About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Sunday, October 15, 2006

Onze Cunina-dochter: Kechhung Buti Sherpa

We proudly present:

Photobucket - Video and Image Hosting
Kechhung Buti Sherpa


Vrijdag maakte ons hart een sprongetje toen de postbode ons een grote enveloppe van Cunina bezorgde: het peterschapsdossier van ons financieel adoptiekindje in Nepal!

Haar voornaam is Kechhung Buti, familienaam is Sherpa.

(Voor zover ik ondertussen me heb kunnen verdiepen in Nepal, kan men, ondanks het feit dat het kastensysteem er officieel niet (meer) toegestaan is, toch aan iemands naam zien uit welke kaste/stam hij komt: een Magar zal dus 'Magar' als familienaam hebben, en een Sherpa krijgt dus ‘Sherpa’ als familienaam.)

Ze is geboren op 30/01/1998 (8 jaar), en ze spreekt Sherpa.
De lijst van haar gezinsleden is heel wat langer dan wij gewend zijn:
Papa: Sumbha Sherpa, 43 jaar
Mama: Kipa Lamu Sherpa, 50 jaar
Ze heeft nog twee zussen: één van 25 jaar, die gehuwd is, en één van 21 jaar, die de familie helpt.
Kechhung Buti heeft ook 4 broers van 19, 16, 13 en 7 jaar.

De familie komt uit een bergdorp, maar woont nu in Katmandu. Daar trachten ze een beter leven te hebben, maar aangezien beide ouders nooit naar school geweest zijn, geraken ze niet aan een degelijke job. Vader werkt op onregelmatige basis op een veld, met als gevolg dat ze een heel pover inkomen hebben. Het geld dat er is, gaat integraal naar de voorziening in de basisbehoeften.
Dankzij onze maandelijkse 25 euro kan Kechhung op dagelijkse basis naar school gaan, waardoor haar kansen op een betere toekomst aanzienlijk verhoogd zullen worden. Een deel van onze bijdrage wordt ook gebruikt voor de algemene projectwerking in Nepal.

Natuurlijk hebben we momenteel nog heel wat vragen (worden haar broers ook gesponserd door Cunina? Wat leren ze op school? In welke mate kunnen/mogen we haar gezin helpen? Enz….), maar toch zullen we deze maar mondjesmaat kunnen stellen, want als we haar al onmiddellijk een brief van een paar bladzijdes sturen, dan zou dat te overweldigend kunnen zijn. Tenslotte is ze nog maar 8 jaar, we weten niet in welke mate ze zelf al kan lezen, en in welke mate ze Engels beheerst. Maar we houden jullie op de hoogte!

7 comments:

Petra said...

Hoi Elke,

Leuk, hoor! Voor jullie, maar ook voor haar, want op die manier leert zij natuurlijk ook van alles over de wereld buiten de hare.

Anonymous said...

Mooi initiatief hoor. En nu jullie een gezicht bij een naam hebben wordt alles nog persoonlijker.

Anonymous said...

Toch wel leuk als je kind een gezicht krijgt. Inderdaad, niet teveel informatie vragen in het begin. Wacht een beetje haar eerste briefje af, zodat je een idee hebt of ze al kan lezen of Engels begrijpt...

Waarschijnlijk wordt ze wel bijgestaan door leerkrachten, lekenhelpers of nonnetjes met haar briefjes.

Groetjes,

ilse said...

Tof voor jullie en voor haar.
Nu ben je al een heel stuk verder met alle info en weet je ook voor wie je het doet.

Becs said...

Wat leuk voor jullie!! Nu leren jullie stukje bij beetje iets meer over haar, erg leuk. Spannend hoor!

Anonymous said...

Fantastisch initiatief! Echt chapeau dat jullie dat doen!
En proficiat met jullie nieuwe dochter!

Anonymous said...

Wat een schatje!

Ik ben erg benieuwd naar het eerste briefje.

Gr Petra