About Me
- kastelke
- Belgium
- Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?
Saturday, July 28, 2007
Harry Potter
Harry Potter en de orden van de Feniks.
Twee keer viel ik bijna in slaap, al mag ik niet echt zeggen dat de film slecht is. Maar wel teleurstellend. Als ik zo’n boek lees, zie ik het zelf als een film voor me. En ik moet zeggen dat ik “mijn film” stukken beter vond. Maar ach, steek zo’n geweldig fantasierijk verhaal van zo’n 700 pagina’s maar eens in een film van twee uur…
Met Dusza gaat het ondertussen terug ok. Sinds gisteren gaat ze ook terug spontaan drinken. Ik moet wel haar eten terug langzaam opbouwen van de dierenarts. Vanaf gisteren mag ik dus haar dieet van beschuit, platte kaas en yoghurt terug beginnen aanvullen met haar normaal voedsel. Voor vandaag heb ik dus al rijst gekookt. Met wat worteltjes en komkommer er bij zal ze weer lekker smullen! Ze zit al te likkebaarden als ik dat klaarmaak.
Wednesday, July 25, 2007
Dusza knapt weer op!
Ze heeft blijkbaar buikgriep, iets wat momenteel wel meer onder de honden zit, en ze had koorts. De dierenarts gaf haar twee spuiten + medicatie voor de komende dagen, en haar eten mag ik vanaf vandaag in kleine porties beginnen opbouwen (magere yoghurt of platte kaas met een volkoren beschuitje).
In ieder geval was ze gisterenavond al veel levendiger, ze wou zelfs weer spelen! En deze morgen heeft ze volop genoten van die kleine portie eten, ze zou zelfs het potje mee opgegeten hebben. Als ze nu ook nog wat meer wou drinken... Ze kan kiezen uit een potje met kippenbouillon, een potje waarin druivensuiker opgelost is in water, maar deze ochtend ging madammeke drinken uit het vijverke...
Tuesday, July 24, 2007
Terug uit Griekenland
Ben bezig aan een verslagje en de foto's, nog even geduld aub. De wassen moesten namelijk gedaan worden, en manlief had ook nog een weekje vakantie waarbij hij op de eerste dag al zei, tussen mijn was en strijk in: "We gaan deze week toch ook nog iets leuks doen?". Ikke: "Als jij dat niet in je blootje wilt doen, dan heb ik wel een dagje nodig.".
Maar sinds gisteren is hij ook terug aan 't werk.
Deze namiddag ga ik eerst met Dusza naar de dierenarts. Zij heeft al 3 dagen niet gegeten, behalve een paar kleine stukjes komkommer en wat volkoren vlokjes ontbijtgranen en 5 groene bonen. Zelfs voor haar snoepjes 's avonds haalt ze haar neus op. Ze is ook heel erg rustig, slaapt veel, is winderig, heeft platte stoelgang, en ik vrees dat ik haar ook al 2 dagen niet heb zien plassen. Ze drinkt trouwens ook niet... Ik veronderstel dat ze iets fout gegeten heeft, en hoop dat ze snel terug de oude is door middel van wat medijnen.
Allé, al een paar fotootjes om in de stemming te komen:
Het Palamidiafort op het schiereiland Nafplion:
De Hermes van Praxiteles in Olympia:
Het Theater in Delphi (waar het orakel vroeger zat):
Het schilderen van iconen:
Wednesday, July 04, 2007
4th of July
Vandaag viert men in Amerika 'The 4th of July', hun onafhankelijkheid. Natuurlijk zie je dan overal om je heen de Stars & Stripes, maar meer nog dan een patriottische feestdag, is dit een familiedag, en bekijk het begrip 'familie' dan maar gerust heel erg ruim, want men viert met iedereen die mee wil vieren.
In 2000 hadden wij het geluk om deze dag samen met Ron, Lynne en hun kinderen Daniël (zaliger) en Emily te vieren. We gingen naar de parade kijken (waar de kids aan deelnamen), hebben een heerlijke BBQ gehad, zijn naar een grote kermis geweest, en naar het strand van Lake Michigan, waar we een prachtig vuurwerk hebben kunnen bewonderen.
Heel die sfeer was zo bijzonder, dat het toen onmiddellijk mijn droom was om dit gevoel ooit terug opnieuw te kunnen beleven.
Wat ik zo bijzonder vind is dat gevoel van samenhorigheid dat me op die dag overvallen is. Het maakt niet uit of je blank of zwart of rood of wat dan ook bent, je bent Amerikaan. Het is integratie en multicultiraliteit (bestaat dat woord?) in één hap. Afro-Amerikanen staan even enthousiast mee te vieren als moslims of Aziaten of wie dan ook. Zonder discriminatie.
Waarom moeten wij hier in België alles zo forceren via wetten en regeltjes om zogezegd niet te discrimineren en om ons multi-cultureel te gedragen, terwijl dat ginder allemaal zo simpel lijkt, en er geen regeltjes voor nodig zijn maar spontaan zo is? Ik heb hier nog nooit een moslim het feest van de Dynastie zien vieren, of Aziaten zien applaudiseren als onze soldaten op 21 juli voorbij komen marcheren...
De oorzaak zal misschien liggen in het feit dat het huidige Amerika juist ontstaan is uit zo'n melting pot. Dat iedereen immigrant is? Da's trouwens nog zo iets: hier in België hoor je "Ik ben 3de generatie
In ieder geval gaat vandaag de '4th of July' weer aan ons voorbij, de dag waarvan we een half jaar geleden haast zeker waren dat we die dit jaar konden gaan vieren in onze nieuwe woonplaats, Amerika. Niet dus.
Ter compensatie gaan we dus Halloween vieren in Michigan City, bij Ron en Lynne. Thanksgiving had nog leuker geweest, maar vanwege de schoolvakantie onmogelijk.
Donderdag 25 oktober vertrekken zoonlief en ik naar Chicago, zondag 4 november komen we terug. Papa zal vanaf 25 of 26 oktober ook komen, maar die komt ofwel vanuit Puerto Rico, ofwel vanuit de Westkust.
Update
Morgenavond trekken we naar het Novotel in Zaventem omdat we vrijdagochtend vroeg vertrekken naar Griekenland voor een culturele rondreis. Verslag zal nadien volgen, hopelijk met heel veel foto's.