About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Tuesday, September 27, 2005

krant: Vlaamse mag niet met Amerikaanse vriend samenwonen

Dit artikeltje staat in ‘Het Nieuwsblad’ van vandaag…
http://tinyurl.com/e2p67


Vlaamse kan niet met Amerikaanse vriend gaan samenwonen
Administratie staat geluk van Palmira en Eoin in de weg

HOUTHALEN-HELCHTEREN - Palmira Proietti hoopt nog voor het einde van het jaar te gaan samenwonen met haar Amerikaanse vriend Eoin Foresman. Dat wordt niet eenvoudig want na vier jaar gediend te hebben in het Amerikaanse leger, waarvan twee termijnen in Irak, zijn er een aantal administratieve beslommeringen die Eoin en Palmira eerder in de richting van een huwelijk dwingen.
In 1999 trok Palmira als studente naar het Amerikaanse Pennsylvania in het kader van een uitwisselingsproject. Daar leerde ze Eoin kennen. Het was niet meteen liefde op het eerste gezicht want zij vond hem stoer en niet sociaal. Na verloop van tijd raakten zij echter goed bevriend en uiteindelijk werden ze verliefd op elkaar. ,,Wanneer je een gans jaar in een vreemd land verblijft, dan heb je nood aan een zielsverwant", begint Palmira haar verhaal. ,,Toen ik hier vertrok had ik mij vast voorgenomen om met niemand een relatie te beginnen. Het is anders uitgedraaid. Ik keerde wel terug naar België en hij ging in Alaska studeren." ,,Op een dag kreeg ik van hem een bericht dat hij voor vier jaar getekend had bij de US Marines. Omdat hij mij niet in een onmogelijke positie wou plaatsen verbrak hij onze relatie. Dat respecteerde ik. Toch ging hij niet uit mijn hoofd. Toen Eoin de eerste keer naar Irak werd gestuurd, maakte ik mij ongerust want mijn beste vriend vertrok naar oorlogsgebied." ,,Bij zijn terugkeer uit Irak, heb ik hem gezegd dat mijn liefde voor hem nog steeds heel sterk was. Twee jaar zijn wij uit elkaar geweest maar uiteindelijk zag ook Eoin in dat we uitstekend bij elkaar pasten. Toen hij de tweede keer vertrok waren we dus wel een koppel. Iedere dag weer maakte ik mij sterk dat er niets met hem zou gebeuren. Ik dacht continu aan hem. Op 9 december loopt zijn contract bij het Amerikaanse leger af en zou ik met hem willen gaan samenwonen.'' HindernissenparcoursIn eerste instantie lijkt dat geen probleem maar de Belgische en de Amerikaanse overheid denken daar anders over. Trouwen zou voor het koppel nog de beste oplossing zijn. ,,Administratief is het praktisch onmogelijk om te gaan samenwonen'', vervolgt Palmira. ,,Er zit weinig anders op dan te trouwen. Dat is niet echt een probleem want we zijn ondertussen verloofd maar ik had gedacht om eerst een jaartje samen te wonen. Er zijn nu twee scenario's mogelijk. Ofwel trouwen we hier in België en zoekt hij hier een job maar dan moeten we nog door een hele papierberg. Een andere mogelijkheid is dat hij terug naar Amerika gaat en daar een aanvraag indient om mij naar daar te halen. Hij moet dan wel aantonen dat hij voor mij kan zorgen en voor iemand die net uit het leger is gestapt is dat niet evident." ,,Er komt trouwens ook nog een onderzoek door de Amerikaanse Ambassade in Brussel. Tot de procedure is afgerond mag ik Amerika niet binnen. In het slechtste geval duurt dat twee jaar. Dat stoort mij enorm. Twee mensen die van elkaar houden krijgen niet de kans om gewoon te gaan samenwonen." ,,Voor mezelf heb ik de keuze reeds gemaakt. Als we dan toch worden gedwongen om te trouwen ga ik in Amerika wonen. Hij voelt er zich op zijn gemak en ik zal mij er zeker kunnen aanpassen. Geen enkele administratie zal ons nog uit elkaar kunnen krijgen'', besluit Palmira Proietti.
Julien VANDERMAESEN27/09/2005

2 comments:

Petra said...

Ik heb een tijdje geleden op een emaillijst gecorrespondeerd met een Nederlandse vrouw, die met een Rus getrouwd is. Hij mocht echter (omdat zij niet kon aantonen hem te kunnen onderhouden) niet in Nederland bij haar wonen en zij vanwege allerlei redenen niet in Rusland bij hem. Zij waren nb getrouwd en echt al jaren apart hierdoor! Hoe ze het volhield is me nog steeds een raadsel.
Ik ben maar blij, dat wij wat dat betreft geen problemen hadden!

kastelke said...

Ik begrijp dat men schijnhuwelijken wilt vermijden, maar als je elkaar écht graag ziet, dan is het wel spijtig dat er zoveel regeltjes en wetten zijn die je beletten om voluit voor je geliefde te kunnen gaan.