About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Monday, November 21, 2005

Procedure van de DV-Lottery (Green Card)

1. De DV-Lottery
Jaarlijks richt de U.S. Department of State de Diversity Lottery in.
Rond november gaat deze lottery open (juiste datum kan je vinden op de officiële website: http://www.dvlottery.state.gov/. Soms kan je inschrijven tot in januari, voor de DV-2007 is het tot 4 december 2005).

2. Kom ik in aanmerking?
In eerste instantie moet je zien of je voldoet aan de eisen om een Green Card te kunnen krijgen. Deze voorwaarden kan je vinden op http://www.dvlottery.state.gov/

3. Digitale pasfoto
Indien je in aanmerking komt, dan moet je van elke deelnemer (indiener aanvraag + partner + kinderen jonger dan 21) een digitale pasfoto laten maken die aan een aantal specifieke eisen voldoet, zie http://travel.state.gov/visa/immigrants/types/types_1318.html.
Er staat een zeer handige ‘photo validator’ op http://www.dvlottery.state.gov/ , dus ze ben je er 100% zeker van dat je foto aan de eisen voldoet.

4. De inschrijving
We voldoen aan de eisen, we hebben onze foto. Wat nu? Inschrijven natuurlijk!
Je kan op twee mogelijke manieren deelnemen
1) ofwel doe je het tegen betaling via een van de vele commerciële organisaties. Maar is dat nodig? OK, ze vragen er soms maar $50 voor, maar ben je dan wel zeker dat ze niet enkel je geld pakken, maar ‘vergeten’ je in te schrijven? Of ik heb ook al gelezen van mensen die via zo’n kantoor wonnen, maar waar dan geweigerd werd om hen de enveloppe van het KCC (zie punt 5) te overhandigen, tenzij ze een advocaat via dat kantoor namen (kosten $ 400 of meer!)…
2) ofwel doe je het zelf kosteloos via de officiële website van de Amerikaanse overheid: http://www.dvlottery.state.gov/application.aspx
En als je hulp nodig hebt, dan kan je die gratis en met veel plezier krijgen van mensen die je zijn voorgegaan op o.a. deze fora:
http://amerika.nedforum.nl/index.php (Nederlandstalig)
http://www.allesamerika.nl/forum/index.php (Nederlandstalig)
http://www.eskimo.com/~parents/webpre//dv/messages/index.html (Engels)


5. De eerste brief van het Kentucky Consular Center (KCC)
In 2000 werd het Kentucky Consular Center in Williamsburg (KCC) in Kentucky opgericht om de administratieve afhandeling van deze Lottery te verzorgen (voordien gebeurde dit door het National Visa Center in Portsmouth, New Hampshire).
Als je dus ergens tussen mei en juli een grote witte enveloppe in je brievenbus vindt, met in de linkerbovenhoek de vermelding ‘UNITED STATES DEPARTMENT OF STATE KENTUCKY CONSULAR CENTER’, dan spring je al maar een gat in de lucht! Deze notification letter geeft aan dat je uitgeloot bent, en je vindt er ook je case number. Hoe lager het nummer, des te groter je kans om effectief de Green Card in bezit te krijgen! Er zijn namelijk zo’n 55.000 Green Cards te winnen, maar een 100.000-tal mensen krijgen een notification letter met een case number. Want in de loop van het proces zijn er altijd heel wat mensen die afvallen: of ze voldoen niet aan de toelatingseisen (zie punt 2.), of ze zien op tegen de kosten en heel de papierwinkel (zie punt 6.), of ze hebben gewoon maar meegedaan voor de lol omdat het toch gratis was maar hadden dus niet de intentie om écht heel hun hebben en houden hier achter te laten om naar Amerika te gaan.
Laat je niet van de wijs brengen door heel die stapel papier in de enveloppe, volg gewoon de instructies. Per deelnemende persoon zit er een setje papieren in, die allen nauwkeurig ingevuld moeten worden. Deze stuur je dan aangetekend terug op naar de KCC.

Eenmaal het proces op gang is, kan je het via de website van de KCC http://travel.state.gov/visa/frvi/bulletin/bulletin_2744.html elke maand vanaf de 15e een visa-bulletin bekijken. Daarin worden de zogenaamde case-numbers bekend gemaakt die de komende maand aan de beurt zijn voor verdere afhandeling van het proces.
En als je een kijkje wilt nemen in het verleden: http://www.eskimo.com/~parents/webpre//dv/cutoff_history.html

Oh ja: indien je deze witte enveloppe niet ontvangt, wil dat zeggen dat je niet uitgeloot bent, en dan mag je gewoon een volgende keer terug opnieuw deelnemen.

6. Kosten en benodigde documenten
Dat de deelname gratis is, wil niet zeggen dat het je uiteindelijk niks gaat kosten om ginder te geraken! Het lotje kost niks, maar het in ontvangst nemen wel!
Je zal dan een processing fee en een immigrant visa fee moeten betalen (aan de ambassade), je moet nog een officieel medisch onderzoek laten uitvoeren (al deze dingen kosten tesamen iets minder dan $ 600).
Maar dan heb je verder nog misschien bepaalde vaccinaties nodig, allerlei bewijsstukken (van de gemeente, werkgever, bank, …), en je moet mogelijk een aantal documenten nog laten vertalen door een beëdigd vertaler. Reken dus maar een totaalkost van $ 1,000 per persoon, dan kom je niet voor verrassingen te staan. In ieder geval begrijp je nu misschien waarom er onderweg nog mensen afhaken nadat ze initieel uitgeloot werden…
In de brief van het KCC zit een hele lijst van documenten die je nodig hebt, mét extra uitleg, maar dit is in ieder geval al een deel van het lijstje:
2 pasfoto’s (moeten aan bepaalde eisen voldoen!)
paspoort
Huwelijks- of scheidingsakte
Politiecertificaat (is in België een ‘Bewijs van goed zedelijk gedrag’)
Bewijs van militaire dienst
Onderwijsdiploma en/of bewijs van werkervaring
Bewijs van financieel support (bankuitreksels, waardebepaling van je huis,…) zodat men weet dat je ginder kan overleven (of een jobaanbod, dat is natuurlijk ook super!)
Enz..
Probeer in ieder geval zoveel mogelijk van de documenten die je nodig hebt al onmiddellijk in het Engels te krijgen (van je makelaar, van je school, het uittreksel uit het bevolkingsregister, werkgeversverklaring…), dat scheelt al een stukje in de kosten.
Blijkbaar houden de mensen op de ambassade er ook van dat je alles in de juiste volgorde steekt, en in een mapje per ‘deelnemer’ (dus een mapje voor diegene die uitgeloot is, een apart mapje voor de partner en een apart mapje voor de kinderen). Dit is geen must, maar je wilt het die mensen natuurlijk zoveel mogelijk naar de zin maken.

7. De tweede brief van het KCC
Als je dus écht geluk hebt, dan krijg je een tweede brief van de KCC! Wanneer je deze krijgt, dat is afhankelijk van je case number. Als je een vrij laag case-nummer hebt, dan kun je op zijn vroegst uitgenodigd worden in de maand oktober (2006). Heb je een vrij hoog case-nummer, dan moet je nog wat maandjes extra geduld hebben vooralee
In ieder geval komt de tweede brief van het KCC ongeveer 3 a 4 weken voor de datum waarop je je medisch onderzoek en het interview op de ambassade hebt. Maar... is je case-nummer (erg) hoog, dan heb je ook kans dat je nooit meer iets hoort en dat wil zeggen dat je net buiten de boot bent gevallen...
Ik hoorde al van mensen die gelijk de 1ste keer uitgeloot werden, anderen na de 4de keer, en sommigen hebben het na 7 keer opgegeven…

8. Medische Keuring
Deze bestaat uit het nemen van ‘foto’s’ (Röntgenopnames) van je bovenlijf, en een medisch onderzoek (vragenlijst over gezondheidstoestand van je familie, controle van vaccinatieboekje, plasje maken, test van ogen en oren, bloedafname, longen, bloeddruk,…)
Hier ga je dus (weer) moeten betalen!

9. Het interview
En de papierwinkel blijft verder gaan! Hier heb je dus die extra pasfoto’s nodig, je paspoort, je geboortebewijs en een kopie er van (én een vertaling er van blijkbaar ook), je bewijs van financieel support (bijvoorbeeld een schatting van je huidige woning + afrekening hypotheek en/of een jobaanbieding van een Amerikaans bedrijf).
Ook moet je hier al weer gaan betalen (kosten voor de visa, ongeveer $ 450 per persoon).

En dan is het wachten… En na dat wachten krijg je te horen of je al dan niet écht gewonnen hebt!!! Spannend hé?!

Indien je de Green Card effectief hebt gewonnen, krijg je ook nog een grote enveloppe mee met daarin de Röntgenfoto’s en het verslag van de medische keuring. Deze enveloppe moet je zelf bijhouden, en afgeven aan de emigratiedienst als je in Amerika toekomt.

Je paspoorten krijg je niet onmiddellijk mee, die worden nog voorzien van de nodige stempels en een inreisvisum, en dat krijg je dus na een paar dagen thuis in je brievenbus.

10. Heel wat geregel!
Als je denkt dat heel die zenuwslopende periode nu achter de rug is, dan heb je het goed mis! Nu gaat de lol pas beginnen: baan opzeggen, huis verkopen, inboedel uitsorteren (wat nemen we mee, wat geven we weg), auto verkopen, verzekeringen opzeggen, afscheidsfeestjes organiseren…

11. At last: Amerika!
Als je dan eindelijk, na al die zenuwslopende maanden, toekomt in Amerika, dan heb je een leuk extraatje: deze keer mag je bij de controle gaan aanschuiven bij de rij voor de ‘American Citizens & Residents’. Meestal is dit een beduidend kleinere rij, en dat heb je wel verdiend na die maanden vol spanning en stress!

2 comments:

Anonymous said...

Misschien ook goed om te weten is dat getrouwde (hetero)stellen afzonderlijk van elkaar mee mogen doen en daarmee hun kansen dus verdubbelen: eenmaal ingeloot hebben de partner en de eventuele kinderen (onder 21) allen recht op een greencard.

Ikzelf heb mijn greencard gewonnen nadat ik 7 jaar meedeed. Ergens in mei vorig jaar kwam de brief binnen. Mijn Amerikaanse partner was op zakenreis in de VS en toen ik de Amerikaanse poststempel zag dacht ik zonder verder te kijken dat het wel voor hem zou zijn. De envelop heeft twee dagen op een stapeltje op de keukentafel gelegen, voor ik er weer langsliep en zag dat de brief afkomstig was uit Kentucky. Wie kent hij nou in Kentucky? dacht ik nog even. Tot ik plotseling als aan de grond genageld stond. Opeens wist ik precies wie de afzender was...

kastelke said...

Inderdaad, Casper, spijtig genoeg worden homohuwelijken niet erkend in de VS...
Moest ik lachen zeg, met je enveloppe dagenlang op de kast in de keuken! De meeste zouden de postbode al aan zijn bed opwachten als ze denken dat De Enveloppe gaat komen!
Heb je er nooit aan gedacht om daar eens een stukje over te schrijven, over je deelname aan de Lottery (of een film over te maken?)