About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Wednesday, September 07, 2005

Parijs: vervolg verslag














Hehe, eindelijk komt het er nog eens van: het beloofde verslagje over Parijs!
’t Is dat het begin van het schooljaar traditiegetrouw nogal druk is, en dan ben ik er nog in geslaagd om, ondanks het schitterende weer van de afgelopen week, een gigantische verkoudheid te hebben, ééntje van het type dat wij hier in Vlaanderen ‘snotvalling’ noemen, maar die echt wel heel erg hardnekkig en uitputtend is (jaja, ik weet dat het helpt als ik eens een dagje goed rust, maar als Mama en Echtgenote staat Rust niet in mijn woordenboek, tenminste toch niet als woord dat hand-in-hand met mezelf kan gaan).

Woensdag 24 augustus
Per RER naar hartje Parijs met als eerste doel: de Place de l’Etoile, waar o.a. de Champs-Elysées op uitkomt, en waar pal in het midden Napoleons gigantisch grote Arc de Triomphe staat. http://tinyurl.com/cblbf
Via de trap zijn we 50 meter omhoog geklommen, om dan een heel mooi uitzicht over de stad te hebben. Maar ik kan je nu al als tip geven dat je eigenlijk, als je een veel beter zicht wilt hebben, je dat vanaf een ander monument krijgt! (zie verder)

Daarna te voet verder via het Palais de Chaillot (waar we een pik-nik hadden op de trappen) en de Trocadéro-fonteinen (die spijtig genoeg niet werkten)
http://members.lycos.nl/EdithVeldhuizen/trocadero.html
naar de Eiffeltoren. http://www.tour-eiffel.fr/
Onderweg nog even halt gehouden aan een antieke paardenmolen, waar onze kinderen een ritje op wilden maken.
De Eiffeltoren hebben we niet beklommen omdat er (as usual) gigantisch lange wachtrijen stonden.

Na een rustig wandelingetje op de Champ-de-Mars (het vroegere paradeterrein voor de kadetten van de Militaire School),
http://www.answers.com/topic/champ-de-mars-1
hebben we een heel aangenaam boottochtje gemaakt tot aan het Ile de la Cité,
http://users.telenet.be/robertdelva/ile%20de%20la%20cite.htm
waar we de Notre-Dame kathedraal zijn gaan bewonderen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Notre-Dame_van_Parijs

En dan per metro naar Montmartre, waar we op de trappen van de Sacré-Coeur
http://www.sacre-coeur-montmartre.com/us/index.html
een hele tijd genoten hebben van een one-man-show die een plaatselijke artiest weggaf!
Tevens hebben we ons er over verwonderd dat ook de Sacré-Coeur het zoveelste voorbeeld is van een gigantisch bouwwerk dat volledig door privé-personen werd gefinancieerd (Toen in 1870 de Frans-Duitse oorlog uitbrak, legden twee katholieken zakenlieden een gelofte af: als Frankrijk gespaard zou blijven van de dreigende aanval, dan zouden zij een kerk bouwen die gewijd zou zijn aan het hart van de Heilige Christus).
En dan nu een verrassende tip: geef geen geld om de Eiffeltoren te beklimmen, of de Arc de Triomphe, maar ga de wankele, smalle trappen op van de Sacré-Coeur. Je zal hier het meest schitterende zicht hebben, aangezien het op het hoogste punt van Parijs gelegen is!
Tevens verwonder je je er over dat je in een grootstad als Parijs staat, en dat je toch overal om je heen kan zien omdat er nergens gigantisch grote gebouwen in de weg staan die je het zich belemmeren. En gelijktijdig merk je ook dat de huizen in Parijs op elkaar gebouwd zijn, er lijkt geen speld tussen te krijgen!
Via de Funiculaire (een soort van kabelbaantje) terug de berg af,
http://www.phan-ngoc.com/paris/frfuniculaire.html
naar de metro, en zo terug naar het hotel.

Dit was een schitterende dag! We hebben heel onze planning kunnen afwerken, aan een rustig tempo, en met schitterend weer! Op de terugweg ook nog zaaaaaaalig lekker gegeten (sorry, heb het adres niet meer, spijtig).


Donderdag 25 augustus
Dit werd dus onze laatste dag Parijs, en men voorspelde voor vandaag heel erg veel regen. Die hebben we gezien, maar zelf zijn we er in geslaagd om gans de dag droog te blijven!
We hebben heel de dag doorgebracht in het Parc de la Villette. Eerst zijn we een Imax-film zijn bekijken over de bedreigde koralen, en nadien zijn we het Cité des Sciences ingedoken.
http://www.cite-sciences.fr/francais/indexFLASH.htm
Aangezien dit qua oppervlakte een heel stuk groter is dan Technopolis, en het op papier zowat de allures had van het Science and Industry in Chicago,
(http://www.msichicago.org/)
waren we vol verwachting, maar deze werd niet ingelost… Ach, misschien ook wel omdat we meer van de natuurkundige kant van het leven houden dan van de eerder technologische? Maar toch, in het Science and Technology hebben we heel erg genoten, was alles toch nét dat meer aantrekkelijk, en natuurlijk zoals alles in Amerika: “much bigger”, hahaha.

In de late namiddag terug de RER naar het hotel genomen, de bagage opgepikt, per RER terug naar Marne-la-Vallée, nog een ijsje gegeten, en dan de Thalys op, terug naar België.
Moe, maar voldaan, en heel tevreden over deze trip. We hebben veel plezier gehad in Disneyland, onze zoon heeft kunnen kennismaken met een aantal belangrijke bezienswaardigheden in Parijs, én het gezelschap was zeer aan te raden!

1 comment:

Annemiek said...

Wat leuk. Die tip over het uitzicht zal ik onthouden voor als we een keer naar Parijs gaan.