About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Sunday, September 03, 2006

Een goede start

Het schooljaar is hier goed gestart, vrijdag. Onze zoon zit samen met zijn vriend in de klas, en ook de twee meisjes uit hun vorige klas die Grieks-Latijn gingen volgen zijn mee naar die klas gegaan. Op het eerste zicht lijkt het hem een toffe groep te zijn. En tot mijn verbazing zitten er beduidend meer jongens dan meisjes in de klas; zoonlief heeft ze nog niet geteld, maar hij schat dat ze met een 20-tal zijn, waarvan slechts 6 of 7 meisjes.
De klastitularis geeft hen Grieks en Latijn, én woont in ons dorp. Hij heeft de indruk dat het best een lieve is.
Naast Grieks is ook Engels een nieuw vak, maar die leerkracht had hij nog niet gezien. Ben eens benieuwd hoe dat gaat gaan, en of hij zich daar niet aan gaat ‘mispakken’; hij denkt immers best niet slecht te zijn in Engels, maar hij ken geen enkele grammaticale regel, of ook geen spellingsregels. Zijn kennis heeft hij opgebouwd vanuit gesproken Engels, en nadien vanuit geschreven Engels, en is dus louter op ‘feeling’ gebaseerd. Ben dus heel erg benieuwd naar die lessen.
Voor biologie, muziek en lichamelijk opvoeding heeft hij dezelfde leerkrachten als vorig jaar, en dat valt zeker niet tegen.
Maar er was één leerkracht waarvan we hoopten dit jaar verlost te zijn… en ja, je zal het al wel kunnen raden: DIE heeft hij dus nog… Ze geeft wiskunde. Naar de ouders toe komt ze heel erg vriendelijk en hulpvaardig over (“Laat hem gerust maar elke dag extra oefeningen maken in een schrift, en die moet hij dan aan mij afgeven”), maar als je er dan na een tijdje achter komt dat zij wel opmerkingen geeft in die schrift als zijnde “niet genoeg geoefend” of “kantlijn trekken”, maar niet eens de moeite doet om na te kijken of de uitkomsten ook wel correct zijn… Het was ook zij die ons de stuipen op het lijf joeg op het einde van vorig schooljaar, want blijkbaar had zij aangegeven dat, indien onze zoon niet >70% op haar vak zou halen, hij het jaar moest overdoen of naar de Moderne Humaniora moest gaan. Gelukkig is dat allemaal in orde gekomen, en is hij met een dikke proficiat van de klastitularis én zonder vakantietaak of herexamen of wat dan ook mogen overgaan naar de richting van zijn keuze. In ieder geval is het een leerkracht die de leerlingen blijkbaar heel erg kan kleineren, en onze zoon is daar nogal gevoelig aan. Misschien dat zij denkt dat je zo mensen kan motiveren? Ach ja, er zal niks anders op zitten dan ons er door te worstelen.
Zo, nu ga ik terug aan de slag, het is dit weekend garageverkoop. Verslagje volgt later.

7 comments:

Anonymous said...

Ik weet het zeker: onze kinderen moeten dezelfde wiskundelerares hebben gehad. Gelukkig zijn wij er dit jaar voor goed van verlost want ze mag niet in de hogere klassen lesgeven.
Maar de kans dat mijn dochter Grieks en/of Latijn van dezelfde leerkracht heeft gehad is wel heel groot. Mijn dochter heeft inmiddels 3 jaar Grieks en Latijn gehad en dat had ze altijd van Belgen. En aangezien we niet zo ver van elkaar wonen is die kans behoorlijk groot.

kastelke said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Anonymous said...

"Kleineren van leerlingen" is een beetje eigen aan Wiskunde leerkrachten, niet?!. Althans zo is mijn ervaring;-) Jammer genoeg hangt de motivatie van de leerlingen vaak af van de manier waarop een lera(a)r(es) met zijn/haar leerlingen omgaat. Hopelijk laat je zoon haar een poepje ruiken!
Succes, groetjes,
San

Anonymous said...

Geen idee waar de leerkrachten vandaan kwamen, ik zal het later vandaag eens vragen. Ik kan me één leerkracht herinneren, een klein frele mannetje, nauwelijks zijn bevoegdheid denk ik.
Hier is het systeem anders dan bij jullie. Na de basisschool kun je kiezen voor VMBO, HAVO, Atheneum of Gymnasium. Alleen op het Gymnasium wordt Grieks en Latijn gegeven, die richting duurt 6 jaar(VMBO en HAVO 4 en 5 jaar)en bereidt voor op het wetenschappelijk onderwijs. Charlotte zit nu in het vierde jaar en heeft gekozen voor de richting Natuur en Gezondheid, zo'n beetje wat vroeger de Beta-richting was. Voor die richting is wiskunde (samen met natuurkunde) heel belangrijk. En ineens ging Charlotte vorig jaar (bij die wiskundelerares) van hoge cijfers naar een gemiddelde van 7,45. En eigenlijk had ze voor Natuur en Gezondheid gemiddeld een 7,5 nodig. Het was goed dat niemand uit de klas nog boven de 7,5 zat, het zei veel over de leerkracht. Maar Charlotte kon halverwege het jaar wel ineens op faalangstreductietraining en dat was alleen maar te danken aan deze leerkracht. Tja, ook tussen leerkrachten zitten rotte appels.

kastelke said...

@San: d'r zitten er inderdaad zo'n tussen. Zoonlief was gistern aan bord moeten komen om een oefening te maken, de moeilijkste uit de opgaven. Hij had ze helemaal juist, maar de juf ze gewoon "Oké"... Dit in tegenstelling tot de juf van Latijn: op een eerste toest behaalde hij 10/10, en de juf had "Klasse!" als commentaar geschreven. Dan voel je je toch veel meer aangemoedigd?!

@Marion: ik ken hier geen mannelijke lkr. Latijn of Grieks.
Die faalangstreductietraining, heeft dat ook effectief geholpen voor Charlotte? (mooie naam trouwens!) Zijn dat dingen die ze vanuit de school kunnen volgen, of moet je daar voor naar een privépraktijk? ('t is dat het hier misschien ook nog wel van pas gaat komen als 'die van wiskunde' zo door blijft gaan)

kastelke said...

(Marion, ik heb mijn eerste commentaar weggehaald, omdat ik daar de naam van de school in vermeld heb. Laat ik liever niet zo staan, je weet immers nooit wie mee leest)

Damian Black said...

Hii great reading your blog