About Me

My photo
Belgium
Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?

Wednesday, June 14, 2006

Het leven gaat gewoon zijn (warme) gangetje

Zaterdagavond hebben we van het goede weer geprofiteerd; toen Echtgenoot terug kwam van de tennis (hij speelde de halve finale in een tornooi), had ik de BBQ al klaar. Voor het eerst in m’n leven heb ik dus een poging gedaan om deze –in ons huishouden- mannentaak op me te nemen, en ’t is gelukt: niet teveel of niet te weinig houtskool, geen vlees dat verbrand werd, … En dan maar lekker eten terwijl we buiten in de schaduw zaten. Heerlijk! Spijtig dat het in België niet zo heel lang op een jaar BBQ-weer is.

Zondag bracht ik zoonlief naar een verjaardagsfeestje van een vriend uit school. De ouders nodigden me uit om nog even te blijven, en binnen het uur zat ik tussen een 20 à 30-tal mensen die in het oranje rond liepen. Nee nee, ik was niet op een feestje van de hare krishna beland, maar dit zijn één van de vele Nederlanders die hier in de grensstreek zijn neergestreken, en met het WK voetbal moesten zijn toch even hun oranje-gekte uitleven. Was best wel grappig!

De Engelse les valt best goed mee. Ik ben de enige student… Heb een bundel gekregen met een aantal hoofdstukken. Telkens is het een stukje theorie, gevolgd door oefeningen (schriftelijk & taallabo), en als een hoofdstuk afgelopen is, dan doe ik een mondelinge test. Overmorgen is mijn eerste test. Dit ging over termen uit de zakenwereld (facturatie, prijsaanvraag, organigram, ...). Het leren op zich vind ik niet erg, maar het doen van testen… dat vind ik echt zo vre-se-lijk. Ben eigenlijk heel erg faalangstig als het op testen aankomt. Maar tja, we moeten er door. Niks aan te doen.
Ga dus deze namiddag samen met m’n zoon aan de tafel zitten, en studeren. Ik Engels, hij Latijn, want morgen heeft hij z’n eerste eindejaarsexamen. Dus: duimen maar voor ons!

Het is heerlijk warm de laatste dagen, en afgelopen nacht hebben we heel wat onweer gehad en heel wat regen.
Nadeel van die warmte is wel dat men voorlopig niet verder werkt aan het terras; er moet nog een klein stukje verder gelegd worden, en dan moeten ze het ‘inwassen’ (met zo’n papje van cement). Blijkbaar is het beter dat het dan niet té warm is, anders droogt dat direct uit en vloeit het niet voldoende tussen de voegen.

Zaterdag 1 juli zijn we ’s avonds nog uitgenodigd voor een BBQ. Leuk! En op zich komt dat best goed aan, dan hoef ik de avond voor ons vertrek (’s nachts) niet zelf te koken en af te wassen. We nemen onze hond mee naar de BBQ, want één van de andere gasten gaat haar dan mee naar huis nemen, zodat ze tijdens onze vakantie daar kan blijven. Deze mensen hebben ook een Nizinny. Aanvankelijk zouden zij eigenlijk ons hondje gekregen hebben, omdat ze er nog een 2de wilden, maar de man was zo lief en vriendelijk om het hondje aan ons af te staan, omdat wij er nog geen hadden! En zo is hij dus ‘peter’ geworden van onze Dusza! En wij zijn heel erg blij dat ze bij hen mag logeren, zo kunnen wij zonder zorgen op reis vertrekken omdat we weten dat ze daar heel erg goed voor haar gaan zorgen! Ze kan er ook goed buiten spelen, en wandelingen maken, en tesamen met haar soortgenootje spelen… Dus: Dusza gaat eigenlijk ook écht op vakantie!

4 comments:

Becs said...

Faalangst? Ben er van overtuigd dat het wel goed gaat komen, maar kan me er iets bij indenken. Ik heb er zelf gelukkig nooit echt last van gehad. Veel succes in ieder geval bij je eerste test!

Anonymous said...

Beste Elke,
Heb een tijd al het geblog links laten liggen, omdat ik het te druk had met andere zaken. Lees dan ook met verbazing de meest recente postings van je terug, 'om er weer in te komen'. Wat jammer dat jullie plannen voor de States on hold staan. Uit het lezen van je blog het afgelopen jaar pikte ik toch heel sterk op dat het iets was waar je erg naar toe leefde. Maar bedenk dat jij en je man met zijn goeie job toch nog steeds veel betere kaarten in handen hebben dan veel andere mensen die dromen van een leven in de VS. Ik hoop dan ook echt dat het tij snel voor jullie keert. Trouwens, die enveloppe van de greencard loterij kan dacht ik nog tot het einde van de maand binnen komen... (oke, oke, het is en blijft maar een lot in de loterij, maar wie weet.) Heel veel succes met je examen!

Anonymous said...

Ja, 't was inderdaad leuk barbecueweer hé, maar ik ben nu blij met eindelijk wat frisser weer! Ik moet ook toegeven dat het aansteken van de barbecue hier bij ons ook echt 'ne mannenjob' is. Sjiek dat jij dat klaarkrijgt!

Petra said...

Lekker dat Dusza ook op vakantie gaat. En nog wel liefst bij Nizinny liefhebbers. Helemaal toppie toch?