Oude Bekenden

Gisteren zijn we nog eens een dagje ‘de stad’ in gegaan… Natuurlijk ook weer langs de boekenwinkels! We hebben 10 boeken binnengebracht bij ‘De Sleghte’ (jeugdboeken). De aankoopwaarde lag over de 100 euro, het bedrag dat wij er gisteren voor kregen? Hahaha: jaja, welgeteld de edele som van 8 euro!. Pffft… En die heeft zoonlief dan ook maar meteen terug uitgegeven aan een boek over Japans mecchatekenen.

Toen we ’s middags een snackje aan’t eten waren, kwamen er mensen aan het tafeltje naast ons zitten. En wat bleek? Het waren een broertje en een zusje die samen met onze zoon ooit naar school gingen, voor dat we verhuisden! Zoonlief had het afgelopen weekend nog over Jasper gesproken: dat hij zich afvroeg hoe het ondertussen met die jongen ging, en dat hij het spijtig vond dat we geen contact meer hadden want dat hij dat toen een leuke jongen vond.
Eigenlijk is het een heel lang verhaal: beide jongens gingen naar een leefschool, maar wij woonden aan de ene kant van die stad, en zij aan de andere kant, met als gevolg dat wij zo’n 30 km. uit elkaar woonden. We zijn eerst verhuisd naar een tijdelijke woning, en die lag ook weer zo’n 20 km bij hen vandaan, maar nu wonen we niet eens 7 km van elkaar vandaag, dus ik ben 2 jaar geleden nog eens langs hun huis gereden, om het contact terug aan te halen. Haar papa was thuis, ik heb hem uitgelegd dat we in onze nieuwe woning zaten, en dat we dus eigenlijk vlakbij woonden, heb onze contactgegevens achtergelaten, maar we hebber er nooit meer iets van gehoord. Tot we ze gisteren dus zagen. De aanvankelijke vreugde bij onze zoon werd al snel teleurstelling… De jongen reageerde niet echt enthousiast op hem, en blijkbaar zijn hun interesses heel erg verschillend geworden. En dan zie je toch weer hoe ‘volwassen’ zoonlief tegen zo’n dingen aankijkt… Weet je waarom hij ook teleurgesteld was?
“Mama, ze doen heel vriendelijk tegen je, spreken over koetjes en kalfjes, maar hebben eigenlijk niet écht interesse in je, want ze vroegen niet eens in welk leerjaar ik nu zat of welke studierichting ik deed of dat ik school leuk vond of zo. Ze vertelden enkel maar over zichzelf.” Ja, jongen, zo heb je weer een wijze les geleerd. Ben blij dat hij dat verschil tussen mensen zelf ook al opmerkte.

Hij verheugd zich al op vanavond, hij gaat namelijk meegaan naar de kookles, “helpen”… Ik hoop maar dat het hem niet tegen gaat vallen, met al die gepensioneerden daar…