About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Monday, December 11, 2006

Gazette van Detroit

Ontstaan
In 1889 trok Camille Cools naar Amerika, alwaar hij in 1905 een meubelfabriek oprichtte.
De West-Vlaming was een cultuurminnend man, en zorgde er voor dat dat de Vlamingen in Detroit Nederlandstalige boeken konden lezen. Tevens droomde hij van een eigen (Vlaams!) krantje, en zo rolde op 13 augustus 1914 het allereerste exemplaar van de Gazette van Detroit van de band. Wekelijks schreven een 20-tal vrijwilligers een 8-tal pagina’s nieuws bij elkaar.
De krant werd voor de eerste keer in zijn bestaan bedreigd in de jaren zeventig van de vorige eeuw, doordat Belgian Press (de drukkerij/uitgeverij) met financiële problemen te kampen kreeg. Daardoor wordt de krant sinds 1974 verder gezet door de vzw Belgian Publishing Company.
De Gazette verschijnt nu nog tweewekelijks, en draait volledig op een (grotendeels vernieuwde/verjongde) ploeg van vrijwilligers.

Photobucket - Video and Image Hosting


Doelpubliek
De Gazette van Detroit richt zich voornamelijk op Amerikanen en Canadezen van Vlaamse afkomst. Vooral de eerste en tweede generatie vindt het belangrijk de band met het moederland te onderhouden en wil nieuwtjes uit Vlaanderen te weten komen. Omdat volgende generaties van inwijkelingen het Nederlands niet meer begrijpen, verschijnen er ook Engelstalige artikels in het blad.

Oubollig imago
Ik heb enkel nog maar op het internet naar exemplaren van de Gazette gekeken, en moet zeggen dat het mij nogal oubollig en weinig aantrekkelijk over komt.
Jaren geleden, toen de Gazette ontstond, zal dit heel zeker een grote behoefte gedekt hebben. Internet was onbestaande, en tijdens de peperdure telefoongesprekken met het thuisfront zal men zeker wel andere dingen dan het plaatselijke nieuws willen bespreken hebben.
Maar we zijn ondertussen bijna 100 jaar verder. Om nostalgische redenen lijkt het natuurlijk fijn om de Gazette als eeuweling te kunnen gaan vieren. Maar om praktische reden?... We zijn volop in het internettijdperk beland. Alles wat we van België of Amerika willen weten is slechts een muisklik van ons verwijderd. Zo’n papieren krant die dan ook nog met vertraging én de nodige beperkingen in je bus komt vallen lijkt mij geen lang leven meer beschoren. Ondanks de steun van 12.500 euro die Vlaams minister Geert Bourgeois geschonken heeft.

Voor diegenen die toch gecharmeerd zijn door dit krantje, én die mee willen helpen om het zijn 100ste verjaardag te laten vieren: voor abonnementen kan je hier terecht. Voor de prijs moet je het niet laten, het krantje kost maar 25 euro/jaar!

Ook Vlaamse Ann in California schreef een tijdje geleden iets over deze Gazette.

4 comments:

Anonymous said...

Ik vind het er ook niet uitzien. Het mag dan wel een bestaande krant zijn, ze zouden wel eens een web developer in moeten huren om een fantsoenlijke website neer te zetten.
Het lijkt een statische website.
Met internet nu lees ik geen kranten meer, kijk ik geen TV meer en heb alles met een klik zichtbaar via mijn RSS reader.
Ja ik woon ook op internet. :)

Het lijkt wel of die captcha steeds langer wordt! ppuebmax

Anonymous said...

Toch denk ik dat er nog lang een generatie zal zijn die niet wil wennen aan het internet. Als ik mijn moeder uitleg hoe ze iets kan vinden op het internet, terwijl ze urenlang door lades rommelt opzoek naar dat ene papiertje, kijkt ze me nog steeds aan alsof ze het in Keulen hoort donderen. Haar computer (met breedband aansluiting) wordt door haar alleen gebruikt om een potje op te kaarten. Voor al het andere is er de krant en haar papieren boekhouding.

kastelke said...

Blips, ook hier geen papieren kranten meer, maar wel de online versies.

Casper, ik denk dat de meeste mensen die naar Amerika verhuisden toch een bepaalde vorm van 'avontuurlijkheid' hebben, zeker als ze van de generatie van onze ouders zijn; toen lag Amerika écht nog wel héél erg ver weg. Geen internet, haast geen telefoon, peperdure vliegtuigreizen of wekenlange bootreizen. Zouden die mensen niet een beetje sneller "met de tijd meegaan"?
Ik vraag me af of de meeste mensen die een abonnement hebben op die Gazette dat niet doen uit sympathie...

Anonymous said...

Jullie hoeven me niet te geloven, maar onze lezers zijn zeer gehecht aan hun "lijfblad". Dit is de enige reden dat de krant na 92 jaar nog bestaat. De website is inderdaad statisch, maar het is een begin. De Gazette van Detroit mee in de 21ste eeuw helpen brengen was en is voor mij een onweerstaanbare uitdaging. Sinds ik de job van hoofdredactrice overnam in juli 2006 krijg ik alle dagen fanmail. Ik heb er zelfs mijn betaalde job voor opgegeven. Dit is veel leuker. Wij kunnen natuurlijk geen wonderen doen met de beperkte middelen en mankracht (of liever, vrouwkracht) waar we over beschikken. Maar wij zijn trots op wat we de laatste 6 maanden hebben bereikt. And... you ain't seen nothing yet!