About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Monday, August 14, 2006

Help!

Help! We verzuipen!
Het is hier sinds deze ochtend aan ’t regenen, regenen, regenen. Het houdt gewoon niet op! Bweik! Ik word hier depri van! Het is augustus, morgen is het halfoogst, het is zomervakantie, … Hallo Hierboven! Hebben jullie je lazarus gezopen tijdens een feestje of een BBQ? HET WORDT NU VERONDERSTELD ZONNIG WEER TE ZIJN!!! Wakker worden!

Gelukkig hadden we zaterdag nog goed weer, niet te warm, niet te koud, maar vooral: droog! We zijn toen naar het huwelijksfeest van de voormalige assistent van mijn man geweest. Hij en zijn vrouw kennen elkaar al 11 jaar, en nadat ze vorig jaar begonnen zijn met het opknappen van een huis (waar ze sinds twee maanden in wonen), zijn ze nu gehuwd. ’t Was voor mij de eerste keer dat ik naar een ‘vrijzinnige’ viering ging i.p.v. naar het traditionele christelijke huwelijk in de kerk De teksten waren heel mooi, de muziek was prachtig uitgekozen, en –cliché alom- bruid en bruidegom zagen er schitterend mooi en stralend gelukkig uit! (en ’t was lekker!). Zo'n viering neemt je toch ook weer mee terug in de tijd, doordat je dan moet denken aan je eigen huwelijk (morgen 14 jaar geleden!)

Terwijl wij zaten te feesten, was onze zoon met oom & tante, neef en tante (en nog een ander koppel vrienden van oom & tante) naar Planckendael geweest.
Aan de foto’s te zien en de verhalen te horen hebben ze zich goed weten te vermaken:

Photobucket - Video and Image Hosting
neef (links) & zoon (rechts)

Photobucket - Video and Image Hosting
Een maraboe (bah, vieze vogel)

Photobucket - Video and Image Hosting
zoonlief mét een geitje

Photobucket - Video and Image Hosting
En zo doen de aapjes!...
(sorry zoon, 'k kon het niet laten)

Photobucket - Video and Image Hosting
Dat was ooit ook nog eens iets waar zoonlief zich een tijd in verdiept heeft: roofvogels!
(bij deze dus de monniksgier)

Photobucket - Video and Image Hosting
Photobucket - Video and Image Hosting
Deze foto, genomen door oom Luc, wou ik toch ook even plaatsen, want ik vond deze zoooo mooi: de kleuren én de compositie!
En nadat hij ook bij oom & tante blijven logeren was, hadden we gisteren ‘halfweg’ afgesproken: in het provinciaal domein van Kessel-Lo. Dat was een echte verrassing, we waren er nog nooit eerder geweest, maar het is een plaats waar kinderen zich echt eens een namiddag goed kunnen uitleven! Er zijn verschillende speeltuintjes, een heleboel springkastelen, pedalo’s, elektrische bootjes waar men een vaartochtje mee kan maken, … En het weer viel ook mee, alhoewel de wolken vervaarlijk dikwijls kwamen dreigen. (nadien hoorden we op het nieuws dat de kust onder water gelopen was, en dat een surfer van zijn surfplank gebliksemd was)

Photobucket - Video and Image Hosting
Spelevaren in een bootje op het water...

Photobucket - Video and Image Hosting
Papa met Dusza

Photobucket - Video and Image Hosting
Even poseren voor het baasje...


Vandaag nog eens inkopen gaan doen, want “de muizen lagen dood in de kast” . Als ze niet omgekomen waren van de honger, dan toch wel van de dorst.
Maar jeetje oh jeetje, heel Turnhout en omstreken leek deze ochtend wel opgestaan te zijn met de idee “Hé, het regent –voor de rest van de dag-. Laat ons gezellig naar de Carrefour op gezinsuitstap gaan!”. Grrr! L
Het was aanschuiven geblazen om nog op de parking te geraken, zelfs met de eindejaarsdagen heb ik het nooit zo druk weten zijn! Gelukkig werd mijn galanterie beloond: terwijl ik aan stond te schuiven in de fille en mij mentaal aan ’t voorbereiden was om op het aller aller achterste eind nog een parkeerplaatske te vinden, liet ik heel galant een ouder koppel met volle kar oversteken naar hun wagen, en plots bleek er vijf meter verder een auto weg te rijden uit een parkeerplaats! Pal, recht in ’t midden, vlak voor de ingang!!! Joepie!!!! Nu kon ik toch nog enigszins droog binnen geraken, en zou ik straks ook geen 100 meter door de plensende regen met volle kar tussen aanschuivende auto’s moeten manouvreren om terug aan m’n auto te geraken!

En ondertussen zijn we weer thuis, droog, met het buikje rond gegeten, maar met nog steeds de regen die uit de hemel blijft vallen. En wat gaat een mens dan doen? Juist, z’n blogje bijhouden! Tot de volgende keer!

4 comments:

Becs said...

Wat een ramp heh dit weer!!! Echt niet leuk meer gewoon! Vandaag op werk hebben wij dan ook super lekkage gehad haha! Maar inderdaad, het is weer wel goed weer om een blogje bij te werken, en dan vooral aan de lezers om bij te lezen!

Petra said...

Hey je hebt een nieuw "uiterlijk". Ziet er heel mooi uit! Wat een leuke foto's weer. Dusza is echt een lekkerdje!
Groetjes

Annemiek said...

Proficiat met je 14 jarig huwelijk! En je zit in een nieuw jasje, leuk.
Mooie plekjes zijn er toch te vinden. Die foto met het geitje bracht wat herinneringen terug: toen de kinderen kleiner waren liepen ze ook zo met de geiten op de kinderboerderij, en ze hebben ons heel wat afgezeurd om er ook eentje te krijgen.

kastelke said...

Af en toe wil ne mens eens iets anders hé, vandaar het nieuwe jasje. (in blauw, de kleur van regen, LOL!)
Gelukkig was het vandaag wat droog, zodat Dusza ook nog eens lekker lang buiten kon spelen.

Weet je, soms heb ik wel medelijden met die beestjes van de kinderboerderij: al die grijpende handjes, al die kindjes die je zo graag willen knuffelen,...