Gisteren ben ik naar de jaarlijkse autokeuring geweest. Vooraf nog even langs de garage, om te checken of alles wel ok was, want tenslotte mag je elke keer je je aan moet bieden voor (her)keuring, weer netjes in je portemonnee tasten. En ja hoor, de verlichting van mijn achterste nummerplaat werkte niet meer!
En terwijl ik dan toch in de garage stond, heb ik eens even geïnformeerd naar wat hij nog voor m’n auto zou geven als ik hem terug inlever. Het was ongeveer wat ik gedacht had: 3.000 euro (voor een Volkswagen Vento 1.9 TD die nu net 10 jaar oud geworden is, met 133.000 km op de teller). Als we een vertrekdatum hebben, dan ga ik hem eerst gewoon zelf te koop zetten, voor een klein beetje meer (en dan zijn de mensen nog altijd goedkoper af dan wanneer ze de auto bij de handelaar gaan kopen, want die gaat ook winst willen maken hé!). Maar als ik de wagen zo niet verkocht krijg, dan lever ik hem netjes in!
Het is altijd heel lang aanschuiven voor zo’n keuring, maar na 3 uur stond ik dan toch terug thuis, helemaal goedgekeurd, dus de auto kan er weer een jaartje tegen. Oef!
Deze week zijn ze ook een nieuwe wasmachine komen leveren. Op vrijdag de 13de (!!!) mei schreef ik al dat ik hoopte dat die dingen nog mee zouden gaan tot aan ons vertrek
http://kastelke.blogspot.com/2005_05_01_kastelke_archive.html
maar neen hoor; nadat ik enkele weken geleden dus ook al een nieuwe droogkast heb mogen kopen, besloot nu ook de wasmachine de geest te geven… Ach, diegene die het tweedehands wil overkopen bij ons vertrek zal er maar goed mee zijn: nieuwe toestellen aan zowat de helft van de prijs, én met nog garantie er op want de garantie bedraagt twee jaar.
Maar ondertussen hoop ik toch dat er geen andere ‘grote kosten’ meer zijn voor spullen die we niet mee kunnen verhuizen!
About Me
- kastelke
- Belgium
- Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Ach je... Ook dat nog...
Mijn wasmachine was toen ook stuk gegaan net voor we vertrokken. Gelukkig kon hij nog gemaakt worden toen. Als er 1 ding stuk gaat, volgen er vaak meer zeggen ze wel eens. Hoop voor jullie dat dit het laatste ding was hoor.
Groetjes Petra
Niet leuk, zo'n kosten als je weet dat je binnenkort naar Amerika verhuist...
Kon je geen tweedehandse op de kop tikken? Voor de tijd dat je nog blijft in Belgie? (Kringloopwinkel of zo?)
Prettig weekend,
De technieker had twee jaar gelden al gezegd dat ik best geen kosten meer deed aan de wasmachine, er was iets met de trommel én het verwarmingselement, dus dat kost haast zoveel als een nieuwe machine (en het ding was al 14 of 15 jaar oud!).
De kringloopwinkel hier had helemaal niks staan (en meestal staat er niks deftigs electrisch hoor). Ik hoop nu maar dat ik het toestel nog verkocht krijg, maar er werkt zo'n 4OOO man in het bedrijf van mijn echtgenoot, dus de kans dat daar een kandidaat-koper zal zitten is wel groot.
'k Heb al gezegd: (spel)computers en PC's worden hier niet meer vervangen als ze ondertussen stuk gaan. Maar da's makkelijk gezegd: we hebben 2 PC's en 2 TV's, dus het moet al lukken dat die allemaal nu de geest gaan geven.
Post a Comment