Krijg hier net een telefoontje van mijn man:
de besparingswoede is duidelijk in alle hevigheid toegeslagen in hun Operating Company. Woorden als 'downsizen' en 'transfer into a lean organisation' zijn al langer aan de orde (vandaar ook dat wij nog steeds in België zitten, men gaat nu eenmaal elke cent 10 keer ronddraaien alvorens hem uit te geven), maar nu hebben ze dus ook even lekker beslist dat relocations tot eind 2007 (!!!!) bevroren zijn.
:-(
Ik denk dat ik maar in m'n hol onder de grond kruip, en aan de winterslaap begin. Maakt iemand me wakker over een jaartje?
About Me
- kastelke
- Belgium
- Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?
10 comments:
Dat is erg helemaal balen!!! Tja wat kun je hier nou op zeggen... BIG hugs!
Wat erg, Elke! Jullie willen zo graag en dan is het bitter als het gewoon niet lukt! En dan te bedenken, dat sommige mensen tegen hun wil worden uitgezonden, het is niet eerlijk verdeeld in de wereld! Ik wou, dat ik iets troostends kon schrijven, maar in ieder geval meer BIG hugs bovenop die van Annemiek!
Balen...Veel meer woorden zijn er niet voor. Hopelijk gebeuren er het komende jaar genoeg leuke dingen zodat het jaar snel voorbij gaat.
Het maakt het leven ook zo onzeker en daar word je ook gek van.
Sterkte en probeer het positief te blijven bekijken
Daar valt niet veel op te zeggen. Helemaal niet leuk als je erop zit te wachten.
Hoop dat het toch op één of andere manier iets sneller kan gaan.
Kop op.
Elke, als het je van troost kan zijn... Alain (mijn man) heeft op zijn "kans" bijna 8 jaar moeten wachten. 8 jaar geleden zouden we naar Texas gaan voor een vorige werkgever, dat ging toen ook niet door... Het was, vooral voor hem, ook énorm BALEN... Nu 8 jaar later is het ons gelukt en zitten we in Californië! Volhouden dus... en zoals de anderen zeggen: hopelijk brengt 2007 allerlei leuke dingen zodat het jaar snel voorbijgaat...
Dikke knuffels...
wat een ramp zeg! Dat is echt verschrikkelijk balllen! Julie willen zo graag en dan nu dit weer.... Geef de moed niet op, jullie komen er we, daar ben ik van overtuigd ;-)
Wat een tegenvaller. Zo wordt er wel heel veel begrip en wachten van jullie gevraagd.. Inderdaad als je er zo naar uitkijkt. Super balen.
Kop op, Elke! Positief blijven denken! Misschien zeg je later wel 'gelukkig dat we pas een jaartje later verhuisden naar de USA...' Je weet nooit wat dit jaar zal brengen. En misschien valt er wel iets anders uit de lucht?
Je komt er wel... alleen spijtig dat ze je zolang aan het lijntje houden!
Groetjes,
Elke,
Het moet enorm uitputtend zijn om te blijven wachten op groen licht want je moet je ondertussen focussen op nu (België) en op wat er kan komen (VS).
Elke dag is een stapje dichter en ik ben er zeker van dat er nog iets beters uit de bus komt!
Groetjes,
San
Ah nee he.... Het wil niet echt vlotten meid. Dat is inderdaad een poosje weg. Ga duimen dat er voor jullie in 2007 een brief uit Texas op de deurmat valt ;-)
Ook big hugs uit NC
Petra
Post a Comment