About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Monday, October 02, 2006

We zijn "in blijde verwachting"

We hadden er al wel eens meer over gesproken, maar nog nooit de daad bij het woord gevoerd. Maar vorige week hebben we de knoop doorgehakt: via Cunina hebben we een aanvraag gedaan om een meisje van rond de 12 jaar financieel te kunnen adopteren, in Nepal.

Photobucket - Video and Image Hosting
Dit is Nepal

Photobucket - Video and Image Hosting
Maar dit is evenzeer Nepal

Cunina ontleent haar naam aan de Latijnse mythologie en betekent “Godin van de wieg”. Immers, waar je wieg staat, bepaalt maar al te vaak de kansen die je krijgt in je leven.
Wij hebben het hier heel goed, komen niks te kort, en daar zijn we heel dankbaar voor. Maar via deze financiële adoptie kunnen we onze dankbaarheid ook delen met een kind dat, vanwege zijn of haar plaats van geboorte, veel minder kansen heeft gekregen dan wij.
Mensen die mij beter kennen, weten dat onderwijs mij heel nauw aan het hart ligt, vandaar ook dat we dit project zo fijn vinden.
Nepal is een heel arm land, 40% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. Binnen het land zijn er ontzettende hoogteverschillen (3 klimaatzones op amper 200 km), waardoor het bijvoorbeeld voor kinderen uit de bergdorpen niet zo evident is om naar school te gaan, want een uitgebreid wegennet is onbestaande.
De maandelijkse bijdragen van de peetouders dekken de inschrijvingskosten in de scholen en verblijfkosten in een van de studentenhuizen. Sommige dorpen liggen op verschillende dagen loopafstand en zonder verblijf kunnen jongeren uit die dorpen geen onderwijs volgen.
Blijkbaar bestaat er ook een afdeling van Cunina in Nederland, met Rob de Nijs al peter. Hier in Vlaanderen zijn schrijfster-presentatrice-model en duivel-doe-al

10 comments:

Kevin said...

Proficiat! Een prachtige beslissing :)

Petra said...

Ah, dus toch, goede keuze, hoor! Het is ook voor onze kinderen goed om te leren hoe heel anders hun leven had kunnen zijn.

Becs said...

Wat een geweldig idee! Gefeliciteerd zeg! Heel erg nobel van jullie.

Hoe gaat zoiets in zijn werk? Krijgen jullie dan ook foto's van het meisje en brieven hoe het met haar gaat etc?

Anonymous said...

Mooi initiatief!

Anonymous said...

Mooi om op deze manier iets te geven.

Als antwoord op je reactie op mijn log: Het schoolsysteem zit hier wel ieta anders in elkaar dan in Nederland. Hier heb je verschillende wiskundevakken (algebra, geometry, calculus) die je volgt met ll uit verschillende klassen. Terwijl je in Nederland 1 vak hebt met alles doorelkaar en die volg je echt alleen met je eigen klas (tot de derde van de middalbare school). Het niveau ligt wel ongeveer gelijk, dat is wel prettig. Gelukkig is wiskunde ook een universele taal en is het niet zoiets als geschiedenis, wat in elk land toch anders is.
Groetjes, Manon

Anonymous said...

Gefeliciteerd!!

Anonymous said...

Ik was de vorige bezoeker :D
Dora

@nn said...

Tof dat je dat doet.
Geven is nog altijd leuker dan krijgen he! Plan maar vast een reisje tot ginder voor binnen een paar jaar.

ilse said...

Werd heel nieuwsgierig bij je titel..
Heel goed initiatief. Proficiat

Anonymous said...

Prachtig initiatief! Je geeft iemand een kans in eigen land. Je zal zien dat je nu veel meer over dat land zal gaan lezen omdat je ginds een kind steunt... Ook wij lezen iedere regel als er nieuws over Sri Lanka verschijnt...

Misschien mag je haar ooit wel eens ontmoeten?

Groetjes,