Tropische wervelstormen: de indeling van Saffir-Simpson

Wat de schaal van Richter is voor aardschokken, is de schaal van Saffir-Simpson voor tropische wervelstormen.
De schaal van Saffir-Simpson baseert zich in hoofdzaak op de gehaalde windsnelheden, en maakt dus een indeling in 5 categorieën.

Categorie 1: windsnelheid van 119 tot 153 km/u. Gewone gebouwen lopen nauwelijks schade op, maar alles wat niet vast zit loopt al gevaar.

Categorie 2: windsnelheid van 154 tot 177 km/u. Daken, deuren en ramen van gebouwen kunnen schade oplopen, bomen worden ontworteld.

Categorie 3: windsnelheid van 178 tot 209 km/u. Industriële panden en kleine huizen lopen schade op. Overstromingen tot 13 km landinwaarts van gebieden die lager liggen dan 2 meter boven de zeespiegel.

Categorie 4: windsnelheid van 210 tot 249 km/u. Zware schade aan deuren en ramen van gebouwen, alles wat niet verankerd werd, wordt weggeblazen. Gebieden die lager dan 3 meter boven de zeespiegel liggen kunnen tot 10 km van de kust overstroomd worden.

Categorie 5: windsnelheid van meer dan 250 km/u. Daken van meeste huizen en industriële panden worden verwoest. Prefabgebouwen worden met grond gelijk gemaakt. Zware schade aan deuren en ramen. Overstromingen van gebieden die lager dan 5 meter boven de zeespiegel liggen en tot 500 meter van de kustlijn.


Meer info ook nog op:
http://rst.gsfc.nasa.gov/Sect14/Sect14_1d.html

Een Belg in het Massachusetts Institute of Technology

Een Belg in het Massachusetts Institute of Technology (MIT)

Tom Schouwenaars volgde in België een opleiding tot Burgerlijk Ingenieur (specialisatie: regeltechnieken), en besloot te gaan doctoreren in Amerika. Zo kwam hij terecht in Boston, aan het befaamde MIT (het Massachusetts Institute of Technology).

Zijn verhaal kan je lezen op
http://www.rvi.be/rvi_master/insite/rvi_insite_tom/index.shtml

Verslag Disneyland Parijs

Zo, we zijn weer terug! Terug van een heerlijk deugddoende vakantie in Parijs…
Kort verslagje:

Zaterdag 20/8:
Nadat we onze hond hebben achtergelaten onder de hoede van haar fokker rijden we door naar het Brusselse, alwaar we ten huize van onze vrienden uitgenodigd waren om te komen eten. Aanvankelijk was het de planning om nadien nog een bezoek aan Mini-Europa http://www.minieurope.com/ te brengen (met vuurwerk), maar omdat het etentje zo gezellig was hebben we het grijze weer maar als excuus gebruikt om de rest van de avond bij onze vrienden door te brengen.
Daarna gaan overnachten in een hotel.

Zondag 21/8:
Om 7.00 uur staan we bij onze vrienden terug voor de deur, want ‘de man des huizes’ heeft aangeboden om ons een lift te geven naar het station. Omstreeks 8.00 uur rijdt de Thalys het station uit, richting Disneyland Parijs.
Daar toegekomen deponeren we onze bagage in de bewaarruimte van ons hotel, Sequoia Lodge
http://tinyurl.com/7cr7l (ja ja, mét verwijzing naar de Nationale Parken van Amerika!), en dan snel snel op naar het park.
Eerst bezoeken we de Walt Disney Studio’s http://tinyurl.com/dl7s5
want tijdens ons vorige bezoek aan het park bestond dit nog niet.
We bezochten daar eerst de Studio Tram Tour. Dit viel een beetje tegen, we hadden er allemaal meer van verwacht, maar het was nogal aan de saaie kant.
Dan maar snel door naar een show, Animagique: er stond geen wachtrij, en de show ging net starten. Echt slecht was dit niet, maar toch werden we er niet enthousiast van. Ach, misschien was dit eerder bedoeld voor jonge kinderen… We gingen dus verder op verkenning, en zagen dat het maar 10 minuten aanschuiven was bij Flying Carpets over Agrabah. Daar moesten we even van profiteren! Door het snel zijn wisten we eigenlijk niet waar we voor aan het aanschuiven waren, waardoor we ook hier zwaar teleurgesteld na meer dan een half uur (!!!) terug buiten stonden. Wat bleek: net nadat wij binnen gegaan waren, veranderden ze het bordje dat ’10 minuten wachten’ aangaf in ’30 minuten wachten’. En uiteindelijk bleek dus dat het gewoon een soort van draaimolen was waarop je op een vliegend tapijt zat. Het ritje was zo afgelopen…
We hebben nog wat rondgelopen, en besloten dat we onze tijd nuttiger en aangenamer konden spenderen in het Disneypark zelf.
http://tinyurl.com/c4lne
Eindconclusie: Walt Disney Studio’s is maar flauw. Niet de moeite waard. Je kan je tijd aangenamer doorbrengen in het Park zelf.

Maandag 22/8:
Deze dag hebben we integraal doorgebracht in het Disneypark zelf. Tegen de middag waren ook onze Brusselse vrienden met hun zoon toegekomen, dus dat maakte alles alleen maar gezelliger! Ook het zonnetje stak een handje toe door de temperatuur heel aangenaam te houden.

Dinsdag 23/8:
Dit was onze laatste dag in het park. We hebben een aantal attracties nog eens bezocht, en ons besluit was dan ook dat 3 dagen meer dan genoeg zijn. Maar we hebben er van genoten, in ieder geval!
De attracties die we het leukste vonden waren Phanton Manor (spookhuis), de boomhut van de Robinsons, It’s a small world. Die attractie deed me denken aan Carnaval Festival in de Efteling, maar dan “much bigger”. Eigenlijk zijn er heel wat gelijkenissen tussen beide parken; als je door het Kasteel van Doornroosje gaat, en je komt op het pleintje dat daar achter ligt, dan zou je je zo in de Efteling wanen!. We vonden ook Peter Pan’s Flight heel leuk om te doen, net als Honey I Shrunk the Audience, Star Tours, en onze fantasievolle kinderen genoten ook heel erg van de draak onderaan in het kasteel van Doorenroosje.
Tranen met tuiten hebben we gelachen om onze rijkunsten op Autopia.
’s Avonds zijn we per RER (iets tussen trein en metro tussenin) doorgereisd naar het hotel dat we hadden geboekt voor ons bezoek aan Parijs.
http://tinyurl.com/9ndq3

Het verslag van ons bezoek aan Parijs zelf volgt later!

Parijs

Wij gaan er even tussenuit:
In het eerste leerjaar zijn we met onze zoon naar Disneyland in Parijs geweest,
http://www.disneylandparis.com/nl/introduction.htm
en het was zijn droom om nu, aan de vooravond van zijn secundair onderwijs, nog eens een aantal dagen terug naar daar te gaan. Daarin heel enthousiast bijgestaan door zijn vader.

En omdat hij ook nog nooit Parijs bezocht heeft, gaan we daar ook nog een aantal dagen naartoe. We hebben onder andere een bezoek gepland aan de Eiffeltoren, de Arc de Triomphe en aan Montmartre met de Sacre Coeur. En ook in het Parc de la Villette willen we een ganse dag doorbrengen in het Cité des Sciences
http://www.cite-sciences.fr/english/indexFLASH.htm

Dus: baai baai, zwaai zwaai, en tot volgende week!

Dr. Julian Stanley

Het is de droom van onze studiegroep om een zeer waardevol én nuttig Amerikaans document vertaald en uitgegeven te krijgen in het Nederlands.
Het werk is genaamd “A Nation Deceived: How Schools Hold Back America’s Brightest Students”, en is gratis te downloaden op
http://nationdeceived.org/

Wie meer leest rond dit topic komt onvermijdelijk de naam tegen van Dr. Julian Stanley. En alhoewel Dr. Julian Stanley voor de meesten onder jullie een onbekende zal zijn, wil ik hier toch even stilstaan bij het feit dat hij vorige week, op 12 augustus, overleden is.
Dr. Stanley is zeer betekenisvol geweest in het leven van heel wat Amerikaanse jongeren, in die zin dat hij er voor gezorgd heeft dat ze de mogelijkheid gekregen hebben om een doorgaande lijn in hun cognitieve ontwikkeling door te maken. Hij is diegene die er voor gezorgd heeft dat heel wat universiteiten jonge studenten toegelaten hebben, omdat zij dankzij hun intellectuele capaciteiten versneld door het schoolcurriculum gegaan zijn.
Hij pleitte ervoor dat deze kinderen zich niet nodeloos moesten zitten vervelen op de schoolbanken (en alzo dikwijls schoolmoe afhaakten), maar dat ze zich verder zouden kunnen ontplooien in één of meerdere vakken, door vervroegd aan hun hoger onderwijs te kunnen beginnen.
Hij lag mee aan de basis van de ‘talent searches’ door middel van above-grade-level standardized testing (SAT) en hij lag aan de wieg van summer classes voor talentvolle leerlingen.

In 1979 werd het CTY (Center for Talented Youth) opgericht aan de Johns Hopkins University, o.b.v. Dr. Stanleys talent search model. Gelijkaardige programma’s werden ook opgericht aan de Duke University, Northwestern University, University of Denver, tot zelfs in Ierland en Spanje toe! In 2005 hadden er reeds meer dan 200 000 studenten dankbaar gebruik van gemaakt.

Dr. Stanley’s oorspronkelijke onderzoeksprogramma, de Study of Mathematically Precocious Youth, kreeg een nieuwe naam in juni 2005: Julian C. Stanley Study of Exceptional Talent.
Het programma richt zich tot scholieren die voor ze 13 jaar zijn hogere scores halen dan 700 op wiskundige of verbale testen van de SAT. Het staat hen bij met raad en daad en men kan er de steun en begeleiding krijgen van een mentor.

Tijdens zijn succesvolle carrière schreef Dr. Julian Stanley 19 boeken en meer dan 500 wetenschappelijke artikels, waaronder:
Five Years of Early Entrants: Predicting Successful Achievement in College
http://www.gt-cybersource.org/Record.aspx?NavID=2_0&rid=11369
Helping Students Learn What They Don’t Already Know
http://www.gt-cybersource.org/Record.aspx?NavID=2_0&rid=10588%20
Inequity in Equity: How “Equity” Can Lead to Inequity for High-Potential Students
http://www.vanderbilt.edu/Peabody/SMPY/InequityInEquity.pdf
A Look Back at Educational Non-Acceleration: An International Tragedy
http://www.gt-cybersource.org/Record.aspx?NavID=2_0&rid=11451

Een in memorian kan je vinden op
http://www.nytimes.com/2005/08/15/national/15stanley.html

Er is nog een hele weg te gaan, maar dankzij mensen als Dr. Julian Stanley ligt er al een heel stuk van de weg, en kunnen diegenen die verder aan de weg willen timmeren zich gesteund weten.

Flowers are red...

De tekst van het onderstaande lied kreeg ik door via een kennis. Nog nooit eerder had ik van Harry Chapin gehoord, maar de tekst intrigeerde me, zodat ik op zoek ging naar wat info over deze man. Via google kan je hopen links vinden, enkele daarvan heb ik onderaan dit bericht geplaatst.
Spijtig genoeg is dit trieste lied soms wel herkenbaar. Niet alleen als het over kleuren gaat hoor, maar over vele dingen in het leven…
----------------------------------------------------------------
Flowers are red
By Harry Chapin
The little boy went first day of school
He got some crayons and started to draw
He put colors all over the paper
For colors was what he saw
And the teacher said.. What you doin' young man
I'm paintin' flowers he said
She said... It's not the time for art young man
And anyway flowers are green and red
There's a time for everything young man
And a way it should be done
You've got to show concern for everyone else
For you're not the only one

And she said...
Flowers are red young man
Green leaves are green
There's no need to see flowers any other way
Than the way they always have been seen

But the little boy said...
There are so many colors in the rainbow
So many colors in the morning sun
So many colors in the flower and I see every one
Well the teacher said..
You're sassy
There's ways that things should be
And you'll paint flowers the way they are
So repeat after me.....

And she said...
Flowers are red young man
Green leaves are green
There's no need to see flowers any other way
Than the way they always have been seen

But the little boy said...
There are so many colors in the rainbow
So many colors in the morning sun
So many colors in the flower and I see every one
The teacher put him in a corner
She said.. It's for your own good..
And you won't come out 'til you get it right
And all responding like you should
Well finally he got lonely
Frightened thoughts filled his head
And he went up to the teacher
And this is what he said..

and he said
Flowers are red, green leaves are green
There's no need to see flowers any other way
Than the way they always have been seen

Time went by like it always does
And they moved to another town
And the little boy went to another school
And this is what he found
The teacher there was smilin'
She said...Painting should be fun
And there are so many colors in a flower
So let's use every one
But that little boy painted flowers
In neat rows of green and red
And when the teacher asked him why
This is what he said..

and he said
Flowers are red, green leaves are green
There's no need to see flowers any other way
Than the way they always have been seen.

----------------------------------------------------------------

De officiële website, gemaakt door de familieleden van Harry Chapin:
http://www.harrychapinmusic.com/intro.html

Iemand die een website begonnen is, met liedjesteksten, artikels, foto’s enz. van Harry Chapin:
http://harrychapin.com/about/

En als je nou eens even in het kort wilt lezen wie die Harry Chapin is, dan kan dat hier:
http://www.classicbands.com/chapin.html
(en helemaal Amerika gewijs heeft zijn weduwe een smak geld gekregen uit een rechtzaak die ze aanspande n.a.v. het ongeval waarbij haar man stierf)

Ervaringsverhaal

Vandaag heb ik een gesprek gehad met een 18-jarige jongen die in ons dorp woont, en die vorig jaar teruggekeerd is uit Amerika.
Zijn vader werkt voor dezelfde holding als mijn echtgenoot, en zo zijn zij dus voor 3 jaar naar Amerika getrokken. Zij woonden echter niet in New Jersey, maar in New Hope, een kleiner dorp net over de grens, in Pennsylvania.

De overgang van het ASO naar het Amerikaanse systeem was voor hem geen probleem geweest. De leerkrachten waren heel erg hulpvaardig, en zo verliep alles vlotjes. Hij vertelde me zelfs dat hij na 4 maanden zo goed Amerikaans sprak, dat men nog niet meer kon horen dat hij een buitenlander was!

Na een tijdje spraken ze volgens hem thuis ook een mengeling van Nederlands met Amerikaanse woorden er tussen. Of soms begonnen ze een zin in het Nederlands, en maakten hem af in het Amerikaans. Hahaha, dat had ik al gedacht, dat is wat wij hier ook ervaren hebben als we een paar dagen met onze Amerikaanse vrienden optrokken.
Grappig vond hij het ook toen hij, eenmaal terug in België, soms de meest onnozele woorden niet meer kende in het Nederlands; dan kon hij bijvoorbeeld niet meer op het woord ‘potlood’ komen of zo. Maar je went heel snel terug aan je moedertaal, dus dat is maar even, verzekerde hij me. En ik geloof me, want hij sprak heel netjes Nederlands tegen me.

Ook de aanpassing aan het dagelijkse leven ginder is heel vlot verlopen: hij had zich onmiddellijk bij een sportclub aangesloten, waar hij vriendelijk onthaald werd, en in de school (die een heel stuk groter was dan wat wij hier gewoon zijn) krijg je een ‘buddy’ toegewezen, die jou de eerste tijd opvangt en er voor moet zorgen dat jij je weg overal leert kennen.
De overgang naar het 6de middelbaar terug hier in België is iets minder vlot verlopen: hij vond dat het serieus aanpassen was omdat de leerkrachten hier niet de tijd voor je wilden nemen om je iets uit te leggen, en hij vond het ook dat je hier in België een hele boel leerstof gewoon van buiten moet kennen, of je het nu snapt/toe kan passen of niet, als je het maar van buiten kende. Dit in tegenstelling tot Amerika. Maar toch heeft hij hier zijn laatste jaar humaniora afgemaakt.

Zijn zus in nog in de Middle School gestart (net als onze zoon zal doen), en dat is een nog makkelijker overgang geweest. Zij helpen leren je daar dan ook nog hoe je moet leren leren en zo.

De mensen omschreef hij als heel hulpvaardig en vriendelijk. En hij heeft er heel vlot vrienden gemaakt (die nu natuurlijk ook heel graag op bezoek komen naar België).
Kortom: hij vond het een unieke gelegenheid, en hij zou onmiddellijk terugkeren indien hij de kans daar toe kreeg.

Tweedehands boeken op het internet

Misschien wil je niet veel geld uitgeven aan een boek, omdat je niet weet of het echt wel de moeite is (of omdat je besloten hebt dat je de afgelopen maanden al fortuinen genoeg hebt uitgegeven aan nieuwe boeken, hahaha);
Misschien is je budget beperkt, en ook dan is de aankoop van een tweedehands boek wel interessant.
Of misschien ben je op zoek naar een boek dat men al enkele jaren niet meer uitgeeft, en je kan het dus nergens vinden.
Er zijn meer dan reden genoeg waarom je op zoek gaat naar een tweedehands boek. En sinds de komst van het internet is die zoektocht stukken makkelijker geworden! Met een muisklik heb je haast de ganse wereld om te gaan zoeken!

Zoals ik in mijn vorige post al zei, kan je ook op Amazon een aanbod aan tweedehands boeken vinden.
Maar ook op andere plaatsen is er zeer uitgebreid aanbod:


Heel wat websites werken volgens hetzelfde principe: jij geeft op wat je zoekt, zij geven je een lijstje met wie het aanbiedt.
Zo kan je dus tewerk gaan bij:

http://www.alibris.com/

http://www.bookfinder.com/
Hier vond ik ook het aanbod terug van Alibris.com en van half.com (die verder nog aan bod komt).

http://www.abebooks.com
Handig hier is dat jij je zoekaktie kan beperken tot een bepaald land. Zo ontdekte een leuke tweedehands boekenwinkel in mijn regio die ik nog niet kende:
http://www.antiqbook.com/profijtelijkboek/profeitelijk.html
Zij verschepen ook naar andere landen.
Als je echt op zoek wilt gaan in hun aanbod, dan kan je dat via hun eigenlijke website: http://www.antiquariaten.be/pages/shop_zoek.php



En ook Ebay kon zich niet onbetuigd laten, en heeft een afdeling speciaal voor dit doel: http://www.half.com/



Als je op zoek bent naar een zeldzaam boek, dan kan je ook altijd eens kijken op http://www.runforcoverbooks.com/
Indien je zelf geen zin hebt om op zoek te gaan naar een bepaald tweedehands boek, dan kan je hen daar de opdracht toe geven.

Dit lijstje is zeker verre van volledig, maar als je op zoek bent naar een boek, dan is de kans heel erg groot dat je het zo gaat vinden.
Veel leesplezier!

Boeken op het internet

Ik probeer zoveel mogelijk boeken te ontlenen in de bibliotheek, in plaats van ze telkens zelf aan te kopen. Maar als ik op zo’n evenement kom als het Boekenfestijn (http://www.boekenfestijn.com/), dan voel ik mij als een vis in het water! Op weg naar de kassa moet ik mij dan dwingen om nog eens door mijn buit van de afgelopen uren te lopen, om na te gaan of het écht wel nodig is dat ik al die boeken ook daadwerkelijk koop.
Natuurlijk heb ik tijdens het laatste Boekenfestijn hier in de buurt weer een heel aantal boeken gekocht, met als excuus dat ik daar waarschijnlijk wel de gaatjes in de container mee kan vullen (hahaha!), en dat we in Amerika natuurlijk iets moeilijker Nederlandstalige boeken kunnen vinden of dat we er dan alleszins verzendingskosten voor zullen moeten betalen... Goed excuus? Ach, ik vind er altijd wel een hoor!

Ook op het internet kan je tegenwoordig een schat aan boeken vinden. Op http://www.amazon.com/ vind ik het bijvoorbeeld heel erg handig dat je bij veel boeken ook de mogelijkheid hebt om eens een kijkje in het boek zelf te nemen, kwestie van beter te kunnen oordelen of dat nou eigenlijk is wat je zoekt: http://tinyurl.com/74wcr

Vooraleer je je order plaatst bij Amazon, raad ik je toch aan om eens even op de sites van de andere landen te kijken, want dikwijls kan je hetzelfde boek elders toch nog goedkoper vinden. De prijsverschillen zijn soms ronduit spectaculair! Ik nam de proef op de som met een heel lijvig boek over New Jersey: http://tinyurl.com/9h5ul
Op http://www.amazon.com/ kost dit boek $ 32.97
Op http://www.amazon.co.uk/ £ 36.5
Op http://www.amazon.de/ 45.50 euro
Op http://www.amazon.fr/ 36.17 euro
Wel de moeite om eens even rond te surfen hé?!

Je kan ook altijd eens kijken op http://www.bol.com/ (die encyclopedie kost daar 45.49 euro) of op http://www.proxis.be/ (waar datzelfde boek 59.85 euro kost!).
Qua Nederlandstalige boeken zit je daar natuurlijk beter dan bij Amazon.

Maar ook tweedehands boeken kan je op het internet kopen! Amazon geeft dat zelfs gewoon standaard aan bij de boeken die het te koop aanbiedt, maar er zijn nog andere sites waarop je terecht kan voor tweedehands boeken, of voor zeer moeilijk te vinden boeken. Daarover volgende keer meer!

Sociale Zekerheid en Ziektekosten in de V.S.

Naar aanleiding van een stukje dat ik zag staan op de website van Radio Vlaanderen Internationaal :
http://tinyurl.com/apztx (volledig adres: zie onderaan deze posting), zou ik hier vandaag eens wat aandacht willen besteden aan het onderwerp 'Sociale Zekerheid en Ziektekosten in de Verenigde Staten'.

Als je (voor een aantal jaren) naar de V.S. verhuisd, dan zijn er heel wat dingen waar je bij stil moet staan. Een heel belangrijk punt daarbij is ook je Sociale Zekerheid. We leven nou eenmaal in een land dat legio voorzieningen heeft!


Zo lang je hier in België woont en werkt, ben je via het RIZIV (RijksInstituut voor Ziekte- en InvaliditeitsVerzekering, http://inami.fgov.be/) verzekerd voor
- je medische kosten (tussenkomst als je naar de dokter, apotheker of het ziekenhuis moet)
- je pensioen
- arbeidsongeschiktheid (tijdelijk bij ziekte, of langdurig bij invaliditeit)
- levensverzekering
Wil je je van deze rechten nog verzekerd zien in de VS, dan moet je actie ondernemen!

Als Belg kan je dan beroep doen op het DOSZ (Dienst Overzeese Sociale Zaken, http://www.belgium.be/eportal/application?languageParameter=nl&pageid=contentPage&docId=2914)
Mits bijbetaling zorgen zij er voor dat bijvoorbeeld je pensioenrechten behouden blijven, en dat er een tussenkomst is bij medische kosten. Nadeel is wel dat je zelf 25% van deze medische kosten moet betalen, en in zo’n duur land als de VS is zelfs 25% al heel wat!
Daarom wordt ook aangeraden om een bijkomende privé-verzekering te nemen, die dan ook die resterende kosten dekt.
Binnen die privé-verzekering kan je natuurlijk zo ver gaan als je zelf wenst te gaan, zo lang je maar betaalt! Meer info daarover kan je bijvoorbeeld vinden op
http://www.vanbreda-international.be/.

Specifiek voor de expats heeft Vanbreda het product ‘Expatplus’. Meer info daarover kan je vinden op een aparte website: www.expatplus.com

Bericht op Radio Vlaanderen Internationaal:
http://www.rvi.be/rvi_master/insite/rvi_insite_soczekerheid/index.shtml

Nog eens Wal*Mart

Naar aanleiding van mijn opmerkingen bij het boek van Barbara Ehrenreich dat ik onlangs las, kreeg ik onderstaand artikel nog doorgestuurd van Annemiek, uit Ithaca (New York). Bedankt Annemiek!
Annemiek heeft ook een fijne blog, je kan deze terugvinden hier rechts bij mijn links.
(wegens 'grillen' van Blogger staan deze links soms rechts bovenaan, soms rechts helemaal onderaan, sorry!)

New Breed of Critics Fight Wal-Mart Stores Inc. in Nation's Capital
By Anne D'innocenzio, The Associated Press Published: Aug 2, 2005

WASHINGTON (AP) - The battle over Wal-Mart Stores Inc. has long been waged in towns and cities, with opponents using zoning ordinances and referendums to block the big-box retailer from their neighbourhoods. Now the two sides are taking their fight straight to Washington.
Working out of offices that resemble political war rooms, two groups, Wake Up Wal-Mart and Wal-Mart Watch, are running campaigns to pressure the world's largest retailer to be a better employer and corporate citizen. Run by veterans of political campaigns, these groups are aligning themselves with lawmakers in hopes of passing laws that are aimed at Wal-Mart. They also hope to make the company a political campaign issue for 2006.
Their efforts extend beyond the Beltway. Wake Up Wal-Mart, supported by the United Food and Commercial Workers Union, and Wal-Mart Watch, which draws support from a wider network, have also recruited thousands of volunteers around the country to help their cause. Wal-Mart, meanwhile, has increased its own Washington presence. Since early spring, its representatives have visited and written to lawmakers, particularly Democrats who have been most critical of the company. It also plans to bolster its lobbying team, which has already more than doubled to 10 over the past year.
The fight in Washington comes as Wal-Mart faces increasing legal problems, from child labor violations to charges of gender discrimination. The company recently paid a fine to settle federal charges that underage workers operated dangerous machinery, and agreed to pay $11 million to settle charges that its cleaning contractors hired illegal immigrants. It also faces a class action lawsuit by female employees who charge Wal-Mart with gender discrimination.
Wake Up Wal-Mart and Wal-Mart Watch are fighting the discounter on issues ranging from outsourcing of jobs and gender discrimination to its environmental record. The groups are attacking its wages and health benefits, which they say are driving down pay and benefits for workers in many other companies as Wal-Mart's rivals try to compete. Both organizations have sent letters and met with lawmakers including Sen. Edward M. Kennedy, D-Mass., Sen. Jon Corzine, D-N.J., and Rep. Rosa DeLauro, D-Conn. Around the country, they've held online petition drives, organized meetings and barbecues, staged boycotts at Wal-Mart stores and launched ad campaigns. And they're using Web sites and blogs to try to rally the public. "We're attacking the Wal-Martization of the economy," said Andrew Grossman, the executive director at Wal-Mart Watch and former executive director of the Democratic Senatorial Campaign Committee. Although the groups are labor-backed, they say their fight goes beyond employee issues. "In order to change Wal-Mart we first have to build a broad base social movement in this country for change," said Wake Up Wal-Mart director Paul Blank, who was the political director for Howard Dean's presidential campaign. "This is about empowering people to build that movement."
Ray Bracy, vice president of federal and international affairs at Wal-Mart, said the company is listening to its opponents, but he described some labor-backed groups as mostly "self-serving, misguided and desperate." As for the groups' recruitment of volunteers, Bracy responded that Wal-Mart attracts 120 million shoppers per week. "People vote by shopping there, and by applying for jobs," he said. Wal-Mart, Bracy said, pays its fair share of taxes, creates jobs for Americans and upgrades the standard of living with its low prices. Wal-Mart is intent on getting that message out to lawmakers and the public, he said. Last month, the company, which opened a lobbying office here five years ago, replaced its top legislative chief with Lee Culpepper, who was chief lobbyist at the National Restaurant Association. The eventual goal for Culpepper is to enlist the company's more than 1.3 million workers at its 3,000 stores to rally behind its legislative agenda - the way he mobilized support from the over 300,000 restaurant members at his old job. The UFCW has cited those legal problems as it broadens its campaign beyond Wal-Mart employees. The union has failed in several attempts to represent workers at individual Wal-Mart stores. "Wal-Mart's power is its profits," said Joseph Hansen, who became UFCW president last year. "Our power is the American people."
In Washington, Wake Up Wal-Mart's full-time staff of six, which also is tapping the services of UFCW's 1.4 million members, includes communications director Chris Kofinis, who was a strategist for former Democratic presidential candidate Wesley K. Clark; political director Buffy Wicks, formerly state organizer for Dean; and field director Jeremy Bird, formerly deputy field director for Dean. Kofinis declined to talk about how much funding it gets from the UFCW, but said that it is a "significant commitment." So far, Wake Up Wal-Mart has signed up 65,000 volunteers across the country and it hopes to have 150,000 by year-end. "I feel like I'm part of a movement for progressive change," said volunteer Caroline Vernon, who has never worked at Wal-Mart, but turned against the company after media reports about the company's legal problems. The 44-year-old Davenport, Iowa, resident has staged protests outside her local Wal-Mart and is writing letters pressing Iowa Gov. Tom Vilsack for legislation to make Wal-Mart spend more on employees' health benefits. Vernon also keeps an eye on her local store and reports back to Wake Up Wal-Mart about employment and other issues.
Like Wake Up Wal-Mart, Wal-Mart Watch is aligning itself with political veterans, including Jim Jordan, a former campaign manager for Kerry, and now a political consultant to the group; and Tracy Sefl, the group's communications director, who was the deputy director of research at the Democratic National Committee. Wal-Mart Watch, which has about three dozen full-time staff members, began with funding from the Service Employees International Union, but now has other donors, Sefl said. Its board includes representatives of the Sierra Club, the National Partnership for Women & Families and Common Cause. The groups have won support in Congress. "I don't want to put Wal-Mart out of business, but there is a distinction between Wal-Mart the retailer and the employer," said Rep. Rosa DeLauro, D-Conn., who led 51 members of Congress in mid-May calling on Wal-Mart to address its record on gender discrimination. She added, "This is a public educational campaign. We are seeing increasingly that low prices come at a cost. They have to be made aware of the kind of employer they are."
In June, Wal-Mart was cited for 11 child labor violations in Connecticut, according to DeLauro's Web site. One of the most controversial issues is Wal-Mart's health plan, which with high deductibles and other stringent requirements has forced some employees to rely on Medicaid as a safety net. Lawmakers like DeLauro and others from such states as Idaho and Georgia are voicing concern that Wal-Mart's inadequate benefits are hurting state budgets. The issue is spurring federal legislation aimed at pressuring the retailer to be more generous. In June, Kennedy, Corzine and Rep. Anthony D. Weiner, D-N.Y., touted a measure that would require states to disclose annually the number of employees of large companies who receive government funded health care. At a news conference, the lawmakers said Wal-Mart employees comprise the largest group of state-funded health care users in 15 states that require such disclosure. Meanwhile, several states are considering legislation that would force business with more than 10,000 employees to spend 8 percent of their payroll on employee health care. Bracy believes such legislation unfairly targets Wal-Mart and said that contrary to what the critics say, Wal-Mart has actually taken people off the state health care plans. He noted that 7 percent of hourly store employees were on Medicaid three months before joining Wal-Mart, but that dropped to 5 percent once they joined. After two years or more of employment, the figure dropped to 3 percent. While Wal-Mart has maintained it can't compete with state-funded plans, which offer a better value, Bracy said the retailer is looking at making its plan better for employees without compromising its low-price model. Still, the real problem, he said, is not Wal-Mart but a "broken" employer-based health care system. The discounter plans to push for solutions that would make consumers more financially responsible for their choices. "In the end, I am convinced that our story has merit, and it will prevail," Bracy said. "We're not perfect, but we have a lot of value." ---
On the Net:
www.ufcw.com
www.wakeupwalmart.com
www.walmartfacts.com
www.walmartwatch.com
www.walmartstores.com

AP-ES-08-02-05 1851EDT

Welcome to Pennsylvania?

Mijn echtgenoot werkt momenteel samen met een Amerikaanse collega die voor een andere company dan de zijne werkt in de USA. Het bedrijf waar zij voor werkt behoort wel tot dezelfde holding. Zij dacht dat er voor hem ook mooie opportuniteiten zouden kunnen liggen in haar bedrijf. Maar: haar bedrijf is gevestigd in Pennsylvania, de staat die links naast New Jersey ligt.

Ik stelde dus de vraag aan een aantal Nederamerikanen over wat hun idee was over Pennsylvania, en ik moet zeggen dat hun antwoorden zeker niet negatief waren:
Dit was een antwoord:

“Ik woon zo'n 100 mijl ten Noorden van Fort Washington en bevalt me uitstekend.
De rust en ruimte die je hier hebt is voor Nederlanders en Belgen ongekend. Het
klimaat is prima, warme zomer, prachtige herfst, strenge winter, en korte lente.
De cost of living is relatief laag vergeleken met NJ, alhoewel F.W. aardig dicht
bij Philly ligt en dus toch wel iets hoger zal zijn dan hier in het Noord Oosten
van PA. Ik kan je eigenlijk maar heel oppervlakkige informatie geven, ik ben
niet echt bekend met beide gebieden, en ik denk dat een keuze tussen beide toch
heel persoonlijk zal zijn.

Dus ging ik eens een kijkje nemen op de ‘officiële’ website van de staat: http://www.state.pa.us/ Op zich lijkt dit allemaal wel heel erg informatief, maar ik mailde toch even naar de gouverneur zijn kantoor met wat vragen die ik, als mogelijk toekomstige inwoner, had (ik vond eigenlijk niet echt een ander adres, vandaar dat het de gouverneur zijn dienst werd).
Het antwoord was heel erg koeltjes naar Amerikaanse normen!:

Van: PA Governor's Office [mailto:governor@state.pa.us] Verzonden: vrijdag 29 juli 2005 22:43Onderwerp: RE: Pennsylvania Web Server Email
Thank you for your correspondence. You can log onto http://www.state.pa/ to find out more about the state of Pennsylvania.

Niks geen antwoord op mijn vragen! En zelfs het webadres dat zij vermelden is FOUT! Ze vergaten immers de 'us' op het einde toe te voegen.
Hoe anders dan toen ik dezelfde info vele maanden geleden aanvroeg aan de betrokken diensten in New Jersey.
http://www.newjersey.gov/
http://www.state.nj.us/travel/
Binnen de kortste keren had ik een heel infopakket in de brievenbus zitten, inclusief een hele grote map van de staat NJ! En na enkele maanden kwam er een updat van die kaart uit, en die heb ik ook nog automatisch gekregen!

Natuurlijk beslis je niet op basis van die dingen of je of in NJ of in PA gaat wonen, maar de eerste indruk van PA was niet zo denderend!
Ach, ik zal nog wel eens (heel veel) tijd uittrekken om die website van Pennsylvania te doorploeteren…