Allereerst bedankt allemaal voor jullie wensen! Internet is toch wel iets speciaals, je krijgt wensen en e-cards van mensen die je eigenlijk niet eens kent.
Op verzoek dus het heel eenvoudige receptje van deze cake. Komt oorspronkelijk nog uit een boek van 'de boerinnenbond' (wel gekend waarschijnlijk bij de Vlaamse lezers).
Voor fotootjes kan je altijd nog in het berichtje hier onder kijken.
Quatre quarts met appeltjes (= viervierdengebak met appeltjes)
Ingrediënten: 4 eieren
250 gr suiker
250 gr bloem (zelfrijzend, patisseriebloem)
250 gr vetstof (Planta)
1 koffielepel bakpoeder
2 appelen
Kaneelpoeder
(eventueel nog rozijntjes)
Werkwijze:
- Roer de eierdooiers met de suiker tot room
- meng de vetstof onder die room (maak de vetstof eerst mals, maar niet warm of lopend)
- voeg er de bloem en het bakpoeder bij
- klop het eiwit tot sneeuw en meng het voorzichtig onder het mengsel
- vet een springvorm in en bestuif met bloem
- schil de appels en snij ze in kleine teerlingen
- giet een laag deeg in de springvorm, leg dan een laag appels, bestrooi deze rijkelijk met kaneelpoeder (strooi er eventueel nog wat rozijntjes tussen), en overgiet dit met de rest van het deeg
- laat dit ongeveer 45 minuten bakken in een warme oven
(voor de combi-oven: 20 minuten in een oven die ingesteld is op microwave 180 Watt + hete lucht 165°)
Laten afkoelen (en ondertussen vooral heel goed op je tanden bijten om er af te blijven!).
Smakelijk!
Zelf gebruik ik ondertussen een glazen vorm, en ik bekleed de bodem met bakpapier. Vind dat dit een mooier kleurtje nog geeft dan in een ijzeren vorm + die vorm is handig voor mijn serveerschalen. :-)
About Me
- kastelke
- Belgium
- Begin 2005 vroegen wij ons af: Doen we het of doen we het niet? Dat werd dus ook de eerste titel van dit blog. En we besloten dat we het wilden doen: verhuizen naar Amerika. Via het bedrijf waar mijn man voor werkt. Maar veel gepalaver en enkele reorganisaties verder, zitten we nog steeds in Belgie. We geven de moed niet op, doen ondertussen ook mee aan de Green Card Lotery, en wachten... Vandaar ook dat ik eind februari 2008, meer dan 3 jaar later, dit blog een nieuwe titel gaf: Quiévrain: wachten. De uitleg waarom staat in mijn posting van 28 februari 2008... Wanneer kunnen we gelost worden?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Awel, dat receptje ga ik ook wel eens proberen - dat kan ik nog nét aan denk ik :-)
't is het proberen waard. Alleen die eieren scheiden..ik krijg de dooier apart (en laat staan het eiwit opgeklopt).Maar als jouw zoon van 12 het kan moet ik toch maar eens goed gaan oefenen.
weer een beetje late reactie :-( Was namelijk op vakantie. Ga het recept snel een keertje uitproberen.
Net gemaakt en super lekker,dank je voor het receptje!
Post a Comment