Een goede start

Het schooljaar is hier goed gestart, vrijdag. Onze zoon zit samen met zijn vriend in de klas, en ook de twee meisjes uit hun vorige klas die Grieks-Latijn gingen volgen zijn mee naar die klas gegaan. Op het eerste zicht lijkt het hem een toffe groep te zijn. En tot mijn verbazing zitten er beduidend meer jongens dan meisjes in de klas; zoonlief heeft ze nog niet geteld, maar hij schat dat ze met een 20-tal zijn, waarvan slechts 6 of 7 meisjes.
De klastitularis geeft hen Grieks en Latijn, én woont in ons dorp. Hij heeft de indruk dat het best een lieve is.
Naast Grieks is ook Engels een nieuw vak, maar die leerkracht had hij nog niet gezien. Ben eens benieuwd hoe dat gaat gaan, en of hij zich daar niet aan gaat ‘mispakken’; hij denkt immers best niet slecht te zijn in Engels, maar hij ken geen enkele grammaticale regel, of ook geen spellingsregels. Zijn kennis heeft hij opgebouwd vanuit gesproken Engels, en nadien vanuit geschreven Engels, en is dus louter op ‘feeling’ gebaseerd. Ben dus heel erg benieuwd naar die lessen.
Voor biologie, muziek en lichamelijk opvoeding heeft hij dezelfde leerkrachten als vorig jaar, en dat valt zeker niet tegen.
Maar er was één leerkracht waarvan we hoopten dit jaar verlost te zijn… en ja, je zal het al wel kunnen raden: DIE heeft hij dus nog… Ze geeft wiskunde. Naar de ouders toe komt ze heel erg vriendelijk en hulpvaardig over (“Laat hem gerust maar elke dag extra oefeningen maken in een schrift, en die moet hij dan aan mij afgeven”), maar als je er dan na een tijdje achter komt dat zij wel opmerkingen geeft in die schrift als zijnde “niet genoeg geoefend” of “kantlijn trekken”, maar niet eens de moeite doet om na te kijken of de uitkomsten ook wel correct zijn… Het was ook zij die ons de stuipen op het lijf joeg op het einde van vorig schooljaar, want blijkbaar had zij aangegeven dat, indien onze zoon niet >70% op haar vak zou halen, hij het jaar moest overdoen of naar de Moderne Humaniora moest gaan. Gelukkig is dat allemaal in orde gekomen, en is hij met een dikke proficiat van de klastitularis én zonder vakantietaak of herexamen of wat dan ook mogen overgaan naar de richting van zijn keuze. In ieder geval is het een leerkracht die de leerlingen blijkbaar heel erg kan kleineren, en onze zoon is daar nogal gevoelig aan. Misschien dat zij denkt dat je zo mensen kan motiveren? Ach ja, er zal niks anders op zitten dan ons er door te worstelen.
Zo, nu ga ik terug aan de slag, het is dit weekend garageverkoop. Verslagje volgt later.