About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Saturday, March 29, 2008

De tuin

Vandaag voor de eerste keer dit seizoen echt in de tuin gewerkt. Ik had al wel eens wat onkruid staan harken, maar daar bleef het bij. Het weer van de afgelopen wegen was ook alles behalve uitnodigend om er eens in te vliegen...
Maar deze ochtend zijn we opgestaan met een zonnetje (ok, we zijn hier niet veel meer gewend, dus als de lucht niet grijs is EN ik kan een zon zien...).

Manlief heeft het gras gemaaid, zoonlief is aan het harken geweest, ik heb het onkruid dan verder opgeruimd, heb nog wat gesnoeid, heb de buxus rijkelijk voorzien van meststoffen... Heerlijk was het! En het ziet er nu weer lekker “fris” uit. Nu maar hopen dat het even droog blijft.

Photobucket

We hebben hier en daar erg last van zo’n groene ‘aanslag’ op de tuinpaden/oprit. Dat is het gevolg van die schitterende hoge eiken die hier groeien. Maar bv. achter in de tuin is het zo erg dat het bij nat weer soms een beetje glibberig is.
Ik had dus een product meegebracht. Biologisch, want ik wil niet dat mijn plantjes kapot gaan, noch het gras of de hond! Gelukkig ging ik de bijsluiter nog eens goed lezen vooraleer ik er mee aan de slag ging, want het blijkt dat dit het best toepast bij temperaturen boven de 12 graden, en het moet toch minstens een dag droog blijven. Even geduld dus nog...
Behalve achter in de tuin: daar ben ik er maar met de schuurborstel op gegaan. Pffft.... Wat een werkje! Er zit nog steeds wat groen op maar ik ben er zeker van dat ik nu geen risico meer loop om onderuit te gaan!

Verder samen met m’n ventje nog wat zitten prutsen aan de instellingen van mijn blog, zodat deze tekstkolom een beetje breder is geworden.

6 comments:

Anonymous said...

Die groene aanslag, dat is rap opgelost EN goedkoop: Wacht tot het goed geregend heeft en de stenen er redelijk nat bijliggen. Haal enkele dussen javel in de Aldi en giet die eroverheen. Beetje inwrijven met een borstel en dan 24 uur geduld...

Anonymous said...

dussen = bussen

Anonymous said...

Heel langzaam verlangen wij ook naar werken in de tuin, maar helaas kom je nog niet eens in de grond. Vannacht weer -16 pff.

Van enige lente in de palnten en bomen is ook nog weinig te merken.

Gelukkig kenne we het aanslag probleem hier nu niet. Wij hebben meer last van een witte neerslag probleem....

Gr petra

Annemiek said...

Wat fijn om in de tuin te kunnen werken. We hadden laatst wat opruimwerk gedaan.

Anonymous said...

Een tipje van de sluier om blijvend goed gras te houden, Kunstgras! Ja de kriebels om iets te gaan doen komen steeds meer naar boven, is in een woord genieten.

Becs said...

Is het niet heerlijk die lente kriebels? Ik heb ze ook al gehad en zou maar wat graag weer verder willen, maar het weer laat het nog niet toe hier.