About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Tuesday, March 20, 2007

Grieks - Een oog op het buitenland

Onze zoon heeft zijn eerst examen (Grieks) achter de rug. Blijkbaar is het heel vlot gegaan. Goed begonnen is half gewonnen? Die gedachte kan wel helpen nu hij deze namiddag Wiskunde moet studeren. Dat is niet bepaald zijn lievelingsvak, en het feit dat de juf regelmatig staat te roepen en tieren voor de klas dat zij de domste leerlingen zijn die ze ooit in haar 25-jarige carrière heeft meegemaakt, zal daar niet echt bevorderlijk in werken. Hij heeft deze leerkracht nu al voor het 2de jaar, en joepie de poepie, zij geeft geen les in het 3de middelbaar, dus we zijn er bijna vanaf!
De examen duren tot en met volgende woensdag. Donderdag en vrijdag moeten ze ook nog naar school, en dat valt me een beetje tegen. Aangezien manlief weer in Amerika zit had ik gepland om dan een leuke uitstap te gaan doen met zoonlief. Niks dus. Zal voor een andere keer zijn.

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
De steen van Rosette
geeft je een idee van het oude Griekse geschrift.
Ik vind het altijd fascinerend om hem dingen te zien schrijven in die taal (die ik dus zelf niet machtig ben), of om hem zo'n teksten te horen lezen.

Vanavond ga ik waarschijnlijk naar een voordracht hier in de streek:
“Een oog op het buitenland”:
Topjournaliste Evita Neefs is hoofd van de redactie 'buitenland' van de standaard. Zij behandelt verschillende aspecten van de Amerikaanse politiek en de weerslag daarvan op de hele wereld. De actualiteit van de dag bepaalt mee de inhoud van de lezing.
Een google op haar naam geeft heel wat weer, ik ben dus heel erg benieuwd naar wat zij te vertellen heeft, en misschien nog meer naar de reacties vanuit het publiek.


http://nl.wikipedia.org/wiki/Steen_van_Rosette

8 comments:

Petra said...

Het alfabet is zo ongeveer het enige, dat ik me nog van mijn zes jaren Grieks op de middelbare school herinner! Ik kan dus altijd lezen, wat mijn schoonzusje schrijft, maar begrijpen, ho maar, haha.
Succes voor zoonlief met zijn wiskunde!!

Anonymous said...

Goh, Kastelke, ik ben even niet meer op je blog geweest en heb heel wat in te halen...

Heb nooit Grieks gekend, maar ik vind het wel fascinerend. Talen interesseren me sowieso...

Veel succes zoonlief zijn examens! En viel de voordracht mee?

Groetjes,

blips said...

Grieks ken ik alleen van het eten, kan er dus weinig over zeggen.

Patrick said...

Hopelijk is Evita Neefs positief gestemd over Amerika. Op de Nederlandse telegraaf site zitten Nederlanders alleen maar te klagen over Amerika. Eigenlijk over alles nu ik er over nadenk.

Annemiek said...

Jeetje, zo'n juf die de kinderen verteld hoe dom ze zijn... hoe is het mogelijk dat zo'n mens nog les mag geven. (even terzijde Tim heeft een nieuwe wiskunde leraar en is van een F naar een B gegaan!)
Succes voor zoon met zijn examens!

Anonymous said...

Vreselijk een leraar(es) die de kinderen zo demotiveerd.
Zoiets kan je een hele schooltijd verpesten.
Succes met de rest van de examens gewenst.

ilse said...

Raar dat Grieks en Latijn mijn favoriete vakken waren op school. Vooral het vreemde geschrift vond ik geweldig bij het Grieks. Het is inderdaad zo dat je je het alfabet blijft herinneren en dat je het nog kan lezen maar niet meer vertalen.
Hopelijk heeft hij volgend schooljaar inderdaad een betere leerkracht.

kastelke said...

@Kasaka en Ilse: dat is eigenlijk wel grappig, dat je het nog kan lezen maar het niet meer verstaat.

@Hilde: de voordracht was heel interessant. Ging over de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Doet me er aan denken: misschien moet ik een klein verslagje maken en dat posten op m'n blog...

@Blips: mijn eerste Griekse ervaring was weet-ik-veel welke schotel tijdens een daguitstap naar het Griekse eiland Samos. Bweik! Ik vond het vreselijk en heb dankbaar gebruik gemaakt van de lekkere wijn om het eten weg te spoelen. Jaren later ben in nog eens in een Grieks restaurant geweest in België, en ondanks het feit dat dat restaurant een goede reputatie had vond ik het echt niet lekker. Ik had dus besloten dat Grieks eten dus niet mijn ding was. Maar... ik zal dat toch nog eens een 3de kans moeten gaan geven nu we in juli rond gaan toeren in Griekenland...

@Patrick: ik was eigenlijk in een half defensieve stemming naar de lezing vertrokken, omdat ik dacht een voordracht te gaan krijgen over 'Amerikaanse toestanden', maar ze bracht het helemaal niet sensationeel. Oef!

@Annemiek en Sally: een leerkracht is in dienst van de Overheid en heeft dus een "vaste benoeming"; men kan haar pas ontslaan na een zware fout, en alhoewel er blijkbaar al jaren klachten zijn over dat mens, zullen die niet zwaar genoeg zijn om van "zware fout" te spreken. Vorig jaar had hij dus ook die lkr, en er zijn klasgenoten die een andere studierichting gekozen hebben, maar die nog hetzelfde pakket wiskunde volgen maar dan bij een andere lkr. Vorig jaar hadden ze amper 60%, nu >80%...
Vreselijk vind ik zo'n dragonders! Dat mens staat dus echt tegen haar goesting voor de klas, en daar zijn de kinderen het slachtoffer van. Er zit niet één kind in die klas die wiskunde nog leuk vindt.