Deze voormiddag zag onze zoon plots weer de egel in onze tuin. Heel op zijn gemakkie was die door de tuin aan het wandelen, af en toe snuffelde hij met zijn lange snuit in het gras.
Wist je trouwens dat deze egel in heel wat Europese landen een beschermde diersoort is?
We dachten dat de egel bang van ons zou zijn, dus we namen een foto van op veilige afstand.
Nadien bleek dat we gerust tot op 20 cm konden naderen, het beestje was helemaal niet bang van ons! Hij krolde zich niet tot een bolletje (iets wat hij nadien wel deed, toen ook onze hond Dusza wou kennismaken).
Aangezien het beestje zich duidelijk goed voelde in onze tuin, besloten we snel snel naar de viswinkel hier twee straten verder te rijden. Heel snel, want we hadden nog 5 minuten vooraleer de winkel zou sluiten.
Wat we dan gingen doen voor een egel, in een viswinkel? Een flinke portie meelwormen kopen!
In tegenstelling tot wat heel wat mensen denken, voeder je een egel best geen melk!
Egels likken deze melk met plezier op, maar dat is niet zonder gevaar. Ze kunnen er namelijk gemakkelijk diarree van krijgen, waardoor ze last krijgen van uitdrogingsverschijnselen met alle gevolgen van dien.
Best geef je ze ook geen slakken of wormen uit de tuin, want deze kunnen vergiftigd zijn door het gebruik van niet natuurlijke bestrijdingsmiddelen.
Wat mag je egels dan wel geven? Egels eten vooral insecten. Meelwormen vinden ze een lekkere én gezonde maaltijd. Ze kunnen gerust zo’n vijftien à twintig meelwormen per dag op. Dàt zijn we dus gaan kopen. Maar … Ferdinand gunde ze geen blik waardig!
(ja, hij heeft ondertussen een naam gekregen)
Waarschijnlijk omdat dat beest echt niet van de honger om zal komen hier, het stikt hier van de wormen, kevertjes en andere insecten, zowel in onze tuin als in de weilanden en bossen achter onze tuin. Ferdinand ziet er dan ook heel erg gezond uit (én: ik zag geen vlooien rondspringen tussen zijn stekels, alhoewel hij die ongetwijfeld wel zal hebben).
Eerder deze week had ik een link doorgekregen http://www.infotalia.be/nl/tuin/dieren_vijver_detail.asp?id=900
En zo weten we nu dat we een heel egelvriendelijke tuin hebben:
- er staat Bekaert draad rond onze tuin, maar zonder scherpe punten, en daar waar de draad tegen de betonnen plaatjes komt, kan zo’n egel dus onder kruipen. Wij hebben ook geen buren, dus de egel kan gewoon vanuit het veld in onze tuin wandelen, via die kleine openingen.
- we hebben geen waterpartijen in onze tuin (waarin zo’n schattig snuitje kan verdrinken)
- wij gebruiken in de tuin geen enkel bestrijdingsmiddel dat schadelijk is voor dieren (vanwege onze hond, die toch ook vrij in de tuin moet kunnen lopen)
- we hebben achteraan in de tuin heel wat m² waar zo’n beestje een schuilplaats kan hebben: er staan paletten met bakstenen opgestapeld, en deze paletten hebben we nog eens bovenop betonnen blokken gezet, en afgeschermd met een bache. Onder die paletten is dus een knappe ruimte, afgeschermd van regen en wind. Het ligt daar ook vol met verdorde eikenbladeren (van de bomen achter in de tuin), en het is een hoek in onze tuin waar we eigenlijk niet zelf komen, dus lekker rustig.
Oh ja, als je ooit een egel in je tuin krijgt, en je ziet het niet zitten om ze smakelijke, dikke, kronkelende meelwormen te voederen, dan kan je ook nog altijd kattenvoer uit blik voorschotelen, waarbij vissmaak zijn voorkeur zou hebben.
About Me
- kastelke
- Belgium
- Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Wel leuk zo'n extra huisdier. Ik weet niets over egels maar ik neem aan dat zo'n beestje geen schade toebrengt aan je tuin. En gaan ze binnenkort trouwens niet over op een winterslaap?
Wat een lief egeltje. Kan toch alleen maar goed zijn als ze insekten vangen.
Hoi Elke,
Wat schattig, dat egeltje! En hij is bij jullie in goede handen, jullie zijn zo begaan met alles! Wij hebben Tucker, de schildpad en die overleeft ook heel goed van wat onze tuin hem (of haar) te bieden heeft.
En zijn mollen bang van egels?
Die naam 'Ferdinand' vind ik echt wel schattig. Leuk, nog een huisdier extra!
Welkom Ferdinand. Originele naam.
Heb geen idee of mijn bericht nu één of twee keer gaat komen met die switch van Blogger..
kattenvoer?!, je moet er maar op komen.
Groetjes
Post a Comment