De nacht van zaterdag op zondag moesten we in deze contreien onze klok een uurtje vooruit zetten, de zomertijd werd ingevoerd. En ja hoor, als bij toverslag zijn de temperaturen hier plots ook omhoog geschoten! We noteerden gisteren zelfs 19.5°C toen we in de late namiddag door Limburg reden. Minpuntje is wel de regen die het goede weer vergezelde, maar ja, we zullen maar niet zeuren zeker? Alhoewel: ik zie in de tuin op twee dagen tijd een ware uitbarsting van allerlei bloempjes die ik nooit gezaaid heb (onkruid!!!!).
De wekker was voor ons op zondagochtend om 5.00 uur (was dus eigenlijk nog 4.00 uur) al afgelopen, want we hadden nog een hele rit voor de boeg van zo’n 250 km naar de International Dog Show in Luxemburg. Op twee dagen tijd werden daar zo’n 4766 honden geshowd. Er waren 31 (!!!) ringen waar de honden gekeurd werden. We behaalden geen goed resultaat, onze hond werd slechts 3de in haar leeftijdsklasse (mét vermelding ‘excellent’, dat wel). Maar keurmeester Mevr. Melchior-Schlechter hield duidelijk niet van de grotere variant van de Nizinny, want élke grote hond werd systematisch achteraan in haar classement gezet, en het was mooi om te zien hoe je telkens een rijtje had van klein naar groot van plaats 1 naar plaats 3. Het deed me denken aan het rijtje dat we vroeger in de turnles moesten maken (waarbij ik ook stelselmatig mee achteraan kon gaan staan wegens nogal groot, wat meestal wel zijn voordelen had als je oefeningen moest doen die niet leuk waren, want om een of andere reden begon die leerkacht in de lagere school altijd met de kleinsten, dus die kwamen meer aan de beurt, omdat de bel dikwijls al ging nog voordat die grootsten nog eens een 3de of 4de keer aan de beurt kwamen).
Terug naar de Nizinny (Pon): Nadat het ras na de 2de Wereldoorlog haast uitgestorven was, zijn ze het terug gaan opkweken, en daaruit zijn eigenlijk twee ‘lijnen’ ontstaan: een eerder klein ras, en een eerder groot ras. Waarop men in 1970 heeft beslist om één standaard in te voeren, een soort van ‘middenvariant’. De teefjes mogen een schofthoogte hebben tussen de 42 à 47 cm, onze hond heeft dus een schofthoogte van 46,5 cm, ze is dus duidelijk heel groot.
Dit zijn foto's van Dusza en (een stukje van) ondergetekende ‘in actie’.
Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo’n ‘vuile’ show(hallen) heb gezien als in Luxemburg: overal lag er pipi en kaka van de honden, je moest er werkelijk tussen slalommen. Het was vreselijk om te zien dat sommige hondenbaasjes duidelijk niet het fatsoen hadden om de uitwerpselen van hun hond op te kuisen, zelfs niet nadat ze er toe aangemaand werden. Maar dat kom je tijdens elke show wel tegen. Normaalgezien hebben ze ook altijd voldoende mensen rondlopen die alles snel opruimen, maar dat was hier niet het geval. Het was zelfs een hele uitdaging om je hond naar de plas’weide’ (op beton) te laten gaan, want die drollen werden blijkbaar helemaal niet opgeruimd
Ook was er in elke hal wel minstens één ‘grooming space’, waar bepaalde hondenrassen een zeer uitvoerige opmaakbeurt kregen. Toeval wil dat onze ring vlak bij zo’n ruimte lag, dus wij hadden ons plaatsje zo’n 5 meter naast het hondenkapsalon. En tja, het haar van die beestjes wordt daar overdadig gekamd en geföhnd, en dat vliegt daar dan in het rond. Wetende dat ik eigenlijk heel allergisch ben aan dierenhuid(schilfers), kan je je waarschijnlijk wel inbeelden dat ik doodziek was. Nu nog trouwens. M’n ogen zijn helemaal gezwollen en rood, het snot loopt uit m’n neus, en ik heb hoofdpijn. Vandaar dat ik niet veel zin had om gisteren nog rond te lopen op die show, ik ben stilletjes in m’n hoekje blijven zitten. Dus Petra, ik weet uit de catalogus dat er 43 Bearded Collies waren, maar ik ben er niet naar gaan kijken.
Zo, nu jullie weer op de hoogte zijn van onze avonturen, zal ik maar terug overgaan tot de orde van de dag. Deze middag moet ik onze zoon ophalen want dan is zijn examen wiskunde gedaan. Hij moet dinsdag nog Nederlands doen, en op woensdag Geschiedenis en godsdienst, en dan is’t weeral achter de rug. Ik ga ’s middags zijn beste maat mee naar huis brengen zodat ze samen kunnen vieren dat het al weer bijna vakantie is.
Vanavond moeten we nog even langs de orthodont, want Zoonlief draagt nu 2 maanden een buitenbeugel (cervical headgear), dus hij moet op controle.
4 comments:
Proficiat met het behalen van nr 3. Dat is toch goed hoor.
Het lijkt me ook geen pretje om tussen de vliegende hondeharen te zitten, en die viezigheid. Dat de hondebaasjes het niet inzien dat ze de troep moeten opruimen, beh.
Jeetje dat was dus niet zo'n leuk dagje met je allergie. Jakkes...
Vindt Dusza wel een plaatje hoor. Van harte gefeliciteerd met de "Excellent" hoor. Helemaal niet zo slecht. Wist trouwens niet van de grote en de kleine versie van de Pon. Weer wat geleerd ;-) Zo in ene wij gisteren ook bij een honden show. En daar was het echt een van de schoonste die ik gezien heb, moet ik zeggen. Er stonden zelfs bakken met houtsnippers om in de kooitjes van de honden te leggen. En er werd contstant gedweild. Heel goed vond ik zelf. Het is echt er dat de bazen dat niet even opruimen. Enne 43 Beardies, wij hadden er gisteren maar 3 hier.....
Groetjes Petra
He, proficiat met het behalen van de derde plaats. Je mag er best fier op zijn (jij vindt dat misschien wat tegenvallen, maar een buitenstaander als ik vind dat toch een flinke prestatie!)
Bah, wat vies dat er niet wordt opgeruimd achter de hond. Ik denk niet dat dit in Amerika zou gebeuren, want ik zie de mensen hier altijd met een plastic zakje wandelen als ze de hond uitlaten!
Groetjes,
Knap gedaan hoor nr 3 gefeliciteerd.Mijn pon zou het bij de keurmeester dus misschien goed gedaan hebben hihi ze is nml 43 cm hoog.Er waren vroeger zelfs drie verschillende hoogtes onder de pon.En als je zo op shows kijkt zou je er eigenlijk zeker twee maten op na moeten houden want je ziet behoorlijk wat hoogte verschil onder de pon.
Dusza is wel een liefie hoor om te zien.
gr ingrid
Post a Comment