About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Tuesday, March 27, 2007

't Zit er op!

Oef! 't Zit er op! Nou ja, nog niet echt helemaal. Morgen moet zoonlief nog één examen ('proefwerk', voor de Nederlanders) afleggen. Je merkt toch wel dat zo bijna twee weken lang zijn voor een 12-jarige speelse vogel zoals de onze. Gelukkig is het morgen Geschiedenis, over de Romeinen, Hellas en de Etrusken.Dat spreekt hem wel aan. En ik moet zeggen dat ik bewonder hoe hij al die data van bijvoorbeeld de koningen en veldslagen van buiten kent. Wat heb ik daar mee geworsteld, zo'n 25 jaar geleden.

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Zoonlief studerend aan de eetkamertafel, met Dusza onder de tafel

Donderdag gaan ze in de namiddag wandelen, zo'n 3 uur. Maar ik ga hem niet mee laten doen. Hij klaagt al bijna een week van zijn knie. Zondag leek het wel beter te gaan, en dan zijn we een uurtje gaan wandelen met de hond.


Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket


Kijk, een hondje!
Kijk, een paardje!


Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Daar moet ik toch eens aan snuffelen!

Op het einde werd het tijd dat we thuis waren, want weer speelde die knie hem parten.
Hij heeft een aangeboren afwijking aan beide knieën: we hebben hem voorzien van dubbele knieschijven. Hij mag dus niet teveel sporten/te lang wandelen. Vermoedelijk heeft hij er nu wat sneller last van omdat hij weer volop aan 't groeien is?

Vandaag gezorgd dat manlief zijn auto in klein onderhoud ging, dan hoeft hij dat ook al niet meer te doen. En 't is maar een kleine moeite, de shuttledienst van de garage heeft me deze ochtend thuis afgezet, en is me in de late namiddag terug op komen halen. Tenslotte mag ik toch ook met zijn auto rondrijden terwijl hij in 't buitenland zit, en zijn auto rijdt veel aangenamer dan de mijne: een Volkswagen Sharan met nog geen 25.000 km op, tegenover een Volkswagen Vento met 140.000 km...
(verdorie, nu krijg ik die tekst niet meer naar links. Ofwel gaat alles naar links, ofwel gaat alles centreren. Blogger heeft kuren. Ik leg er mij maar bij neer.)

8 comments:

Anonymous said...

Dubbele knieschijven? Nooit van gehoord... Komt het veel voor?

Madu zegt ook dikwijls dat zijn knietjes pijn doen, maar bij hem vermoed ik dat het gewoon groeipijnen zijn. Maar als hij er nog dikwijls over klaagt, moest ik hem misschien ook eens laten onderzoeken...

Fijn dat de examens bijna voorbij zijn. Geschiedenis heb ik nooit graag gestudeerd... ik had dan ook saaie geschiedenisleerkrachten.

Geniet van de paasvakantie!

Groetjes,

Hilde
www.hilde.verenigdestaten.info

Petra said...

Hoi Elke,

Op die leeftijd zijn groeipijnen natuurlijk ook heel gewoon. Volgens mij zou hij 300 ook leuk vinden, Kai was ervan onder de indruk. Ik vroeg hem of het vooral vechten of vooral geschiedenis was, in een typisch Kai antwoord kreeg ik "allebei" ;). Maar zoveel verschillen de jongens niet in leeftijd, dus... Zelf wil ik die film ook wel zien.

kastelke said...

@Hilde: komt voor bij zo'n 1 à 2 % van de bevolking, maar de ene heeft er meer last van dan de andere. Onze zoon heeft hij aan beide knieën.
Ik heb je een mailtje gestuurd met meer uitleg.

@Kasaka: wij hebben aanvankelijk ook altijd gedacht dat het groeipijnen waren, tot dat de huisarts het toch wel te lang en te veelvuldig vond, en ons doorstuurde naar een orthopedist.
Zijn knieën zijn op zo'n momenten ook gezwollen. Hij moet dan pijnstillers nemen die ontzwellend werken (Ibuprofen, bijvoorbeeld).

Becs said...

Fijn dat de examens er bijna op zitten! Eindelijk weer even heerlijk de tijd om te ravotten!

Dubbele knieschijven?! Lijkt me niet fijn om daar last van te hebben. Zelf heb ik te kampen met een extra botje in mijn voeten, waardoor ik ook vaak problemen en pijn heb. En het heeft gezorgd dat ik ook een piepklein schoenmaatje heb (35)

Annemiek said...

Fijn dat de examens er bijna opzitten. Dat uit de kop knallen van feiten is nooit wat voor mij geweest.
Die dubbele knieschijven, is dat iets waar hij altijd last zal hebben of iets wat met latere leeftijd beter zal gaan?

Anonymous said...

Bijna , het einde is in zicht. Knap hoor al die weken studeren. Voor zoonlief maar ook voor moeders een zware tijd.

Die pijn mbt de dubbele knieschijven, groeit hij daar overheen of moet hij er later aan geopereerd worden?

kastelke said...

In principe, als hij zijn knie niet overbelast, heeft hij geen pijn. En kan je dus perfect verder leven met dubbele knieschijven. Als je maar niet teveel sport (=overbelasting).
Heel zelden moeten mensen een operatie ondergaan, zei de orthopedist.

@Becs: zo'n klein maatje heeft ook een voordeel: in de solden kan jij vast een karrevracht schoenen inslaan aan -50%! In de schoenmaat 40 heb je dan echter niet zoveel keuze meer.

Anonymous said...

Hij zal zelf ook wel blij aijn dat het er bijna op zit. 2 weken is ook wel lang voor zo'n jochie.

Ik heb er ook nog nooit van gehoort. Appart 2 knieschijven.

Gr Petra