About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Friday, May 12, 2006

Meikevers en Lieveheersbeestjes (of Lievevrouwebeestjes?)



Toen ik onze hond Dusza gisterenavond naar haar buitenhok bracht om te slapen, zag ik aan de achterdeur de eerste meikever van dit seizoen. Het beestje heeft echter geen al te lang leven gehad, want na een snuffel nam Dusza hem in haar mond, en begon heel smakelijk te kauwen (terwijl ik het pantser van het diertje hoorde knarsen onder haar tanden). Exit meikever.
De eerste ‘plaag’ van het jaar is telkens rond einde maart/begin april: een invasie van lieveheersbeestjes.

Photobucket - Video and Image Hosting

Die doen niks liever dan op ONZE slaapkamer aan het raam gaan zitten (werkelijk op geen enkele andere kamer kom je ze tegen, ook niet bij onze zoon, terwijl hij nochtans ook een raam heeft dat uitgeeft op het westen).
(hoe zit dat nu eigenlijk? Sommigen zeggen blijkbaar ‘Lieveheersbeestjes’, terwijl anderen ‘Lievevrouwebeestjes’ zeggen… En waar komt die vreemde naam eigenlijk vandaan?)
Dan volgen enkele weken ‘rust’, en in mei hebben we een weekje dat je ’s avonds haast niet buiten kan komen omdat die lompe meikevers prompt tegen je aan vliegen. Niet dat ik bang ben van die beesten, maar ze zoemen zo, terwijl ze onhandig rondvliegen, en botsen dus zo tegen je aan, zeker omdat er hier massa’s zitten. Je hoort dan ’s avonds tok – tok – tok. Dat zijn die beesten die tegen je raam aanvliegen.
De beukenhagen staan hier sinds een dag of twee in bloei, het exemplaar van gisteren was dus “ne rappe”. Een van de komende dagen zal de rest wel gaan volgen.

Gisteren heb ik het tuinstel afgewassen en een plaatske gegeven onder het afdak aan het tuinhuis. Ik kijk wel telkens in de reclamefolders die hier de afgelopen weken in de bus vallen, kijkend naar de prijzen van de tuinstellen, omdat het onze eigenlijk niet meer zo mooi is. De stoelen zitten nog perfect, de tafel staat nog heel stevig, maar het ding heeft al jaren buiten gestaan, en er is niks blinkends meer aan te vinden. Zou ik het in kunnen smeren met similis? Toch vind ik het zonde om 300 euro (of meer) uit te geven aan een tuinstel, want je moet het allemaal maar mee gaan verhuizen als we naar Amerika vertrekken, en ik vrees zo al dat we niet alles meekrijgen. Dus ach, voorlopig heb ik het oude tuinstel dan maar gerecupereerd. We zien wel. Alleen ben ik wel een nieuwe paraplu gaan kopen, want in de twee die we hadden stond een scheur van het formaat dat het verdere gebruik van de parasol totaal overbodig zou maken. ‘k Was in de Aldi toen ik hem zag staan: 39 euro, een grote 6-hoekige met 3 meter diameter, in zo’n schoon dondergroen kleurke. Daar kan je niet voor sukkeleen hé?!

Met Zoonlief lijkt het nu ook de goede kant op te gaan: vandaag is er geen etter meer uit zijn oor gekomen, dus ik denk niet dat ik morgenvroeg naar de oorarts moet bellen om de afspraak te vervroegen. Oef!

Morgenavond gaan we naar een toneelstuk kijken van medestudenten uit de Retorica. Ben eens benieuwd, het zou goed moeten zijn….

5 comments:

Annemiek said...

Aan die foto te zien krijg je binnenkort nog meet Lieveheersbeestjes :-0
Wij noemden ze Oliebeestjes vroeger.

Anonymous said...

Als ik zie waarmee de lieveheersbeestjes zich bezig houden, dan is het toch begrijpelijk dat ze jullie slaapkamer uitkiezen en niet dat van je zoon (LOL);-)

Groetjes,

Anonymous said...

Waar naartoe verhuis je en wanneer?
Ann uit Texas

kastelke said...

@Annemiek & Hilde: ik vond die foto zo schattig... vandaar mij keuze. :-)
Oliebeestjes... dàt had ik nog nooit gehoord. Enig idee waar dat vandaan komt? Het stinkende goedje dat ze produceren lijkt niet echt op olie. (vind zelfs dat olie lekkerder ruikt)

@Ann: we hadden rond deze tijd eigenlijk verhuisd naar New Jersey (regio Princeton), maar tja, daar is een en ander tussen gekomen vanuit het bedrijf, en nu zitten we "te wachten" op een nieuwe opdracht. Maar ze hebben ons beloofd dat we mogelijk 2de helft van dit jaar, of ten laatste tegen midden 2007 mogen gaan... "Geduld is een schone deugd", zeiden de nonnkes in mijn lagere school wel eens... Ik doe mijn best om dat toe te passen. ;-)

Anonymous said...

Wel grappig dat ze een lieveheersbeestje een ladybug noemen in Amerika (en ladybird in Engeland). Vandaar misschien lieveVROUWEbeestje?

Groetjes,