Hoe kan je nou nog (fanatiek) in God geloven?
Hoe kunnen nuchtere mensen in God geloven?
Maar waar ik mij nou nog het meest van al over blijf verbazen:
Hoe kunnen natuurwetenschappers toch nog in een God geloven?
Ik mag dan wel grootgebracht zijn in het katholieke België (in een tijd dat Oude Belgen zich niet tot de Islam bekeerden), ‘k heb heel mijn leven bij ‘de nonnekes’ naar school gegaan, had een moeder die noveenkaarsen brandde én die –alsof zo’n noveenkaars nog niet voldoende was- fanatiek kaarskes voor mijn heil ging branden bij de Heilige Rita, waar ze helemaal voor naar Kontich reed.
Toen ik op volwassen leeftijd zelf ook eens het initiatief nam om naar die kerk te gaan, ontdekte ik het onderschrift dat bij het beeld van deze heilige dame stond: “patroonheilige der hopeloze gevallen”. Als kind was ik best gecharmeerd dat mijn moeder kaarskes ging branden, speciaal voor mij, maar ik stond wel perplex toen ik mij realiseerde dat dit wel gekomen was omdat ze in mij dus ook zo’n ‘hopeloos geval’ zag?!
Geloof en wetenschap hebben altijd al op gespannen voet met elkaar gestaan. Hoe meer (wetenschappelijke) kennis de mensen opdeden, hoe minder men zijn toevlucht (oeps, foute woordkeuze?) zocht tot het geloof. Tenzij natuurlijk in tijden van Heel Groot Onheil (zoals de Wereldoorlogen).
Maar toch… Af en toe hoor je resultaten van onderzoeken en bevragingen bij wetenschappers waaruit blijkt dat heel wat van hen toch écht wel in God geloven. Zij, die ik altijd bewonderde om hun nuchterheid, ... Ondanks het feit dat ontdekkingen en inzichten van mensen als Newton, Darwin, Copernicus, Einstein en, meer recent Penrose, Hawking, en nog vele anderen de traditionele opvattingen van het Christendom over de God als Schepper onderuit gehaald hebben.
Maar al die wetenschappers kunnen natuurlijk heel het ons bekende wel in wetmatigheden en wiskundige principes gaan trachten te bevatten én bewijzen, maar de hamvraag blijft tot op heden nog steeds onbeantwoord: wie was er eerst: de kip of het ei? En als we dat al zouden weten: waar kwam die eerste kip of ei dan (in hemelsnaam?) toch vandaan?
Moeten we dààr de Goddelijke hand in de schepping gaan zoeken? Tientallen theorieën over Big Bang en Zwarte Gaten kunnen wel trachten te verklaren hoe het heelal ontstaan is, maar feit blijft: waar kwam het ‘niets’ vandaan waaruit het ‘iets’ is ontstaan? Zit het goddelijke in de complexiteit van het universum?
(Of vinden we het zuiverste bewijs van goddelijke kracht in het feit dat die kaarskes bij de Heilige Rita –naar mijn mening- hun doel niet voorbij geschoten zijn?)
(Of vinden we het zuiverste bewijs van goddelijke kracht in het feit dat die kaarskes bij de Heilige Rita –naar mijn mening- hun doel niet voorbij geschoten zijn?)
Al die natuurwetten zitten heel ingenieus in elkaar. Maar we weten niet, waarom ze zijn zoals ze zijn. Misschien komen we daar later nog eens achter. Daarmee is het 'probleem van God' verschoven, van de ene plek naar een achterliggende."
Roger Penrose
3 comments:
Eigenlijk bewonder ik ze wel, diegenen die rotsvast in een God geloven. Het maakt het leven toch wel gemakkelijker, want alles wat gebeurt, is Gods wil. Voor alle onheil is er dan een uitleg, want Gods wegen zijn ondoorgrondelijk...
Ook mijn moeder is katholiek en gaat nog elke week trouw naar de kerk, brandt nu en dan een kaarsje voor al haar kinderen (die ondertussen niet meer gaan...). En eigenlijk ben ik er ook een beetje jaloers op, want voor hen bestaat er een hemel.
Voor mij is er enkel grote twijfel. Volgens mij werd een god gecreeerd in het brein van de mens (om de kleine man gedeisd te houden en alle onheil te verklaren). Maar hoe verklaar je inderdaad het ontstaan van het heelal? Kan iets uit het niets ontstaan?
Of men nu gelooft of niet, mij maakt het niet uit. Ieder heeft het recht om te denken wat hij wil. Als men maar niet fanatiek in naam van een God aan het moorden slaat... want dat is verwerpelijk!
Groetjes,
Ikzelf kom uit een christelijk gezin en ben als zodanig opgevoed. Maar daar blijft het dan ook wel bij voor mij. Ik geloof niet in een God als zodanig maar laat een ieder vrij in zijn of haar geloof. Wat dat betreft sluit ik mij voledig aan bij Hilde's commentaar. Aan de rest van de discussie waag ik mij niet, want hoe meer ik er over nadenk hoe onverklaarbaarder het wordt.
Leuke column trouwns van Charles Groenhuijsen. Die kende ik nog niet.
Wetenschappelijk is bewezen dat het ei eerder kwam dan de kip ;)
Ik ben niet religieus opgegroeid, het woord 'god' kende ik pas heel laat in me jeugd. Ik ben niet religieus. Wel geloof ik dat er zaken gebeuren voor een reden. Alle obstakels en happyness gebeuren nu eenmaal. Het leven is voor mij een groot spel, nu is het aan mij om zoveel mogelijk oppertunities te pakken! Zit ik in een dip, dan zie ik dat als een test om mijzelf eruit te halen en weer op het oude spoor te komen.
Post a Comment