About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Saturday, April 07, 2007

Heerlijke vakantie!

Gisteren zei zoonlief dat hij deze vakantieweek al zo leuk gevonden had, dat hij soms dacht dat dit niet echt is, maar dat hij aan't dromen is. Maar een pits in zijn arm confronteerde hem met de realiteit. Heerlijk toch dat je kind(eren) zich goed in hun vel voelen, zo goed dat ze denken dat ze in een droom leven? En dat terwijl die hormonen duidelijk flink tekeer gaan in zijn tienerlichaam.

Nu denken jullie misschien dat wij echt wel spectaculaire dingen gedaan hebben de afgelopen week, maar niks is minder waar. We zijn een paar keer naar de stad geweest (o.a. om te ontbijten, dat was leuk), hebben een bezoek gebracht aan de bibliotheek, hebben wat zomerkledij en nieuwe schoenen voor zoonlief gekocht, hebben een aantal wandelingen gemaakt met de hond, hij is al fietsend boodschappen gaan doen in het dorp (dat doet hij graag),... En natuurlijk kan hij weer een paar uur per dag op de PC. En dàt zal ook wel een aardige bijdrage leveren in zijn gevoel van 'welbevinden'. ;-) Hij is toch zo'n game-freak!

Een zonnetje aan een blauwe hemel is natuurlijk ook een element dat bijdraagt tot vreugde in je leven. Al was het bijvoorbeeld die ochtend dat we gingen ontbijten toch wel erg koud, het had zelfs gevroren. Ik was verdorie maar wat blij met mijn heerlijk dampend tasje thee, ik heb er m'n handen omheen gevouwen, al was het een klomp goud die ik wou beschermen.

Momenteel liggen m'n mannen nog in bed. 'k Laat ze nog maar even liggen.
En deze middag gaan we uit eten. Nog een laat verjaardagsdinner voor een vriendin die op 19 februari jarig was. We hadden het al eerder gepland, maar toen kwam ziekte roet in het eten gooien. Maar vandaag gaat het er dan toch van komen. Ik kijk er weer naar uit, samenkomen met die bende is altijd leuk.

Vreemd is dat ik deze ochtend opgestaan ben met zo'n heerlijk onbestemd gevoel van gelukzaligheid over me heen. Geen idee waar dat vandaan komt, en wat het me voor de rest van de dag(en) nog gaat brengen. Maar ik voel me heerlijk gelukkig. 'k Moet misschien ook maar eens hard in m'n arm knijpen om te kijken of ik niet lig te dromen...

6 comments:

Mariska said...

Wat een heerlijk gevoel! Enjoy!

Dizzymisslizzy said...

Ach, vakantie is toch ook om niets te hoeven doen? En dat gelukzalige gevoel? Hou dat maar goed vast!

Annemiek said...

Mooi toch dat hij zich zo gelukkig voelde bij al die gewone dingen, die eigenlijk ook weer niet zo gewoon zijn.
Geniet nog lekker samen.

Anonymous said...

Vrolijk Pasen..

gr Petra

Anonymous said...

Zouden het de lentekriebels zijn?

Anonymous said...

Heerlijk zo'n gelukzalig gevoel. Hopelijk houdt het nog een tijdje aan.