About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Tuesday, May 23, 2006

Papa, draken en cadeautjes



Alles gaat hier weer zijn gewone gangetje, nu Papa/Manlief terug thuis is: ikke dolblij om Manlief terug te kunnen zien, hondje dat uit haar dak ging toen ze Baasje ein-de-lijk weer zag (ze week de afgelopen twee dagen niet van zijn zijde, bang om hem terug 'verloren' te geraken zeker?), en zoontje heel gelukkig om papa terug te zien én cadeautjes te krijgen.
Zo kreeg hij een prachtig (Engelstalig) boek: Dragonology, Tracking and taming dragons, a deluxe book and model set’. Binnen het uur was het gelezen en stond de draak in elkaar.

Eind vorig jaar zag ik in de boekhandel ‘Drakologie, het complete drakenboek’ liggen. Het was een schitterende, prachtige, heel erg verzorgde, luxueuze (maar niet dure!) uitgave, zo’n echt ‘hebbeding’ boek, en ik heb het dan ook onmiddellijk gekocht. Gelukkig deelde zoonlief mijn enthousiasme. (hier kan je eens een kijkje nemen in het boek)
Ondertussen verscheen er in die reeks nog een boek: Werken met draken .Dat hebben we dus ook gekocht.

Maar papa had nog een heel leuk boek bij. Onze zoon heeft een aantal boeken in het Nederlands uit de serie ‘De Klif Kronieken' (origineel: The Edge Chronicles).



Dit is een reeks geschreven door Paul Stewart, met illustraties van Chris Riddell. Het gaat over de jonge Twijg die op zoek gaat naar zijn thuis, naar zijn lot, maar ondertussen allerlei avonturen beleeft in het mysterieuze Diepe Woud (waar de Woudtrollen, Slachters, Drabkobolds en dergelijke wonen), en verder nog in het Klifland (een woestenij met wervelende nevelen en nachtmerries),… Heel erg fantastisch. En nu had papa daar een Engelstalig boek van bij dat hij nog niet had: Midnight Over Sanctaphrax.

Verder was hij ook nog blij met twee polo’s van Gap, een mouwloos T-shirt en een knaloranje vest met kap, ook allen van Gap. Die had hij het liefst al onmiddellijk aan getrokken om naar school te gaan.

Ook ik was blij met mijn DVD-box van de BBC-uitgave van Pride and Prejudice (de ‘oude’ versie met Collin Firth en Jennifer Ehle).
(en ik besluit dat papa ons erg gemist heeft, zodat hij maar cadeautjes ging kopen, hahaha).

Vandaag en morgen zit hij in Antwerpen, donderdag en vrijdag is het vakantie, en volgende week zit hij nog twee dagen in Stockholm.

7 comments:

Marjon said...

Geweldig, Pride and Prejudice! Veel kijk en zwijmelplezier!

ilse said...

Ik ben blij voor jullie. Twee dagen buitenland is niets vergeleken met wat je nu moest doorstaan.
Geniet van jullie prachtige geschenken. Papa heeft duidelijk goede smaak

Annemiek said...

Leuke kadootjes.
Bart is hier ook lange tijd gek op draken geweest.

Anonymous said...

De Klif Kronieken zijn ook hier bekend echter Pride and Prejudice heb ik nooit langer dan een minuut naar gekeken, vroeger dan. Ik geloof dat ik dat een draak van een serie vond om maar bij het thema te blijven.

Hoe staat het nu met de vooruitzichten van verhuizen naar de VS, hoe lang denk je nog dat je man in deze functie moet blijven?
Maar verder helemaal niet nieuwsgierig.

Anonymous said...

Je man heeft het ook druk, dezer dagen! Wel leuk dat hij zoveel kadootjes bijhad!
Als jullie naar de VS verhuizen, zal hij dan dikwijls moeten reizen? (zoals mijn wederhelft)
En inderdaad, al enig idee voor wanneer het is? (wil ook niet nieuwsgierig zijn ;-) )

Groetjes,

Anonymous said...

Wat leuk dat-ie terug thuis is! Ik ben een beetje "de tel kwijt", maar hij is toch een aantal weken weggeweest niet? En vond hij San Francisco leuk?

Anonymous said...

Goeie cadeaus! Die van mij nam vorig jaar ook een trui van de Gap mee voor de kinderen. Die voor mijn zoontje van bijna 6 paste IK prima.. (hoewel beetje korte mouwen). De oudste van 11 draagt hem nu, nog steeds aan de ruime kant. Maar het gaat om het idee, toch?

Ben trouwens ook wel benieuwd naar de Amerika-plannen-vorderingen...