About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Thursday, December 22, 2005



A warm and cosy fire
on a cold winter’s night,
the tree casts it’s rainbows
from it’s many twinkling lights.

Asleep are the children,
snuggled under their quilts,
while Santa finds his cookies
and a fosty glass of milk.

Such wonderful memories
to hold so dear
wishing you a Merry Christmas
and a Happy New Year!

De examen zijn hier voorbij, Mijnheer Echtgenoot heeft vakantie, we hebben vrienden uitgenodigd en ik moet nog een menu gaan samenstellen... Kortom: drukke dagen komen er aan, maar ik kijk er naar uit!

En voor ik het dus zou vergeten, wil ik jullie allemaal hele fijne feestdagen toewensen!

Tot een volgende keer!

4 comments:

Petra said...

Een heel fijne Kerst ook voor jou, Elke! De laatste in Belgie, dat moet toch een vreemd gevoel zijn!

Annemiek said...

O ja, daar had ik even niet bij stilgestaan, wie weet waar jullie volgend jaar zijn. Maak er wat speciaals van!

Petra said...

Ken het gevoel hoor.
Je laatste kerst voorlopig in je vaderland. Behoorlijk dubbel gevoel.
Volgend jaar zitten jullie vast op jullie nieuwe plek en kijk je er met warme gevoelens op terug. Althans zo heb ik het ervaren ;-)
Groetjes Petra

Anonymous said...

Elke, ik wens jou ook heel leuke feestdagen toe! Geniet ervan!