Het leven gaat rustig zijn gangetje...

Het leven gaat hier rustig zijn gangetje… Niks echt bijzonders te melden.
Op dinsdag- en donderdagnamiddag ga ik sporten, en dat vind ik eigenlijk heel ontspannend. Je lekker een uurtje in het zweet werken, dan een verfrissende douche nemen, en dan hup naar de school om onze zoon op te pikken. Ben ik blij dat ik, tijdens mijn man zijn afwezigheid, gebruik kan maken van zijn auto, want die heeft airco. Het is namelijk hééééél erg warm in zo’n auto als deze een uur in de volle zon heeft geparkeerd gestaan, en het frisse gevoel van je douche is snel verdwenen als je dan geen airco hebt.

Donderdag had ik eigenlijk gepland om boven wat te poetsen, en de winterschoenen en -jassen op te gaan ruimen. Maar ach, ik heb de plannen maar even een beetje aangepast, en ben nog een uurtje in de tuin gaan liggen, genieten van het zonnetje. Maar niemand die het ziet dat ik al een heel ietsie pietsie bruiner ben geworden, alleen ikke. Wie weet komt het er vandaag nog eens van, ze voorspellen tot 26° in de Kempen, maar toch is het best bewolkt. Maar zelfs met bewolking kan je nog een kleurtje opdoen zeker?

Morgen is het schoolfeest. Denk dat tante Magda het best ‘zielig’ vond dat we nu maar met ons tweetjes waren om te gaan, dus zij heeft beslist met ons mee te gaan. Fijn! Eerst gaan we om 13.00 uur samen eten in het restaurant (we hebben een internaat aan de school, dus er is een grote keuken), dan gaan we eens rondkijken in de school. Zoonlief heeft eerst twee jaar op de lagere school gezeten, maar toen kon ik telkens maar heel even gaan kijken op hun middelbare afdeling omdat ik in het oudercomité zat en dus mee moest gaan werken. De twee scholen liggen beide in een groot park, en zijn via een wandelweg met elkaar verbonden.
Dus dit jaar ga ik er eens van profiteren om heel dat gebouw te gaan bekijken, en al die klassen. Nu heeft dat ook meer betekenis, omdat je eigen kind daar zijn week doorbrengt. Om 15.30 uur moet hij in het talenlokaal samen met twee meisjes uit zijn klas nog een Franse toneelstukje (dialoog) gaan opvoeren. En tegen die tijd zullen we het wel gezien hebben, verwacht ik. Nu maar hopen dat het zonnetje ook nog mee wil, dan kunnen we heerlijk genieten op een terrasje, onder de bomen.

En vandaag gaan we beiden nog een snackje eten ergens, waar, dat weten we nog niet.