About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Monday, August 06, 2007

boodschappen

Hoe een banaal iets als ‘je aankopen gaan doen in de supermarkt’ een kleine domper kan zetten op je weekend…


Zaterdag ging ik m’n aankopen doen bij de supermarkt. Ik werkte m’n boodschappenlijstje af, en toen kwam ik bij de onderhoudsproducten en huishoudgerief. Wat had ik nodig? Regenereerzout, afwaspoeder, afwasmiddel, glansspoelmiddel en wasmiddel. En het begon te knagen… Ontelbare keren heb ik de afgelopen twee jaar dit soort aankopen gedaan in de idee dat het de laatste keer was, omdat we naar Amerika zouden vertrekken… “Niet aan denken, gewoon doorgaan met je aankopen”, sprak ik mezelf toe.
Ik was dan ook heel blij toen ik plots een oude kennis met haar dochter opmerkte. We hadden elkaar dit jaar nog niet eens gesproken! Even wat bijbabbelen, waarbij ik dus vermeld dat ik net een nieuw tuinstel heb gekocht. En daarop kijkt zij heel erg verwonderd en zegt “Oh neen, wil dat zeggen dat jullie dan niet naar Amerika vertrekken?!”… ‘k Heb haar dan maar uitgelegd dat men ons inderdaad al die tijd aan’t lijntje gehouden heeft. En dan had ik gelukkig een excuus om snel weg te zijn: zoonlief stond nog bij de tijdschriften, en hij had om 18.00 uur afgesproken met iemand om samen online te komen op hun favoriete spel van Star Wars.
Heel die avond en gans de zondag is er dan zo’n onbestemd gevoel over me blijven hangen.
Eerder die week had ik ook al zo’n verdrietig gevoel gekregen toen ik las dat de DV-2009 begin oktober van start ging gaan. In 2009 zou onze zoon als alles vlot loopt aan zijn 5de middelbaar gaan beginnen. Dan is het eigenlijk niet meer verantwoord dat je nog gaat verhuizen. Dus besef je dat je ook in die loterij je laatste kans zonder succes opgebruikt hebt.

“Maar ben je dan ongelukkig met je leven nu?”, vraagt m’n zoon bezorgd. Neen, dat ben ik niet. Maar ik droomde gewoon van een ‘ander’ leven. En wat ik vooral erg vind: eigenlijk heb ik nooit Echte Dromen in mijn leven gehad. Door omstandigheden nam het hier-en-nu tijdens mijn tienerjaren zoveel tijd en energie in beslag, dat ik nooit toekwam aan dromen van een toekomst. Nadien ging ik op m’n eigen benen staan, en dan ben je bezig met financieel rondkomen. En toen kwam ik m’n echtgenoot tegen, en plots leefde ik als in een droom. Dus “naar Amerika verhuizen” was m’n eerste echte Grote Droom. En die zal ik moeten opgeven. Dat blijft dus knagen, hoe gelukkig je in je hier-en-nu dan ook mag zijn. ’t Is dat ik ginder mogelijkheden en kansen tot ontplooiing zag, voor ons alle drie…

Wednesday, August 01, 2007

Help!!!

Help!
Het is vandaag 1 augustus! Dat wil zeggen dat de vakantie al in de helft zit. L

Meestal vinden wij de vakantie niet echt zo heel erg snel gaan, behalve de laatste twee weken. Maar nu raast dit aan een sneltempo voorbij. Komt dat omdat we nu begin juli al op vakantie vertrokken zijn? Geen idee, maar echt gelukkig zijn we er niet mee.
Deze morgen ben ik dan maar om 5.00 uur opgestaan, zodat deze ‘middelste’ dag extra lang kan duren. Neen hoor, ik ben wel zo vroeg opgestaan, maar dat komt omdat de taxi mijn echtgenoot om 5.45 uur kwam ophalen. Hij zit een dagje in Ierland vandaag, maar komt vanavond weer thuis.
Het ziet er ook naar uit dat het effe droog gaat blijven vandaag, dus ik ga dadelijk nog even in de tuin: gisteren heb ik 120 lopende meter klimop gesnoeid en de snoeisels al op een hoopje gelegd, vandaag ga ik die opruimen. En dan nog wat ramen wassen, want ze zijn deze keer echt heel erg vuil.

Nog even wat fotootjes van in Griekenland, om nog eens wat vakantiesfeer op te snuiven...
(jaja, ik ben nog bezig met het verslag)

Aan Kaap Sounion:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Zicht dat we de laatste middag hadden vanaf een (dak)terras van een restaurantje in Athene:
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
The old Tavern of Psaras is een echte aanrader!