About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Sunday, August 27, 2006

Brugge

De ‘grote vakantie’ loopt hier in België op z’n laatste benen, en we hebben er nog even van genoten.
Vrijdagavond werden we verblijd door het bezoek van Janneke en haar man Andy. Janneke ken ik via een Amerika-forum op het internet (nick = Jez), en we hadden al eens een aantal keer eerder met elkaar afgesproken.
Dan besef je ook weer hoe leuk het internet is; je legt contacten met mensen die je nooit in het dagelijkse leven zou leren kennen, omdat ze te ver van je vandaan wonen, of omdat ze zo heel verschillend van je zijn. En beiden kloppen wel in het geval van Janneke: zij woont dus in Nederland, en is een hele spontane, leuke, creatieve en grappige meid. Terwijl ik eerder een klassiek type ben. Maar via dat internet leer je elkaar kennen zonder die afstand en die ‘uiterlijke’ dingen, en tja, dan spreek je af, en zie je dat het –net zoals op het internet- wel klikt.

Vrijdagavond zijn ze dus bij ons komen eten. Ik had hun een hele goede wegbeschrijving gegeven, maar Janneke is er in haar haast in geslaagd om deze snel-snel op een papiertje te krabbelen, met een ietsie pietsie te weinig ‘details’. Gevolg: in plaats van in Turnhout richting Bobbejaanland te rijden, zijn ze een ommetje gaan maken naar Merksplas (= de TOTAAL andere kant). Ze kwamen dus iets later toe dan voorzien. ;-)
(sorry, Janneke, dit kon ik echt niet laten om te vertellen, we hebben er ons vandaag nog een deuk om gelachen)
We hadden een heel gezellige avond, en toen zijn ze naar een hotelletje hier even verder getrokken om te overnachten.
’s Morgens moesten we naar Andy zijn normen heel erg vroeg uit de veren (ik denk dat hij het gevoel had dat het nog nacht was, hahaha), en na het ontbijt zijn we dan richting Brugge getrokken, waar we nog voor de middag toe kwamen.

Photobucket - Video and Image Hosting

De weergoden waren ons heel erg goed gezin, want ondanks de voorspelling ‘90% kans op regen’, hebben we enkel wat regen gehad onderweg, én in Brugge net op het moment toen we in ‘de Mosselkelder’ iets gingen eten. Een echte aanrader voor diegenen die Brugge nog gaan bezoeken.

Photobucket - Video and Image Hosting
Het Minnewater

We wandelden langs het Minnewater, het begijnhof, het Sint-Janshospitaal, de O.L. Vrouwekerk, het Gruuthuse museum, het Groeningenmuseum, het Spaans Huis, de Basiliek van het H. Bloed, het Stadhuis, de Brug, de gildenhuizen, het Provinciaal Hof, de Halletoren (= het Belfort),… Onderweg maakten we ook het obligate boottochtje over de Brugse Reien.

Photobucket - Video and Image Hosting
De Brugse Reien

En op het einde van onze wandeling hebben we nog genoten van een heel lekker ijsje. Bij deze dus nog een tip-van-de-dag voor de Brugge bezoekers: wandel naar de Geldmuntstraat, een zijstraat van de Sint-Jacobsstraat of de Sint-Amandsstraat die beiden uitkomen op de Grote Markt, en ga in die Geldmuntstraat naar die winkel waar ze op de stoep staan aanschuiven. Dààr is ijssalon Da Vinci, met maar één probleem: je kan er geen horentje kopen met 25 bollen. Want dat is het aantal smaken dat je onmiddellijk eens wilt proeven als je naar hun ijsbakken staat te staren terwijl het kwijl uit je mond komt gelopen. Oh ja, en twijfel vooral over wàt je nou gaat kiezen, want met alle vriendelijkheid laten ze je proeven van de smaakjes waar je tussen twijfelt!!!
Manlief wou het even heel simpel oplossen door iets heel eenvoudigs te bestellen: een hoorntje met een bolleke vanille en een bolleke chocolade. LOL! Ze hebben 3 verschillende smaken chocolade en 2 verschillende smaken vanille!
Dus bij deze nog: Janneke, heel erg bedankt voor je tractatie! Het weze duidelijk dat we deze gesmaakt hebben!

Photobucket - Video and Image Hosting
Het Begijnhof

In de late namiddag zijn we dan terug huiswaarts gereden, moe maar voldaan (niet alleen van het eten, maar ook van het moois dat we te zien kregen). Na nog een sobere maaltijd namen we afscheid van Janneke en Andy, en ondertussen hebben we al afgesproken dat ook deze ontmoeting weer een vervolg gaat krijgen, maar deze keer waarschijnlijk in Den Bosch. Ben benieuwd! Zouden ze daar ook lekkere ijsjes hebben? Of moet ik eens gaan voor dat beroemde/beruchte ‘patatje oorlog’?
(alhoewel, naar het zien van foto’s op een Amerika-forum denk ik dat ik nog liever een broodje kroket uit de muur heb).

Zondag was een heel rustige dag. Heb heel wat gestreken, manlief heeft een nieuwe scanner/fax/copiër geïnstalleerd op m’n pc, zoonlief heeft nog een eigen spel voor Lord Of The Rings op de computer zitten te ontwerpen, en Dusza heeft zich heel de dag zot zitten kluiven op een lekker mergpijpje dat we haar deze ochtend hadden gegeven (omdat ze gisteren zo heel de dag zonder haar baasjes had moeten zijn).

Hier boven heb ik een selectie gemaakt uit de foto's die Janneke gemaakt heeft. Meer kan je ook nog zien op http://www.eysbroek.com/. Kijk vooral ook naar haar andere foto's, o.a. van Amerika!
Met dank dus aan fotografe Janneke!

7 comments:

Annemiek said...

Leuk he, om zo mensen via internet te leren kennen. Leuk dat jullie het zo goed kunnen vinden samen.
Brugge is zo'n mooie stad, ik ben er maar 1 keer heel kort geweest, echt iets om nog eens terug te gaan.

Anonymous said...

Brugge is ZO mooi! Ben er maar een keer geweest, ik was 15 en superverliefd (klasse-uitje vanuit Nederland). Maar na dit verhaal denk ik dat ik er toch snel nog eens naar toe moet... als ik weer in Europa ben.

Becs said...

Wat leuk dat die forums tot dit soort dingen kunnen leiden. Het ziet er naar uit dat jullie het erg naar jullie zin hebben gehad!

Anonymous said...

Grappig he, hoe via internet je kennissenkring uitgebreid wordt. Brugge ziet er gezellig uit. Ik ben daar nog nooit geweest, dus leuk die foto's.
W.bt. dat patatje oorlog, dat moet je zeker proberen. MMmm.
Dat mis ik toch hier in Brasil; goede mayo en pindasaus!

Anonymous said...

O, Brugge die scone! Toen Roel en ik nog in Belgie woonden, gingen we elk jaar in augustus naar Brugge om ons zoveelste jaar samenzijn te vieren. Ja, prachtige (en romantische) herinneringen... Blij om nog eens foto's te zien!

Nu ligt dit spijtig genoeg een ietsje te ver...

Groetjes,

Anonymous said...

Nou, volgens mij zijn we een goede combinatie, Elke, jij voor het "verslag", ik voor de foto's en onze mannen (groot èn kleiner) als chauffeurs & gezelligschap! Het was zeker leuk en voor herhaling vatbaar ;-)

graveyard entertainment said...

Appreciate you blogging thhis