About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Wednesday, November 22, 2006

Happy Thanksgiving

Morgen is het Thanksgiving. Aangezien mijn Amerikaanse vrienden/lezers het dan waarschijnlijk te druk zullen hebben om blogjes te lezen, post ik dus mijn wensen voor jullie vandaag al maar.

Photobucket - Video and Image Hosting

Op het internet vond ik dit gedichtje:

Thanksgiving Day will soon be here.
It comes around but once a year.
If I could only have my way,
we'd have Thanksgiving every day.

En oh, wat had ik dit jaar graag Thanksgiving meegevierd... Maar het heeft niet mogen zijn.

Mag ik nog een oproepje doen van een kalkoentje? Dit jaar is het misschien te laat, maar denken jullie volgend jaar hier eens aan:

I am an American Turkey,
of Red ,White and Blue.
My gobble is very happy,
and I am so thankful too.
Because I am an American
there is something I have to say:
have chicken instead of me,
on your (next) Thanksgiving Day.

11 comments:

Petra said...

Dank je wel Elke.
Het laatste gedichtje is erg grappig ;-)

Annemiek said...

Dank je, en ik wou ook dat je Thanksgiving dit jaar in de VS kon vieren.
Met dat laatste gedichtje zijn onze kippen het niet eens :)

Petra said...

Ook van mij bedankt! Onze gasten zijn hier, Rick is begonnen met de pumpkin pie en het haardvuur brandt. Veel om dankbaar voor te zijn! Hopelijk vieren jullie het volgend jaar hier!

Anonymous said...

Bedankt Elke

Ik ga precies doen wat je laatste gedichtje zei kip eten of mischien wel ham. Kalkoen vind ik niet eens lekker, een veel te sterke smaak. Maar dan pumkin pie dat is pas lekker. Ik denk er aan om alles eens een keer op de foto te zetten. Kan iedereen eens zien da het eigelijk een familiefeest is met ontzettend veel eten.

Burp

Hans Hendriks said...

Hoi Elke, hoop dat je volgend jaar wel Thankgiving kan vieren in the USA, ons is het ook dit jaar net niet gelukt, maar Santa Claus, we are coming to town.
Greetz Hans

Anonymous said...

Mercikes!

We eten een kalkoen dat door mijn schoonmoeder op de turkey farm bij leven en welzijn is uigekozen: "I want that one, please!" (de boer heeft beest vervolgens wel koelbloedig geslacht en geplukt, maar we weten tenminste zeker dat het dier voordien heerlijk over de landerijen heeft gewandeld.

Een troost, Elke: jij hebt Sinterklaas!

nicky said...

Elke, zelfs al kun je het niet hier vieren, ik stuur je in gedachten vele vele Thanksgiving wensen en we denken hier aan jou. zo ben je er toch een beetje bij.

Anonymous said...

Happy Thanksgiving, Elke! Hopelijk kan je het volgend jaar hier vieren. Wij hebben in ieder geval GEEN turkey gegeten op restaurant...

Groetjes,

Becs said...

Wat leuk die gedichtjes!! Ik leef heel erg met je mee dat het jullie dit jaar helaas nog niet is gelukt! Als het goed is zal ik volgend jaar mijn eerste Thanksgiving vieren in de VS en ik hoop zooooooooo dat het voor jullie dan ook eindelijk zo ver is!!

Anonymous said...

Ik duim echt voor jullie mee dat jullie volgend jaar in de US zijn!

kastelke said...

Aanvulling op het gedicht: eet kippen, maar niet deze van Annemiek!

Ik denk dat er heel wat mensen aan ons gedacht hebben, tijdens Thanksgiving, want ik zelf ook een gezellig warm gevoel die dag.

@Casper: ik wil Santa Claus! Die ziet er veel gezelliger uit dan Sinterklaas. ;-)