schaadt de gezondheid?

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

(ik probeerde de foto's kleiner te krijgen, maar dan kon je het helemaal niet meer zien wat er op stond, tenzij je je scherm onder de microscoop ging leggen)


We hebben het op z’n Belgisch opgelost: zoonlief ontleent de games en de ‘jeugdboeken’, ik ontleen de cartoons. (tenminste: hij ontleent ze, maar met mijn kaart. Dat mag, zei de bibmadam. Meer nog: ze stelde het zélf voor om het zo te doen…)

Friday, November 23, 2007

Zonsondergang Lake Michigan

Ron en Lynne wonen vlak bij Lake Michigan, en op een avond zijn we tot daar gegaan, om de zonsondergang te gaan bewonderen…
Schitterend vond ik dat! Je ziet de vuurtoren van Michigan City, en in de verte zie je Chicago liggen! Op deze foto zie je zelfs één gebouw dat helemaal oplicht. Ik weet alleen niet welk gebouw dat was…
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Een compilatie van de foto’s die ik maakte:


Lynne, manlief en Ron:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Op de terugweg, heel gezelllig met die lichtjes:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Hier nog wat foto’s die ik die avond maakte, en die ik wel leuk vind:

Thursday, November 22, 2007

Happy Thanksgiving

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Op deze speciale dag heb ik toch even de tijd genomen om nog een berichtje te schrijven. ’t Is hier deze week al heel hectisch geweest (we zijn volop bezig om het herinrichten van de slaapkamers, dat wil zeggen: mooie (dek)beddensetten uitkiezen, de bijpassende tinten verf zoeken, meubilair verschuiven, … En ondertussen kreeg ook het waterbed een lek en werkte het pompje niet dat men ons in de winkel meegegeven had en moesten we het dus manueel afpompen… (neen, op zich geen ramp, we vonden het bed al versleten en er is een nieuwe besteld, afgelopen nacht sliepen we op de logeerkamer)

Mag ik met een vrolijke noot eindigen?

Thanksgiving Divorce

A man in Phoenix calls his son in New York the day before Thanksgiving and says,"I hate to ruin your day, but I have to tell you that your mother and I are divorcing; forty-five years of misery is enough.

"Pop, what are you talking about?" the son screams. We can't stand the sight of each other any longer," the father says. "We're sick of each other, and I'm sick of talking about this, so you call your sister in Chicago and tell her."

Frantic, the son calls his sister, who explodes on the phone. "Like heck they're getting divorced," she shouts, "I'll take care of this,"

She calls Phoenix immediately, and screams at her father, "You are NOT getting divorced. Don't do a single thing until I get there. I'm calling my brother back, and we'll both be there tomorrow. Until then, don't do a thing, DO YOU HEAR ME?" and hangs up.

The old man hangs up his phone and turns to his wife. "Okay," he says, "they're coming for Thanksgiving and paying their own way."


Bron
Er staat ook nog een leuke cartoon (die met die blinde boer), maar het lukte mij niet om deze hier over te nemen, de boer komt er goed op te staan maar de tekst valt om een of andere reden weg...

Sunday, November 18, 2007

Halloween party

Zaterdag had Lynne nog geregeld dat Susan, een collega van haar, met ons naar de mall ging. Voor ons was Susan een onbekende, maar haar vriendelijkheid en enthousiasme braken onmiddellijk het ijs. We moesten maar zeggen wat we graag wilden (sportkledij voor onze zoon, een jas voor mij, polo’s en jeans voor mijn man, …) en zij nam ons mee naar de geschikte winkels, ze kent de mall op haar duimpje.
En dan zijn er mensen die dit soort van contacten catalogeren onder ‘Amerikaanse oppervlakkigheid’, omdat die mensen op zo’n moment met je omgaan alsof ze je al lang kennen (vriendelijk, vlot, enthousiast, genietend), terwijl je daarna nooit meer iets van ze hoort.
Ik verwacht ook niet om ooit nog iets van haar te horen (buiten “Je hebt de groetjes van Susan” als ik bel met Lynne). Maar is dat noodzakelijk? Moet je, alvorens je een aantal hele fijne uren met iemand kan brengen, meteen de intentie hebben om voor de rest van je leven met die mensen in contact te blijven? Kan je niet gewoon spontaan een fijne tijd hebben met elkaar zonder verdere ‘verplichtingen’? Moet je dan maar niet met iemand gaan shoppen omdat jij dat graag doet en die mensen wat hulp kunnen gebruiken in het vinden van de winkels binnen die paar uurtjes die ze hebben (+ een lift nodig hebben tot aan de mall)?
Ach, ik stoor er mij niet aan. Susan was wat wij noemen ‘een toffe madam’ en wij hebben die namiddag heel veel plezier gehad. En je zag Susan ook genieten.
En ja, wij denken nog heel veel aan haar: we leerden ’s avonds op de party ook haar man Bob kennen. Bij Bob constateerde men een aantal maanden geleden een zeer ernstige vorm van kanker, tot nu toe sloeg er geen enkele behandeling aan, en de kans is groot dat hij het einde van het jaar niet haalt. Kijk, dat vind ik echt heel spijtig. Het zag er een leuk koppel uit, fijne mensen, en zo leerden we ze ook kennen uit wat Lynne zei. Tuurlijk denk je daar dan nog aan als je terug thuis bent! En wij hopen echt op een wonder voor hen!

Terwijl wij gaan shoppen waren hebben Ron en Lynne het huis nog verder aan de kant gedaan. Dat was wel nodig, want we wisten niet of het droog ging blijven (dus: zou de band gewoon buiten op de oprit kunnen spelen, of moesten zij binnen een plaats krijgen?). En we wisten dat er veel volk ging komen, maar niet exact hoeveel en of ze allemaal op hetzelfde tijdtip er zouden zijn. Ik schat dat er uiteindelijk zo’n 60 man geweest is.
In ieder geval hier nog wat foto’s. En spijtig genoeg ben ik vergeten om een foto van mijn man te maken. Hij zag er verrukkelijk uit in zijn chique piratenpak, neem dat van mij aan!

Onze piraten-zoon:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Ikke, met extra brede heupen door al die onderkledij:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Een collega van Lynne, die ook in de bibliotheek werkt, bakt heerlijke en vooral heel erg mooie cake. Zij had een doodskist gebakken:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Van een andere kennis hadden ze een doodskist mogen lenen, kwestie van de sfeer er wat in te brengen:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Grappig was wel dat deze kist in de zithoek stond, en men had daar wat stoelen en zetels staan voor mensen die eens zouden willen gaan zitten. Op een bepaald moment zaten daar zo’n heleboel mensen bij elkaar, rond die kist, en het leek echt wel op een funerarium. LOL! Toen hebben ze de kist maar opgepakt en ergens in een hoekje gezet, en de sfeer kwam er gelijk in.

Als je bij deze waarzegster passeerde en geluid maakte, dan deed zij een voorspelling voor je:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Hier even een zicht op een aantal van de gasten, die hun glaasje wijn bij kwamen vullen:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Links is Ron, de gastheer-piraat, dan in het midden een koppel dat oorspronkelijk uit Oost-Duitsland komt (en ze spreken nog steeds met zo’n grappig accent!), en helemaal rechts staat gastvrouw Lynne.

Het viel mij deze avond echt op dat je kennis maakt met allerlei nationaliteiten:
Ron zijn vader was een Russische Jood, Lynne is afkomstig uit Canada, de mensen op de foto hier boven uit Oost-Duitsland, buurvrouw Liz kwam als jonge tiener vanuit Nederland naar Amerika, er was ook nog iemand anders die uit Duitsland kwam, later leerden we nog iemand kennen uit Litouwen, …

Het was een heel leuk feest, onvoorstelbaar wat een werk de meesten op hun kostuums gemaakt hadden! Er waren een koppel koeien (‘the happy cows’, van een commercial op de TV, zie ook http://www.youtube.com/watch?v=S-B2dK4kr7o ), er was ook een koppel dat als stekker ging (hij als stekker, zij als wandcontactdoos), Lincoln en zijn vrouw waren ook aanwezig, er was een hele mooie heks en een fee, ach, teveel om op te noemen!
Wij hebben er van genoten!

Wednesday, November 14, 2007

Voorbereiding Halloween

De eerste keer dat we bij Ron & Lynne te gast waren (in 2000) hebben we daar ‘The 4th of July’ mee gevierd. Dat was een hele belevenis! En deze keer waren we er met Halloween.
Lynne is een goede naaister die kostuums maakt voor toneel en musicals en zo. Dus had zij een tijd geleden het geweldige idee dat zij voor kostuums ging zorgen voor ons. Wij moesten onze maten doorgeven, en het zou dan een verrassing zijn wat ze juist ging maken. Vlak voor ons vertrek had ze al wel laten weten dat we best zwarte schoenen/laarzen mee zouden brengen. Wat had ze dus gedaan? Voor ieder van ons (ook voor henzelf) piratenkostuums gemaakt. Deze moesten we nog even passen toen we toekwamen, zodat ze nog wat laatste aanpassingen kon maken.
Hier alvast een impressie van dat ‘werk in uitvoering’:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

In de Marquette Mall http://www.marquettemall.com/ van Michigan City opende onlangs een grote winkel zijn deuren die enkel maar Halloween-spullen verkocht (van die grote opblaasbare dingen voor in je tuin, allerlei verkleedkledij, wapens en geamputeerde lichaamsdelen, reuzespinnen enz….). Geen idee eigenlijk wat die winkel gaat doen nu Halloween voorbij is…
Wij kochten er nog wat spullen (zwarte pruik met lange haren, bandana en kralen voor zoonlief, zwarte ‘wilde’ pruik voor mij, een piratenketting, een doodshoofd-ring, …).

De Blitsteins hadden ook het geweldige idee gehad om een heuse Halloween-party te organiseren! Er ging dus op zaterdag een heleboel volk komen én er was een band voorzien die life speelden. Maar vrijdag moesten we dus eerst nog zorgen voor de decoratie.

Zoonlief en Emily die de pompoenen uithollen en versieren:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Ik had herfstbladeren op een kartonnen bordje gekleefd, en versierd als hoofdjes. Lynne bevestigde onderaan tulle aan deze hoofdjes, en zo werden ze in de bomen en struiken gehangen. Dat zijn dus de bosgeesten!:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

De Halloween-party was echt geweldig! Wordt vervolgd, morgen.

Tuesday, November 13, 2007

De heenreis

Aangezien we een vroege vlucht hadden ’s ochtends vanuit Schiphol, besloten we de avond voor ons vertrek maar door te brengen in het Etaphotel Amsterdam Airport (Badhoevedorp), een tip die we kregen via het Alles Amerika forum. (bedankt jongens!)

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Zoals je kan zien is het een soort van ‘veredeld’ Formule-1 hotel: je hebt hier namelijk wel je eigen toilet en douche op de kamer. Voor 59 euro zonder ontbijt was dit zeker een aanrader: niks geen stress en gehaast ’s ochtends, je stapt buiten, in de shuttle, die je tot aan de ingang van de luchthaven brengt.
En dan hupsakee, de lucht in. Enkele sfeerbeelden:

Heerlijk boven de wolken:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Waar zijn we nu?
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Ijs!
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Zou dit al New York zijn?
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Tussenlanding in Newark, met op de achtergrond New York City:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Het was wel leuk vliegen, met de Continental Elite Status die we dankzij manlief hadden. Je mag dan in de lounge, en mag als eerste inchecken (tezamen met de mensen uit business, hahaha).

En dan vliegen we verder naar Chicago, aan de oevers van Lake Michigan:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Chicago is duidelijk te zien! Dit voelt aan als ‘thuis komen’….
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Eenmaal geland in Chicago O’Hare wou ik de family Blitstein verwittigen dat we geland waren, en welke bus we konden nemen, maar mijn GSM bleek het niet te doen (in de winkel hadden ze me dat al wel gezegd, maar op de telefonische hulplijn van Mobistar hadden ze me gezegd dat ik wel zou kunnen bellen). Gelukkig maakten we al onmiddellijk kennis met de hulpvaardige Amerikanen: we mochten de GSM van de dame naast ons gebruiken, en toen ik er voor wou betalen, wou ze dat niet. Dank je wel, onbekende mevrouw!

Dan de Tristate bus nemen naar Michigan City (nog een rit van goed twee uur). En ondertussen begon het al donker te worden:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

En rond 18.15 u waren we er en kwam Ron ons oppikken aan het hotel waar die busdienst stopt. Heerlijk, elkaar weerzien na al die tijd! Snel naar huis, en ook daar een heerlijk weerzien met Lynne en dochter Emily.

We aten een heerlijke stew, die zeer origineel gepresenteerd werd. Spijtig dat ik niet meer zo helder van geest was na 19 uur reizen, ‘k had er foto’s van moeten maken. Ze hadden een brood laten bakken in de vorm van een pompoen (1 voor elke persoon), en deze was hol van binnen en alzo vulde men dat met de stew. Je kon dat dan uitlepelen, en ondertussen ook wat brood van de binnenkant wegschrapen. Heerlijk!!!

Nog even wat babbelen, valiezen uitladen, cadeautjes uitdelen (vind ik leuk!), en dan zijn we gaan slapen. In het bed waar je een ladder voor nodig hebt om er in te geraken. LOL! Ik denk dat we wel 70 cm van de grond lagen!
Ze hadden gezegd dat we heerlijk uit mochten slapen, want we zouden wel moe zijn van de reis. En dat dachten wij ook. Maar onze biologische klok wou nog niet helemaal mee: om 03.00 u. ’s nachts zaten zoonlief en ik klaarwakker in bed. We wilden natuurlijk nog niet opstaan, want dan zouden we onze huisgenootjes kunnen wekken, en dat was niet de bedoeling. Maar wat doe je dan wel om je bezig te houden? Wel, gelukkig had ik mijn GSM binnen bereik, dus zijn we gaan bowling spelen op de GSM. En ondertussen ontwikkelde zoonlief ‘dé’ move om spares te werpen, en vestigde hij het ene record na het andere!
Toen we hoorden dat de rest ook wakker was, zijn we ook maar ‘opgestaan’.
Blij voor wat dan weer ging komen: een leuke dag versieren voor Halloween. En: papa die ’s avonds ook toe zou komen! (hij zat namelijk al twee weken in de VS).

Monday, November 12, 2007

Trip naar Amerika

’t Is niet dat ik met het voorgaande bericht een slot op de deur van mijn blog heb gedaan/wou doen. Ik had er alleen geen zin meer in. Er waren blijkbaar uit het niets plots een aantal totaal nieuwe lezers bijgekomen die heel de (bijna 3-jarige) voorgeschiedenis niet kenden, en ik had helemaal geen zin meer om nog maar eens alles uit te gaan leggen. Ik was ook helemaal uitgeschreven over Amerika. Dit blog had eigenlijk het relaas moeten zijn van onze verhuis naar Amerika, en als je dan na 2.5 jaar nog steeds in België zit… ‘k Had soms het gevoel dat ik de dingen kunstmatig aan het rekken was.

Maar nu dan toch nog maar een paar postjes, omdat ik wel iets te vertellen heb over Amerika. Van 25 oktober tot 4 november zijn we namelijk onze vrienden in Michigan City (Indiana) gaan bezoeken. We beleefden er Halloween, en maakten ook een paar uitstappen naar Chicago (Illinois). Dus de komende tijd verschijnen hier wat foto’s en kleine verslagjes over deze trip.

Monday, August 06, 2007

boodschappen

Hoe een banaal iets als ‘je aankopen gaan doen in de supermarkt’ een kleine domper kan zetten op je weekend…


Zaterdag ging ik m’n aankopen doen bij de supermarkt. Ik werkte m’n boodschappenlijstje af, en toen kwam ik bij de onderhoudsproducten en huishoudgerief. Wat had ik nodig? Regenereerzout, afwaspoeder, afwasmiddel, glansspoelmiddel en wasmiddel. En het begon te knagen… Ontelbare keren heb ik de afgelopen twee jaar dit soort aankopen gedaan in de idee dat het de laatste keer was, omdat we naar Amerika zouden vertrekken… “Niet aan denken, gewoon doorgaan met je aankopen”, sprak ik mezelf toe.
Ik was dan ook heel blij toen ik plots een oude kennis met haar dochter opmerkte. We hadden elkaar dit jaar nog niet eens gesproken! Even wat bijbabbelen, waarbij ik dus vermeld dat ik net een nieuw tuinstel heb gekocht. En daarop kijkt zij heel erg verwonderd en zegt “Oh neen, wil dat zeggen dat jullie dan niet naar Amerika vertrekken?!”… ‘k Heb haar dan maar uitgelegd dat men ons inderdaad al die tijd aan’t lijntje gehouden heeft. En dan had ik gelukkig een excuus om snel weg te zijn: zoonlief stond nog bij de tijdschriften, en hij had om 18.00 uur afgesproken met iemand om samen online te komen op hun favoriete spel van Star Wars.
Heel die avond en gans de zondag is er dan zo’n onbestemd gevoel over me blijven hangen.
Eerder die week had ik ook al zo’n verdrietig gevoel gekregen toen ik las dat de DV-2009 begin oktober van start ging gaan. In 2009 zou onze zoon als alles vlot loopt aan zijn 5de middelbaar gaan beginnen. Dan is het eigenlijk niet meer verantwoord dat je nog gaat verhuizen. Dus besef je dat je ook in die loterij je laatste kans zonder succes opgebruikt hebt.

“Maar ben je dan ongelukkig met je leven nu?”, vraagt m’n zoon bezorgd. Neen, dat ben ik niet. Maar ik droomde gewoon van een ‘ander’ leven. En wat ik vooral erg vind: eigenlijk heb ik nooit Echte Dromen in mijn leven gehad. Door omstandigheden nam het hier-en-nu tijdens mijn tienerjaren zoveel tijd en energie in beslag, dat ik nooit toekwam aan dromen van een toekomst. Nadien ging ik op m’n eigen benen staan, en dan ben je bezig met financieel rondkomen. En toen kwam ik m’n echtgenoot tegen, en plots leefde ik als in een droom. Dus “naar Amerika verhuizen” was m’n eerste echte Grote Droom. En die zal ik moeten opgeven. Dat blijft dus knagen, hoe gelukkig je in je hier-en-nu dan ook mag zijn. ’t Is dat ik ginder mogelijkheden en kansen tot ontplooiing zag, voor ons alle drie…

Wednesday, August 01, 2007

Help!!!

Help!
Het is vandaag 1 augustus! Dat wil zeggen dat de vakantie al in de helft zit. L

Meestal vinden wij de vakantie niet echt zo heel erg snel gaan, behalve de laatste twee weken. Maar nu raast dit aan een sneltempo voorbij. Komt dat omdat we nu begin juli al op vakantie vertrokken zijn? Geen idee, maar echt gelukkig zijn we er niet mee.
Deze morgen ben ik dan maar om 5.00 uur opgestaan, zodat deze ‘middelste’ dag extra lang kan duren. Neen hoor, ik ben wel zo vroeg opgestaan, maar dat komt omdat de taxi mijn echtgenoot om 5.45 uur kwam ophalen. Hij zit een dagje in Ierland vandaag, maar komt vanavond weer thuis.
Het ziet er ook naar uit dat het effe droog gaat blijven vandaag, dus ik ga dadelijk nog even in de tuin: gisteren heb ik 120 lopende meter klimop gesnoeid en de snoeisels al op een hoopje gelegd, vandaag ga ik die opruimen. En dan nog wat ramen wassen, want ze zijn deze keer echt heel erg vuil.

Nog even wat fotootjes van in Griekenland, om nog eens wat vakantiesfeer op te snuiven...
(jaja, ik ben nog bezig met het verslag)

Aan Kaap Sounion:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Zicht dat we de laatste middag hadden vanaf een (dak)terras van een restaurantje in Athene:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
The old Tavern of Psaras is een echte aanrader!

Saturday, July 28, 2007

Harry Potter

Gisteren heb ik me nog eens opgeofferd om met m’n mannen naar de film te gaan. Eigenlijk doe ik dat niet graag, want zo lang stilzitten in een zeteltje om naar een film te kijken, is moeilijk voor me. Tenzij de film me écht aanspreekt, maar dat is zelden het geval. Maar ach, ze gaan al zo vaak met hun tweetjes, en zijn telkens een beetje teleurgesteld als ik niet mee ga. Aangezien ik weet dat ‘Transformers’ de volgende film op onze zoon z’n lijstje is, dacht ik dat ik maar beter nu mee zou gaan:
Harry Potter en de orden van de Feniks.

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Twee keer viel ik bijna in slaap, al mag ik niet echt zeggen dat de film slecht is. Maar wel teleurstellend. Als ik zo’n boek lees, zie ik het zelf als een film voor me. En ik moet zeggen dat ik “mijn film” stukken beter vond. Maar ach, steek zo’n geweldig fantasierijk verhaal van zo’n 700 pagina’s maar eens in een film van twee uur…

Met Dusza gaat het ondertussen terug ok. Sinds gisteren gaat ze ook terug spontaan drinken. Ik moet wel haar eten terug langzaam opbouwen van de dierenarts. Vanaf gisteren mag ik dus haar dieet van beschuit, platte kaas en yoghurt terug beginnen aanvullen met haar normaal voedsel. Voor vandaag heb ik dus al rijst gekookt. Met wat worteltjes en komkommer er bij zal ze weer lekker smullen! Ze zit al te likkebaarden als ik dat klaarmaak.

Wednesday, July 25, 2007

Dusza knapt weer op!

Het gaat hier al een stuk beter met onze meid, ik ben dan ook heel blij dat ik gisteren tot bij de dierenarts gereden ben.
Ze heeft blijkbaar buikgriep, iets wat momenteel wel meer onder de honden zit, en ze had koorts. De dierenarts gaf haar twee spuiten + medicatie voor de komende dagen, en haar eten mag ik vanaf vandaag in kleine porties beginnen opbouwen (magere yoghurt of platte kaas met een volkoren beschuitje).
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

In ieder geval was ze gisterenavond al veel levendiger, ze wou zelfs weer spelen! En deze morgen heeft ze volop genoten van die kleine portie eten, ze zou zelfs het potje mee opgegeten hebben. Als ze nu ook nog wat meer wou drinken... Ze kan kiezen uit een potje met kippenbouillon, een potje waarin druivensuiker opgelost is in water, maar deze ochtend ging madammeke drinken uit het vijverke...

Tuesday, July 24, 2007

Terug uit Griekenland

We zijn al een weekje terug uit Griekenland, en ik kan je zeggen dat het een schitterende, fantastische superreis was, z'n geld echt wel waard! We zijn zelfs al plannen aan't maken voor volgend jaar, met dezelfde organisatie (VTB, cultuurreizen), en dezelfde gids.
Ben bezig aan een verslagje en de foto's, nog even geduld aub. De wassen moesten namelijk gedaan worden, en manlief had ook nog een weekje vakantie waarbij hij op de eerste dag al zei, tussen mijn was en strijk in: "We gaan deze week toch ook nog iets leuks doen?". Ikke: "Als jij dat niet in je blootje wilt doen, dan heb ik wel een dagje nodig.".
Maar sinds gisteren is hij ook terug aan 't werk.

Deze namiddag ga ik eerst met Dusza naar de dierenarts. Zij heeft al 3 dagen niet gegeten, behalve een paar kleine stukjes komkommer en wat volkoren vlokjes ontbijtgranen en 5 groene bonen. Zelfs voor haar snoepjes 's avonds haalt ze haar neus op. Ze is ook heel erg rustig, slaapt veel, is winderig, heeft platte stoelgang, en ik vrees dat ik haar ook al 2 dagen niet heb zien plassen. Ze drinkt trouwens ook niet... Ik veronderstel dat ze iets fout gegeten heeft, en hoop dat ze snel terug de oude is door middel van wat medijnen.

Allé, al een paar fotootjes om in de stemming te komen:
Het Palamidiafort op het schiereiland Nafplion:

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
De Hermes van Praxiteles in Olympia:

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Het Theater in Delphi (waar het orakel vroeger zat):

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Het schilderen van iconen:

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket