Ervaringsverhaal

Vandaag heb ik een gesprek gehad met een 18-jarige jongen die in ons dorp woont, en die vorig jaar teruggekeerd is uit Amerika.
Zijn vader werkt voor dezelfde holding als mijn echtgenoot, en zo zijn zij dus voor 3 jaar naar Amerika getrokken. Zij woonden echter niet in New Jersey, maar in New Hope, een kleiner dorp net over de grens, in Pennsylvania.

De overgang van het ASO naar het Amerikaanse systeem was voor hem geen probleem geweest. De leerkrachten waren heel erg hulpvaardig, en zo verliep alles vlotjes. Hij vertelde me zelfs dat hij na 4 maanden zo goed Amerikaans sprak, dat men nog niet meer kon horen dat hij een buitenlander was!

Na een tijdje spraken ze volgens hem thuis ook een mengeling van Nederlands met Amerikaanse woorden er tussen. Of soms begonnen ze een zin in het Nederlands, en maakten hem af in het Amerikaans. Hahaha, dat had ik al gedacht, dat is wat wij hier ook ervaren hebben als we een paar dagen met onze Amerikaanse vrienden optrokken.
Grappig vond hij het ook toen hij, eenmaal terug in België, soms de meest onnozele woorden niet meer kende in het Nederlands; dan kon hij bijvoorbeeld niet meer op het woord ‘potlood’ komen of zo. Maar je went heel snel terug aan je moedertaal, dus dat is maar even, verzekerde hij me. En ik geloof me, want hij sprak heel netjes Nederlands tegen me.

Ook de aanpassing aan het dagelijkse leven ginder is heel vlot verlopen: hij had zich onmiddellijk bij een sportclub aangesloten, waar hij vriendelijk onthaald werd, en in de school (die een heel stuk groter was dan wat wij hier gewoon zijn) krijg je een ‘buddy’ toegewezen, die jou de eerste tijd opvangt en er voor moet zorgen dat jij je weg overal leert kennen.
De overgang naar het 6de middelbaar terug hier in België is iets minder vlot verlopen: hij vond dat het serieus aanpassen was omdat de leerkrachten hier niet de tijd voor je wilden nemen om je iets uit te leggen, en hij vond het ook dat je hier in België een hele boel leerstof gewoon van buiten moet kennen, of je het nu snapt/toe kan passen of niet, als je het maar van buiten kende. Dit in tegenstelling tot Amerika. Maar toch heeft hij hier zijn laatste jaar humaniora afgemaakt.

Zijn zus in nog in de Middle School gestart (net als onze zoon zal doen), en dat is een nog makkelijker overgang geweest. Zij helpen leren je daar dan ook nog hoe je moet leren leren en zo.

De mensen omschreef hij als heel hulpvaardig en vriendelijk. En hij heeft er heel vlot vrienden gemaakt (die nu natuurlijk ook heel graag op bezoek komen naar België).
Kortom: hij vond het een unieke gelegenheid, en hij zou onmiddellijk terugkeren indien hij de kans daar toe kreeg.