Een man genaamd Norah
Amerikaanse dook als Ned anderhalf jaar onder in het andere geslacht
Anderhalf jaar lang deed de Amerikaanse Norah Vincent zich voor als een man. Wat ze ontdekte, schokte Amerika. ,,Er bestaat niet zoiets als een mens. Er bestaan enkel mannen en vrouwen, en die twee groepen leven elk in hun eigen wereld."
Norah Vincent heeft al een gevarieerd leven achter de rug. Ze studeerde filosofie, schreef een wekelijkse column voor de krant Los Angeles Times . Ze was een ervaren onderzoekster bij een denktank van de defensie-industrie. En ze leefde achttien maanden als een man.
Wat mevrouw Vincent ontdekte tijdens deze periode heeft de vrouwen in Amerika geschokt, en de mannen onverwacht een steun in de rug gegeven.
In haar boek, Self-Made Man , neemt ze geen blad voor de mond. Tegen de vrouwen zegt ze: ,,Mannen zijn niet wat jullie denken." Tegen de mannen zegt ze: ,,Jullie hebben het een pak moeilijker dan mensen beseffen." Na anderhalf jaar te hebben gewerkt, gesocialiseerd en ge-dated als een man, kwam Vincent tot de conclusie dat mannen en vrouwen ,,in parallelle werelden leven". Er bestaat niet zoiets als ,,dat mystieke uniforme wezen dat wij een mens noemen."
Norah Vincent kwam op het idee voor haar boek toen ze op televisie een reality-programma zag waarin drie mensen voor een dag van geslacht veranderden. Enkel de vrouwen die zich kleedden en gedroegen als een man werden niet onmiddellijk ontmaskerd. Vincent dacht aan boeken als Black Like Me van John Howard Griffin en Barbara Ehrenreich's Nickel and Dimed , en begon zich af te vragen hoe het zou voelen om in iemand anders schoenen te lopen. Haar vriendinnen die vaak frequenteerden in de New Yorkse dating scene, vroegen zich altijd al af hoe de andere sekse dacht. Dus, met een beetje hulp van een vriend, begon Vincent aan haar transformatie. Ze knipte kleine snippers uit haar haren en lijmde die vast op haar gezicht, om de indruk te creëren dat ze baardgroei had. Ze bond haar borsten in en ging zelfs op zoek naar een comfortabele prothese van een penis. Achttien maanden lang stelde ze zich voor als Ned en niemand die ook maar even vermoedde dat Ned eigenlijk Norah heette.
Tot in het klooster
In haar vermomming slaagde ze erin om toe te treden tot een katholiek klooster. Ze wilde weten hoe het celibatair leven voelde voor een man. Ze werd lid van een mannelijk bowlingclub, waar de symbolen en subtiliteiten van de mannelijke vriendschap haar werden geopenbaard. ,,Een handdruk betekende een onmiddellijke opname in de vriendengroep die heel hecht overkwam. Vrouw-tot-vrouw introducties lijken vaak fake en koud, en vol van valse vriendelijkheid." Gedurende de achttien maanden, ontwikkelde Vincent een affiniteit voor mannen die haar zelf verbaasde. Ze schrijft over gespierde mannen die zich ,,geobjectiveerd" voelen door vrouwen en over stille mannen die simpelweg genegeerd worden. Een van de moeilijkste dingen aan het man zijn, was voldoen aan de verwachting dat ze geen gevoelens mogen uiten. ,,Als man krijg je slechts een emotionele waaier met drie noten", zegt ze. ,,Een vrouw krijgt octaven, chromatische schalen van tranen en vreugdes en bezorgdheden. Mannen krijgen niet meer dan dapperheid en woede."
Weinig sympathie voor vrouwen
Voor de vrouwen die ze als man ontmoette, ontwikkelde Vincent weinig sympathie. ,,Hoewel ze zelf altijd klagen over de dominante kanten van mannen, waren het de vrouwen die de gesprekken domineerden. Ik moest uren aan een stuk naar hen luisteren terwijl ze ieder pietluttig detail over hun persoonlijke leven vertelden. Naar hen luisteren voelde net als het ondergaan van een trage lobotomie."
Daten met vrouwen maakte van Vincent tijdelijk een vrouwenhater, zegt ze in haar boek.
Self-Made Man lokt in Amerika controversiële reacties uit. Vrouwen reageren met een mix van schuldgevoel en minachting. Terwijl de mannen natuurlijk opgewekt reageren op deze steun uit onverwachte hoek.
Wil je het boek bestellen, dan gaat dat o.a. via Amazon.com:
http://tinyurl.com/93n5j
