About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Tuesday, November 29, 2005

De perfecte weersvoorspelling


Ondanks het feit dat technologische ontwikkelingen niet stil blijven staan, heb ik nog nooit gedacht dat iets of iemand ooit in staat zou zijn om een haast perfecte weersvoorspelling te geven... Maar zoals je ziet: we maken het onszelf gewoon te moeilijk met al die sattelieten en computersimulaties! :-)

Monday, November 28, 2005

Gekleurde berichtgeving

Tegenwoordig hoor je wel eens de verzuchting dat de pers steeds meer in handen geraakt van machtige mediaconcerns, die natuurlijk elk hun eigen (politieke en/of commerciële) belangen hebben. Daardoor krijg je het gevaar van ‘eenzijdige’ berichtgeving.
En dat is waar, maar dat is niet wat ik bedoel met ‘gekleurde’ berichtgeving.
‘Eenzijdige’ berichtgeving dan? Neen, dat is het ook niet, want het gaat hier niet over ‘partijen’ die tegenover elkaar staan, en die dus de andere kant van het verhaal niet laten horen.
Laat het me dus maar ‘ongenuanceerde, onvoorzichtige’ berichtgeving noemen, met het woordje ‘spectaculair’ meestal ook dicht in de buurt. .

De eerste keer dat ik me daar écht van bewust werd, moet zo’n jaar of 20 geleden zijn, toen ik als student met collega-studenten in Italië in gesprek was. Toen ik zei dat ik uit België kwam, bleken ze plots vol medelijden naar me te kijken, want ik kwam toch uit dat land waar die burgeroorlog was…? In eerste instantie dacht ik dat ik duidelijk veel meer wist van Italië dan zij van België, want zij wisten het nog niet liggen, mijn land(je). Burgeroorlog? Het duurde toch nog wel even eer het duidelijk werd waar het om ging: in België was op dat moment een discussie aan de hand in de Voerstreek, met ene José Happart op kop, en ja, af en toe liepen heel de discussie daar nogal eens uit de hand, met wat gemep en een bloedneus met blauw oog tot gevolg. Alles draaide rond het Waals (Franstalig België) en het Vlaams. Maar blijkbaar werd dit conflict nogal opgeblazen in de Italiaanse pers, zodat deze mensen daar de indruk kregen dat er een ware burgeroorlog heerste in ons land. Tot daar het misverstand, en toen moest ik ook toegeven dat heel dat gedoe zo ver van me af stond, dat ik niet eens wist waar in hemelsnaam die Voerstreek nou eigenlijk lag. Had het gevoel dat het wel aan de andere kant van België moest zijn, maar opzoekwerk leerde me dat ik er in minder dan een uurtje zou staan…

Vele jaren later, ik denk dat het 1999 was, hoorde ik nog zo’n geweldige anekdote vertellen door een medestudente tijdens avondschool Engels:
Zij hadden in de tijd van de grote crisis in Roemenië via via een adres van mensen ginder doorgekregen, en ze hadden dus een ganse doos met niet-bederfbare voedingswaren opgestuurd naar ginder, opdat de mensen niet om zouden komen van de honger.
Enkele jaren later leverde de postbode op een dag een pakket af aan hun deur, uit Roemenië. Vol verbazing deden ze deze doos open (want ze kende ginder tenslotte toch niemand?), en ze troffen allerlei etenswaren in de doos aan, én een briefje, in moeizaam Engels geschreven, waarin de mensen vertelden dat zij heel blij waren met de voeding die deze Belgen hen indertijd gestuurd hadden tijdens de crisis, en zij wilden nu iets terugdoen voor deze lieve mensen nu ze in België met een voedingscrisis zaten en er in de supermarkten geen eten meer te koop was…??? Wat bleek? Dit speelde zich af ten tijde van de dioxinecrisis, en blijkbaar was de verslaggeving op de Roemeense TV toch iets minder genuanceerd dan de realiteit. OK, we konden dan wel best geen kippenfillet meer eten, maar niemand heeft de broeksriem aan moeten halen van de honger!

Eigenlijk zijn dit grappige voorvallen, maar toch moet ik daar dikwijls aan denken als ik berichten lees over Amerika, en meer nog: als ik mensen die nog nooit in Amerika waren hoor vertellen over Amerika, en hoe het daar is. Sommigen hebben echt de indruk dat we ofwel op een afgelegen ranch zitten, omringd door woestijn, rotsen en koeien, anderen denken dat we na 20.00 uur niet meer op straat mogen komen omdat we anders doodgeschoten gaan worden in een of andere bende-oorlog. Hahaha!

Friday, November 25, 2005

Wal*Mart in Business Week / Wal*Mart Watch




Tja, Wal*Mart blijft me intrigeren…

In Business Week stond een tijdje geleden (weer) een artikeltje over Wal*Mart.
http://tinyurl.com/9t3m6
Ze vergelijken Wal Mart met een grote concurrent: Costco. Bij Costco is het gemiddeld loon van het personeel $16 per uur, bij WM 65% lager: $9.68. Bij Costco is 85% van het personeel medisch verzekerd, bij Wal Mart ligt het rond de 40%.
De staat California was daarom in 2003 aan mensen die bij Wal Mart in dienst zijn voor $86 miljoen dollar kwijt aan food stamps, heath-care en huursubsidie.
Het argument van Wal Mart daar tegen is: als we die mensen niet in dienst hadden, dan was dat bedrag nog veel hoger geweest. Maar goed, Costco bewijst in elk geval dat het ook anders kan.

(Met dank aan Bakvet van het Amerika Nedforum, die dit artikel onder mijn atttentie bracht)
Zie
http://tinyurl.com/8r46h



Er is zelfs een film gemaakt over Wal*Mart:
http://www.walmartmovie.com/?track=walmartwatch
“WAL-MART: The High Cost of Low Price takes you behind the glitz and into the real lives of workers and their families, business owners and their communities, in an extraordinary journey that will challenge the way you think, feel... and shop”
Maar zo lang de meeste mensen met hun portemonnee denken, en niet zozeer met hun verstand, ga je Wal*Mart toch niet erg kunnen veranderen.

En deze mensen menen het écht wel serieus! http://walmartwatch.com/

Monday, November 21, 2005

Procedure van de DV-Lottery (Green Card)

1. De DV-Lottery
Jaarlijks richt de U.S. Department of State de Diversity Lottery in.
Rond november gaat deze lottery open (juiste datum kan je vinden op de officiële website: http://www.dvlottery.state.gov/. Soms kan je inschrijven tot in januari, voor de DV-2007 is het tot 4 december 2005).

2. Kom ik in aanmerking?
In eerste instantie moet je zien of je voldoet aan de eisen om een Green Card te kunnen krijgen. Deze voorwaarden kan je vinden op http://www.dvlottery.state.gov/

3. Digitale pasfoto
Indien je in aanmerking komt, dan moet je van elke deelnemer (indiener aanvraag + partner + kinderen jonger dan 21) een digitale pasfoto laten maken die aan een aantal specifieke eisen voldoet, zie http://travel.state.gov/visa/immigrants/types/types_1318.html.
Er staat een zeer handige ‘photo validator’ op http://www.dvlottery.state.gov/ , dus ze ben je er 100% zeker van dat je foto aan de eisen voldoet.

4. De inschrijving
We voldoen aan de eisen, we hebben onze foto. Wat nu? Inschrijven natuurlijk!
Je kan op twee mogelijke manieren deelnemen
1) ofwel doe je het tegen betaling via een van de vele commerciële organisaties. Maar is dat nodig? OK, ze vragen er soms maar $50 voor, maar ben je dan wel zeker dat ze niet enkel je geld pakken, maar ‘vergeten’ je in te schrijven? Of ik heb ook al gelezen van mensen die via zo’n kantoor wonnen, maar waar dan geweigerd werd om hen de enveloppe van het KCC (zie punt 5) te overhandigen, tenzij ze een advocaat via dat kantoor namen (kosten $ 400 of meer!)…
2) ofwel doe je het zelf kosteloos via de officiële website van de Amerikaanse overheid: http://www.dvlottery.state.gov/application.aspx
En als je hulp nodig hebt, dan kan je die gratis en met veel plezier krijgen van mensen die je zijn voorgegaan op o.a. deze fora:
http://amerika.nedforum.nl/index.php (Nederlandstalig)
http://www.allesamerika.nl/forum/index.php (Nederlandstalig)
http://www.eskimo.com/~parents/webpre//dv/messages/index.html (Engels)


5. De eerste brief van het Kentucky Consular Center (KCC)
In 2000 werd het Kentucky Consular Center in Williamsburg (KCC) in Kentucky opgericht om de administratieve afhandeling van deze Lottery te verzorgen (voordien gebeurde dit door het National Visa Center in Portsmouth, New Hampshire).
Als je dus ergens tussen mei en juli een grote witte enveloppe in je brievenbus vindt, met in de linkerbovenhoek de vermelding ‘UNITED STATES DEPARTMENT OF STATE KENTUCKY CONSULAR CENTER’, dan spring je al maar een gat in de lucht! Deze notification letter geeft aan dat je uitgeloot bent, en je vindt er ook je case number. Hoe lager het nummer, des te groter je kans om effectief de Green Card in bezit te krijgen! Er zijn namelijk zo’n 55.000 Green Cards te winnen, maar een 100.000-tal mensen krijgen een notification letter met een case number. Want in de loop van het proces zijn er altijd heel wat mensen die afvallen: of ze voldoen niet aan de toelatingseisen (zie punt 2.), of ze zien op tegen de kosten en heel de papierwinkel (zie punt 6.), of ze hebben gewoon maar meegedaan voor de lol omdat het toch gratis was maar hadden dus niet de intentie om écht heel hun hebben en houden hier achter te laten om naar Amerika te gaan.
Laat je niet van de wijs brengen door heel die stapel papier in de enveloppe, volg gewoon de instructies. Per deelnemende persoon zit er een setje papieren in, die allen nauwkeurig ingevuld moeten worden. Deze stuur je dan aangetekend terug op naar de KCC.

Eenmaal het proces op gang is, kan je het via de website van de KCC http://travel.state.gov/visa/frvi/bulletin/bulletin_2744.html elke maand vanaf de 15e een visa-bulletin bekijken. Daarin worden de zogenaamde case-numbers bekend gemaakt die de komende maand aan de beurt zijn voor verdere afhandeling van het proces.
En als je een kijkje wilt nemen in het verleden: http://www.eskimo.com/~parents/webpre//dv/cutoff_history.html

Oh ja: indien je deze witte enveloppe niet ontvangt, wil dat zeggen dat je niet uitgeloot bent, en dan mag je gewoon een volgende keer terug opnieuw deelnemen.

6. Kosten en benodigde documenten
Dat de deelname gratis is, wil niet zeggen dat het je uiteindelijk niks gaat kosten om ginder te geraken! Het lotje kost niks, maar het in ontvangst nemen wel!
Je zal dan een processing fee en een immigrant visa fee moeten betalen (aan de ambassade), je moet nog een officieel medisch onderzoek laten uitvoeren (al deze dingen kosten tesamen iets minder dan $ 600).
Maar dan heb je verder nog misschien bepaalde vaccinaties nodig, allerlei bewijsstukken (van de gemeente, werkgever, bank, …), en je moet mogelijk een aantal documenten nog laten vertalen door een beëdigd vertaler. Reken dus maar een totaalkost van $ 1,000 per persoon, dan kom je niet voor verrassingen te staan. In ieder geval begrijp je nu misschien waarom er onderweg nog mensen afhaken nadat ze initieel uitgeloot werden…
In de brief van het KCC zit een hele lijst van documenten die je nodig hebt, mét extra uitleg, maar dit is in ieder geval al een deel van het lijstje:
2 pasfoto’s (moeten aan bepaalde eisen voldoen!)
paspoort
Huwelijks- of scheidingsakte
Politiecertificaat (is in België een ‘Bewijs van goed zedelijk gedrag’)
Bewijs van militaire dienst
Onderwijsdiploma en/of bewijs van werkervaring
Bewijs van financieel support (bankuitreksels, waardebepaling van je huis,…) zodat men weet dat je ginder kan overleven (of een jobaanbod, dat is natuurlijk ook super!)
Enz..
Probeer in ieder geval zoveel mogelijk van de documenten die je nodig hebt al onmiddellijk in het Engels te krijgen (van je makelaar, van je school, het uittreksel uit het bevolkingsregister, werkgeversverklaring…), dat scheelt al een stukje in de kosten.
Blijkbaar houden de mensen op de ambassade er ook van dat je alles in de juiste volgorde steekt, en in een mapje per ‘deelnemer’ (dus een mapje voor diegene die uitgeloot is, een apart mapje voor de partner en een apart mapje voor de kinderen). Dit is geen must, maar je wilt het die mensen natuurlijk zoveel mogelijk naar de zin maken.

7. De tweede brief van het KCC
Als je dus écht geluk hebt, dan krijg je een tweede brief van de KCC! Wanneer je deze krijgt, dat is afhankelijk van je case number. Als je een vrij laag case-nummer hebt, dan kun je op zijn vroegst uitgenodigd worden in de maand oktober (2006). Heb je een vrij hoog case-nummer, dan moet je nog wat maandjes extra geduld hebben vooralee
In ieder geval komt de tweede brief van het KCC ongeveer 3 a 4 weken voor de datum waarop je je medisch onderzoek en het interview op de ambassade hebt. Maar... is je case-nummer (erg) hoog, dan heb je ook kans dat je nooit meer iets hoort en dat wil zeggen dat je net buiten de boot bent gevallen...
Ik hoorde al van mensen die gelijk de 1ste keer uitgeloot werden, anderen na de 4de keer, en sommigen hebben het na 7 keer opgegeven…

8. Medische Keuring
Deze bestaat uit het nemen van ‘foto’s’ (Röntgenopnames) van je bovenlijf, en een medisch onderzoek (vragenlijst over gezondheidstoestand van je familie, controle van vaccinatieboekje, plasje maken, test van ogen en oren, bloedafname, longen, bloeddruk,…)
Hier ga je dus (weer) moeten betalen!

9. Het interview
En de papierwinkel blijft verder gaan! Hier heb je dus die extra pasfoto’s nodig, je paspoort, je geboortebewijs en een kopie er van (én een vertaling er van blijkbaar ook), je bewijs van financieel support (bijvoorbeeld een schatting van je huidige woning + afrekening hypotheek en/of een jobaanbieding van een Amerikaans bedrijf).
Ook moet je hier al weer gaan betalen (kosten voor de visa, ongeveer $ 450 per persoon).

En dan is het wachten… En na dat wachten krijg je te horen of je al dan niet écht gewonnen hebt!!! Spannend hé?!

Indien je de Green Card effectief hebt gewonnen, krijg je ook nog een grote enveloppe mee met daarin de Röntgenfoto’s en het verslag van de medische keuring. Deze enveloppe moet je zelf bijhouden, en afgeven aan de emigratiedienst als je in Amerika toekomt.

Je paspoorten krijg je niet onmiddellijk mee, die worden nog voorzien van de nodige stempels en een inreisvisum, en dat krijg je dus na een paar dagen thuis in je brievenbus.

10. Heel wat geregel!
Als je denkt dat heel die zenuwslopende periode nu achter de rug is, dan heb je het goed mis! Nu gaat de lol pas beginnen: baan opzeggen, huis verkopen, inboedel uitsorteren (wat nemen we mee, wat geven we weg), auto verkopen, verzekeringen opzeggen, afscheidsfeestjes organiseren…

11. At last: Amerika!
Als je dan eindelijk, na al die zenuwslopende maanden, toekomt in Amerika, dan heb je een leuk extraatje: deze keer mag je bij de controle gaan aanschuiven bij de rij voor de ‘American Citizens & Residents’. Meestal is dit een beduidend kleinere rij, en dat heb je wel verdiend na die maanden vol spanning en stress!

Sunday, November 20, 2005

Champagne

Tafereel hier thuis, zaterdagavond:

Fles gekoelde champagne wordt uit de ijskast gehaald, de glazen worden ingeschonken, en we zetten ons voor de PC.
Eerst gaan we op http://www.dvlottery.state.gov/ nakijken of onze foto’s aan de specifieke eisen voldoen, en als we daar de zegen hebben gekregen, surfen we naar http://www.dvlottery.state.gov/application.aspx
We vullen eerst het document in van mijnheer Echtgenoot (met mezelf en onze zoon als bijkomende kandidaten), en nadat we de inschrijvingsbevestiging hebben afgeprint, doe we hetzelfde nog eens over, maar dan met mezelf als inschrijver (en ook ik ben zo goedwillig om Echtgenoot en Zoon mee te willen nemen naar de States).
Deze eerste inschrijving voor de Diversity Lottery beklinken we met een fles champagne, en we hopen dat deze dus een positief gevolg krijgt (en dan kopen we een duurdere fles!).

Een van de komende dagen zal ik hier de uitvoerige uitleg over deelname aan de DV-Lottery nog posten, maar ik ben nog aan die (lange) tekst aan ’t werken.

Saturday, November 19, 2005

Gratis auto?



Verdorie, waarom zitten we nu al niet in Amerika?! Want ik ga er in ieder geval een auto moeten kopen, en zo’n korting van $ 2,400 zie ik ook wel zitten… Afhankelijk van de prijs van je wagen, zal of het ene merk, of het andere een betere aanbieding hebben… Jongens, hou deze acties nog even vol!
Hahaha, straks geven ze nog een gratis auto bij aankoop van een tankkaart!

Twee jaar gratis benzine in VS
De prijzenoorlog in de Amerikaanse
autoverkoop is helemaal losgebarsten. Chrysler, een onderdeel van de
Duits-Amerikaanse groep DaimlerChrysler, maakte gisteren als laatste zijn
promotieacties bekend. Eerder pakte General Motors met zijn Red Tag -actie uit,
waarbij iedereen een wagen kon kopen aan dezelfde voorwaarden als het personeel
van zijn toeleveranciers. Ford reageerde een dag later met een gelijkaardig
initiatief, dat de naam Keep it Simple meekreeg.
Chrysler, in Amerika vooral
actief met de merken Chrysler, Dodge en Jeep, doet het met zijn Miles for
Freedom -programma enigszins anders. Wie voor 3 januari een wagen bij de groep
koopt, krijgt voor ongeveer twee jaar gratis brandstof. Klanten krijgen een
bankkaart met een bedrag van 2.400 dollar waar ze brandstof mee kunnen kopen.
Maar de kaart kan ook voor andere aankopen gebruikt worden. Terwijl de
Amerikaanse autobouwers hun verkoop, marktaandeel en winsten zien afnemen, doet
hun grote Japanse concurrent het stukken beter. Toyota kondigde gisteren aan dat
het afstevent op een twaalfde recordverkoop op rij in de VS en naar een vierde
opeenvolgde recordwinst. (LEJ/JM)

Bron: http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=GF2KHN6J
Het Nieuwsblad

Tuesday, November 15, 2005

Kaarsje...



Ik heb een kaarsje branden deze week… ;-)
We zijn weer eens eventjes uit de ‘wacht-mode’, er is namelijk een job offer gekomen. Maar...door een promotie die Echtgenoot onlangs kreeg heeft men hem gevraagd om tot half volgend jaar in België te blijven (aquisitie zou dan achter de rug zijn), en deze nieuwe job zou mogelijk zijn om in april te starten.
Deze week is er een meeting tussen iemand van de betrokken operating company die het aanbod doet, en de huidige baas van mijn echtgenoot.
Qua jobinhoud kan ik natuurlijk niet oordelen (maar volgens mijn man is dat ok), maar qua ligging zou ik dit aanbod wel heel positief vinden: het zou ons toelaten om in de Princeton area te gaan wonen, of eventueel net over de grens met Pennsylvania.

P.S.: ik weet wel dat zo’n kaarsje niet helpt (maar je weet maar nooit!) ;-)
Ach, ’t is met dit druilerige weer ook gewoon gezellig in huis.

Non-immigrant visa



Voor het Alles Amerika forum maakte ik het onderstaande overzicht. Kwestie van mensen die nog maar aan het begin van hun zoektocht staan, snel even een overzicht te kunnen geven van de (beperkte) mogelijkheden.
Naast deze non-immigrant visa heb je natuurlijk ook nog de permanente verblijfsvergunningen, maar indien je geen verwanten in 1ste graad of een huwelijkspartner hebt die Amerikaan zijn, dan is het nog moeilijker om dat visum te pakken te krijgen. Natuurlijk kan je altijd meedoen aan de DV-Lottery (vergeet niet om je in te schrijven voor 4 december!).


Niet-immigratie Visa / Tijdelijke Werkvisa

Indien je in de VS betaald werk wil verrichten, hoe kort van duur ook, dan heb je een visum nodig. Aangezien het om een tijdelijke opdracht gaat (die gerust een aantal jaren kan duren), noemt men deze de non-immigrant visa.
(Als je blijvend in de VS aan de slag wilt, dan val je niet onder de non-immigrants, en dan moet je je kandidaat stellen voor een immigrantenvisum.)
Belangrijk: Met uitzondering van aanvragers van visa type L of H zin alle werknemers verplicht om over een verblijfplaats te beschikken buiten de VS, die ze niet van plan zijn op te geven.

Als eerste stap bij het aanvragen van een tijdelijk werkvisum dient u een werkgever in de Verenigde Staten te vinden die uw diensten nodig heeft en bereid is een aanvraag voor u in te dienen bij de Amerikaanse immigratiediensten -- U.S. Citizenship and Immigration Services (USCIS). http://uscis.gov/graphics/index.htm
In geval van goedkeuring door de USCIS wordt de aanvraag doorgestuurd naar de Amerikaanse Ambassade waar u een visum wil aanvragen. Bij ontvangst van een goedgekeurde aanvraag zal de Ambassade met u contact opnemen. Indien u al bericht hebt ontvangen van een goedgekeurde aanvraag kunt u zich persoonlijk aanmelden bij de Niet-immigratievisumafdeling van de Ambassade.

Waar dient u de aanvraag in te dienen?
In principe moet je je tijdelijke werkvisum aanvragen bij de Amerikaanse Ambassade of het Consulaat die jurisdictie heeft over je permanente woonplaats. Belgische staatsburgers kunnen terecht in Brussel, Nederlanders in Amsterdam.

Aanvullende Documentatie
het origineel formulier I-797 (Notice of Action), het bericht waaruit blijkt dat de USCIS uw aanvraag heeft goedgekeurd, of een brief van de Amerikaanse Ambassade te Brussel die u mededeelt dat de BCIS goedkeuring werd ontvangen
bewijs van verwantschap (huwelijksboekje, huwelijkscontract, geboortecertificaat) indien u de aanvraag ook voor familieleden indient
enkel voor aanvragers van een L1-Blanket visum : vanaf 8 maart 2005 betaalt de aanvrager van een L1-Blanket visum 500 USD (kosten voor fraudepreventie en -detectie). Echtgenotes en kinderen van een aanvrager van een L1-Blanket visum betalen deze kosten niet.


Types van tijdelijke werkvisa

De H visa-categoriën (genaamd: ‘speciality Occupation’) heeft als doel om buitenlandse hooggeschoolden waarvan er geen aanbod is op de Amerikaanse markt, aan te trekken.
H-1A: Beroepsverple(e)g(st)ers
H-1B: Personen met heel specifieke beroepsactiviteiten die zeer gespecialiseerde kennis vereisen; in deze categorie horen bijvoorbeeld mannequins van een zekere vermaardheid en klasse thuis
H-2A: Tijdelijke gastarbeiders in de land-en tuinbouw
H-2B: Buitenlandse geschoolde of ongeschoolde arbeiders van een type dat niet beschikbaar is in de VS
H-3: Trainees (zie Stages en Praktische Opleiding). http://dutch.belgium.usembassy.gov/internships.html
Werkvergunningen voor deze classificaties kunnen niet verkregen worden bij de Amerikaanse ambassade in Brussel. De potentiële werkgever moet - teneinde een werkvergunning voor arbeiders type H te bekomen - een Labor Condition Application bij het U.S. Department of Labor indienen alsmede een "H" petition (Form I-129) bij het USCIS District Office, http://uscis.gov/graphics/index.htm en dit zo dicht mogelijk bij de plaats van geplande tewerkstelling in de VS.
De USCIS moet de petition goedkeuren en officieel bericht van goedkeuring sturen naar de werkgever, die, op zijn beurt, de potentiële werknemer zal inlichten over de goedkeuring. Merk echter op dat de goedkeuring van de petition op zich niet betekent dat de aanvrager automatisch gerechtigd is tot de ontvangst van een visum als hij of zij niet voldoet aan de beschikkingen van de Immigration and Nationality Act.
Voor de aanvang van de tewerkstelling, is de werkgever verplicht om de potentiële werknemer te voorzien van een kopie van de Labor Condition Application die ingediend werd bij het Department of Labor en dat getuigt dat de werkgever ondermeer bereid is om een hoger dan gebruikelijk loon te betalen aan de H-1B werknemer dan aan gelijkaardig tewerkgestelde arbeiders op de plaats van tewerkstelling, of aan een hoger barema voor de beroepskwalificatie in het geplande vakgebied.
Het aantal H-visa is beperkt. Sinds het fiscaal jaar 2004 worden er wereldwijd slechts 65.000 visa uitgereikt (tegenover 195.000 voordien). Deze zijn beschikbaar vanaf september, maar zijn in oktober meestal al uitgeput!
Zeer recent werd dit aantal opgetrokken met een extra 20.000 visa, maar deze zijn enkel bedoeld voor kandidaten die een Bachelor Degree hebben behaald aan een Amerikaanse universiteit of college.

I visa: Journalistenvisa voor vertegenwoordigers van de buitenlandse pers, radio, film of andere buitenlandse media.

L visa: voor werknemers die getransfereerd worden binnen eenzelfde bedrijf naar het VS moederhuis, de VS afdeling, onderafdeling of dochteronderneming van een buitenlands bedrijf. De persoon moet gedurende tenminste een van de laatste drie jaren van zijn/haar loopbaan onafgebroken in het buitenland tewerkgesteld geweest zijn in een uitvoerende, managements- of expertenfunctie in dienst van een moederbedrijf, filiaal of dochteronderneming van een Amerikaans bedrijf.
Een petition moet ingediend worden vanwege de werknemer die getransfereerd wordt met behulp van Formulier I-129, hetzij door de Amerikaanse, hetzij door de buitenlandse werkgever.
Vanaf 8 maart 2005 zullen de aanvragers van een Blanket L1-petition 500 USD (of het equivalent in Euro) moeten betalen ter bevordering van de preventie en detectie van frauduleuze aanvragen. Echtgenote(n/s) en kinderen van de aanvragers van de Blanket L1-petition hoeven deze som van 500 USD niet te betalen.

O visa: voor personen die over buitengewone vaardigheden beschikken op gebied van wetenschap, kunst, onderwijs, zaken, of sport - getuige nationale of internationale erkenning of in het geval van film en TV-producties een stevig onderbouwde buitengewone reputatie - wiens prestaties erkend zijn en uitgebreid gedocumenteerd kunnen worden, en die willen immigreren naar de Verenigde Staten om hun werk in het gebied van hun buitengewone vaardigheid verder te zetten. Dit type visum is ook beschikbaar voor begeleiders of assistenten van artiesten of atleten voor (een) specifiek(e) evenement(en). Goedkeuring door USCIS is noodzakelijk via Formulier I-129.

P visa: voor atleten en entertainers die individueel of als deel van een groep optreden op een internationaal erkend niveau; of optreden in het kader van een Amerikaans/buitenlands uitwisselingsprogramma; of optreden als artiest of entertainer, alleen of als deel van een groep, of als integraal deel van het optreden van zo een groep en die de VS tijdelijk willen binnengaan enkel en alleen om op te treden, les te geven of te coachen individueel of in groep, in een commercieel of niet-commercieel kader, onder een cultureel uniek programma.

Q visa: voor deelnemers aan een internationaal cultureel uitwisselingsprogramma gericht op het verlenen van praktische training, tewerkstelling en het delen van geschiedenis, cultuur en tradities van het land van herkomst van de deelnemer.
Q tewerkstellingsaanvragen vereisen vooraf toestemming van het INS via Formulier I-129 met inbegrip van het Q attachment vooraleer de aanvrager effectief een visum kan aanvragen.
"Q status" kan niet langer duren dan 15 maanden. Gelieve ook een kijkje te nemen naar de bepalingen over Uitwisselingvisa. http://dutch.belgium.usembassy.gov/exchange_visitors2.html

R visa: voor professionele religieuze bedienaars of mensen die beroepsmatig actief zijn in een religieuze missie of functie en die lid van een erkende religieuze organisatie geweest zijn voor ten minste de laatste twee jaar voorafgaand aan de visumaanvraag.

E visa: voor Treaty Traders en Treaty Investors. http://dutch.belgium.usembassy.gov/treaty_trader_investor.html%20E1 is het Treaty Trader visum, E2 het Treaty Investor visum.

De echtgeno(o)t(e) en kinderen van een aanvrager van een officieel aangeduid tijdelijk arbeider onder een van de voorafgaande boven beschreven classificaties mag ook aangeduid als iemand die onder eenzelfde type van visumaanvraag valt teneinde de hoofdaanvrager te begeleiden of te vergezellen.
Iemand die in de hoedanigheid van echtgeno(o)t(e) of kind van een tijdelijk arbeider of arbeider in opleiding een visum ontvangt mag onder geen beding tewerkstelling aanvaarden in dit statuut.


Dependent Visa
Bovenstaande visa zijn dus de visa voor de initiële aanvrager. Zijn of haar partner en/of kinderen kunnen natuurlijk geen aanspraak maken op deze visa, vandaar dat zij vallen onder de ‘dependent visa’. Deze verschillen naargelang het type van bovenstaand visum dat toegekend is.
Opgelet: je dient wettelijk gehuwd te zijn om in aanmerking te komen voor een dependent visum. Samenlevingscontracten zijn voor de Amerikaanse wetgeving niet geldig, dus partners van hetzelfde geslacht komen dan ook niet in aanmerking voor deze dependent visa!
Kinderen vallen onder deze visa zo lang zij de leeftijd van 21 jaar niet bereikt hebben.

H1B heeft dus een H4 voor huwelijkspartner en/of kind(eren).

E1/E2: E1 of E2 Dependent Visa.

L1: L2 voor de partner.

Het onderstaande geldt voor volgende dependent visa:
H1B (H4), E1/E2, L1 (L2):
- de huwelijkspartner moet, indien deze wil werken, toestemming vragen aan de USCIS
- de huwelijksparnter en/of de kinderen mogen onderwijs volgen, maar indien zij universitair onderwijs willen volgen moeten ze zelf een F1 Student Visa aanvragen
- het dependent visum voor kinderen is geldig tot aan hun 21ste verjaardag


Change of Status
Change of Status wil zeggen dat men van het ene naar het andere visum overstapt (vb. van H1B naar een E2 of van een L1 naar een Green Card).
Change of Status kan voor alle bovenvernoemde visa! Men kan dus uiteindelijk vanuit deze visa een aanvraag doen naar ‘permanent residence’ (behalve indien je een E1/2 hebt!).


Permanente tewerkstelling
Voor informatie in verband met visa voor permanente tewerkstelling, zie verder onder Immigratievisa.

Bron: Amerikaanse Ambassade in Brussel http://dutch.belgium.usembassy.gov/temporary_working5.html
http://www.advocaten-vanorshaegen.be/

Tuesday, November 08, 2005

Toots Thielemans / Wanneer ben je Vlaming?



Eigenlijk wou ik dit stukje beginnen als volgt:
“De Vlaamse Toots Thielemans is (op 83-jarige leeftijd!!!) aan een tournee door de Verenigde Staten begonnen…”
Maar terwijl ik dat typte, vroeg ik me af of je zo iemand nog ‘Vlaming’ kan noemen.
Geboren in de Brusselse verpauperde wijk ‘de Marollen’ in 1922, verhuisde hij op 30-jarige leeftijd in 1952 naar de VS. En daar woont hij nog steeds. Occasioneel komt hij wel eens naar België.
Hoe zou ik me zelf voelen als ik het grootste deel van mijn leven in de VS doorgebracht, i.p.v. in het land waarin ik geboren ben? Ben je dan nog Vlaming? Of Amerikaan? Of maak ik me er makkelijk vanaf door me ‘wereldburger’ te noemen?
Het is natuurlijk aantrekkelijk om je dan nog Vlaming te blijven noemen, want dan ben je ‘speciaal’ (alhoewel, in zo’n land vol migranten?).
Wat een bedenkingen een mens begint te maken naar aanleiding van een klein artikeltje op het www.:


83-jarige Toots Thielemans tourt door Verenigde Staten
(Belga) Toots Thielemans, een van de bekendste harmonicaspelers ter wereld, is op 83-jarige leeftijd aan een tournee door de Verenigde Staten begonnen. Tijdens die tour worden een CD en een DVD opgenomen.
Vrijdag is de Belgische muzikant samen met de pianist Kenny Werner gestart met zijn tournee in Saint-Louis in de Amerikaanse staat Missouri. Zondag trekt Toots vervolgens naar het San Francisco Jazz Festival, waar hij het gezelschap krijgt van de gitarist Oscar Castro-Neves en de percussionist Airto Moreira. Daarna begeeft de jazzmuzikant zich nog naar Los Angeles en Seattle, om zijn tournee uiteindelijk af te sluiten met een tiental concerten in de "Blue Note" in New York. Daar worden ook de CD en DVD opgenomen. (LIM)

Dit plukte ik nog van zijn website
http://www.tootsthielemans.com/

" I can say without hesitation that Toots is one of the greatest musicians of our time. On his instrument he ranks with the best that jazz has ever produced. he goes for the heart and makes you cry. We have worked together more times than I can count and he always keeps me coming back for more ..."
de Quincy Jones' liner notesQ's Jook Joint, 1995

Sunday, November 06, 2005

Herfstvakantie



Oei oei, ik heb al een week niks gepost! Geen paniek hoor, we leven nog! Maar het is hier een weekje herfstvakantie geweest dus daar hebben we effe van geprofiteerd!
We zijn gaan shoppen. Doet wel vreemd aan: je loopt in je T-shirt door de winkelstraat, op zoek naar winterbottines en dikke truien…
In de bibliotheek zijn we een nieuwe voorraad boeken gaan inslaan:
ik over ‘Leren leren’ en ‘Persoonlijke denk- en leerstijlen’, onze zoon had twee dikke japen over Mythologie bij, en een paar Suske&Wiske stripverhalen,
en de papa iets over computers.
We hadden ook een dagje met 2 tantes, oom en neefje afgesproken om naar Hidrodoe te gaan. (http://www.hidrodoe.be/) Dit is een water-doe-en-ontdekkings-speel-museum (tja, hoe moet je zoiets eigenlijk noemen?). We zijn begonnen met een picknick, en nadat wij uitgekeken waren in het museum bleven de kinderen nog lekker verder spelen, maar zijn wij wat bij gaan praten. Ah ja, een wandeling in het bos hebben we ook nog gemaakt.
Heel even kwam er toch nog wat ‘werk’ om de hoek kijken, toen ik, samen met een van de leden van onze studiegroep, een afspraak had aan de universiteit in Leuven: we hadden 4 thesisvoorstellen ingediend, en deze werden alle 4 gekozen door hun studenten + één student heeft nog een eigen voorstel ingediend. De promotor en co-promotor wilden even met ons rond tafel zitten om één en ander door te spreken. De komende 2 jaar is er daar dus werk aan de winkel om deze studenten te begeleiden. En ondertussen blijkt ook een student orthopedagogie uit Gent een van onze onderwerpen gekozen te hebben.
We zijn ook nog naar een orkestje met strijkers en piano gaan luisteren, voor kinderen, en nadien zijn we nog in Tubeke een reuze-grote overdekte speelplaats ingedoken.
http://www.clownkea.be/nl/city.htm
En zo is de week dus al weer om…
Vandaag gaan we nog naar verbouwingen kijken bij vrienden, om nadien naar de bioscoop te gaan (waarschijnlijk naar de Gebroeders Grimm).
En dan begint de dagelijkse routine weer…

Ik zal afsluiten met een verhaaltje voor de Nederlanders onder jullie:
Het is een artikel uit ‘Wereldexpat’, over Ester, Marco en hun 3 jonge kinderen die tijdelijk in Minnesota wonen. Ik hou altijd zo van die verhalen en ervaringen van mensen die je voorgegaan zijn. Schitterend!
Lees Ester haar verhaal op ‘Wereldexpat’:
http://tinyurl.com/eyob4