About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Sunday, March 16, 2008

Heerlijke koekjes - Bling bling - specht!

Ik begin me stilaan beter te voelen, al ben ik nog wel snel moe. Lang geleden dat ik zo lang last gehad heb van een verkoudheid.

Gisteren ben ik aan de slag gegaan met een recept dat ik via Miranda haar blog had gevonden:
Ik maakte de havermoutkoekjes. En we zijn het unaniem eens: dit zijn de lekkerste koekjes die we ooit gegeten hebben!

Hier zie je ze klaar liggen om in de oven te gaan:
Photobucket

En zo zien ze er uit na het bakken:
Photobucket

Twee weken geleden had onze zoon met zijn school een jaarlijkse sponsorloop. Telkens kiezen ze binnen hun klasgroep een thema en trachten ze zich een beetje te verkleden. Aanvankelijk hadden ze Dalmatiërs gekozen. Dus ik gezorgd voor een witte T-shirt en zwarte textielverf. Maar de avond voor de sponsorloop bleken ze van gedacht veranderd te zijn! Het thema werd nu ‘bling bling’. LOL! De mensen die ons kennen weten al onmiddellijk dat er hier weinig in het genre bling bling aanwezig is. Dus dan zit je met je handen in het haar! Maar gelukkig is onze zoon een stuk creatiever dan zijn moeder: met de witte T-shirt en een zwarte alcoholstift ging hij aan de slag.
Dit is het resultaat:
Photobucket
Let op de adelaar en de “SPQR” ... de link naar de klas van Grieks en Latijn.
Op de achterkant van de T-shirt nog snel de poen benadrukken:
Photobucket

Surprise surprise toen ik hem na de sponsorloop ging halen. Hij was wit met zwarte vlekken geverfd, als een dalmatiër! Bleek dat ze dan ’s avonds nog maar eens terug van gedacht veranderd waren omdat er maar weinigen waren die plots bling bling spullen tevoorschijn konden toveren. Maar zoonlief is de enige in de klas zonder GSM dus ze hadden hem niet kunnen sms-en (en dat je ook kan bellen naar een vaste lijn, daar hadden ze niet echt bij stil gestaan). Gelukkig had onze zoon er een goede draai aan gegeven: hij was Bling Bling, het rijke hondje. En die tekening op de voorkant van zijn T-shirt stelde zijn hondenpenning voor. Hahaha!

En tot slot nog een (onduidelijke) foto van de specht die zich af en toe te buiten gaat aan de pieren die in onze gazon leven! De specht is heel waakzaam: telkens als ik in de buurt van het raam kom om een foto te maken, vliegt hij weg! Vandaar dat het redelijk onduidelijk is. Erg moeten inzoemen + een raam dat er nog tussen zat:
Photobucket

4 comments:

Anonymous said...

Wat een creatief talent, je zoon! Prachtig getekend!

En wel grappig dat hij er dan uiteindelijk nog zwarte vlekken aan moest toevoegen... Tja, in het tijdperk van de gsm, vergeet men al gauw dat de vaste telefoon nog bestaat ;-)

Groetjes,

Jasmino said...

Dat is wel een mooi t-shirt geworden! Je zoon heeft creatief talent, dat shirt kan zo de verkoop in!

Annemiek said...

Haha, hij is erg creatief zeg, en ook nog eens vindingrijk om dan maar het hondje te zijn en flexibel dat hij er niet mee zat dat ze weer van gedachten veranderd waren! Daar zouden sommigen niet zo goed mee omgegaan zijn.

Miranda said...

He Elke,
Ook wij zijn dol op de gezonde havermoutkoekjes. Alles is ook aan deze kant van de grote plas te verkrijgen. Leuk! En ga je nog andere recepten proberen?